مسئله ترابری را می توان یکی از مهمترین مسائل برنامه ریزی خطی برشمرد. اهمیت موضوع، پیچیدگی های مسائل کاربردی در جهان امروز و نیز وجود همزمان اهداف بعضا متناقض و ناسازگار، ضرورت پرداختن به مسائل برنامه ریزی خطی و به طور خاص مسئله ترابری چند هدفی را چند برابر می کند. در این پایان نامه ، با رویکردی نقادانه، روش های حل مسئله ترابری چند هدفی در قالب دو دسته کلی از روش های برنامه ریزی چند هدفی تحت عنوان روش های کلاسیک و غیر کلاسیک مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرار می گیرند. از میان روش های کلاسیک به معرفی و تحلیل روش های تابع مطلوبیت، وزن دهی و برنامه ریزی الفبایی می پردازیم. از سوی دیگر با با بررسی تفصیلی محدودیت ها و نقایص موجود در روش های کلاسیک، ایده یافتن جواب توافقی و روش های مبتنی بر آن را دنبال کرده و مطالعه روش های غیر کلاسیک ترکیبی و غیر ترکیبی را در اولویت قرار می دهیم. از میان روش های غیر ترکیبی به بررسی و تحلیل نقاط ضعف و قوت روش های برنامه ریزی آرمانی، برنامه ریزی فازی، برنامه ریزی توافقی و برنامه ریزی تعاملی خواهیم پرداخت. هر چند نقاط قوت مطرح شده و کارایی قابل توجه مدل های غیر ترکیبی در قیاس با مدل های کلاسیک را می توان از دلایل اقبال روش های غیر ترکیبی دانست، با این حال وجود برخی نقایص و محدودیت های عملی روش های غیر ترکیبی، ما را بر آن می دارد تا به موازات پرداختن به روش های مبتنی بر ایده یافتن جواب توافقی، تلفیق روش های غیر ترکیبی و دست یابی به مدل های ترکیبی را نیز مدنظر قرار دهیم. به ویژه آنکه در مدل های ترکیبی به واسطه تلفیق روش های غیر ترکیبی و بهره گیری همزمان از مزایای دو یا چند روش، می توان نقایص برخی از مدل های غیر ترکیبی یاد شده را به میزان قابل توجهی کاهش داد. بنابر این با تلفیق روش های غیر ترکیبی برنامه ریزی آرمانی، برنامه ریزی فازی و برنامه ریزی تعاملی، مدل های ترکیبی برنامه ریزی فازی – آرمانی و برنامه ریزی فازی – تعاملی را به عنوان روش های پیشنهادی حل مسئله ترابری چند هدفی ارائه خواهیم کرد. در پایان با تکیه بر مفاهیم برنامه ریزی چند هدفی و یافته های این تحقیق، کارایی روش های برنامه ریزی چند هدفی ارائه شده را، در حل مسئله ترابری تک هدفی با ضرایب هزینه فازی و هم چنین مسئله مکان یابی چند هدفی، به چالش خواهیم کشید.