نام پژوهشگر: ژاله پورموذن
ژاله پورموذن علی اکبر انتظامی
پلیمرهای آمفی فیل قادرند از طریق خودتجمعی در محلولهای آبی تشکیل نانو ذراتی مانند میسل دهند که قابلیت منحصر بفردی در سیستمهای دارورسانی ایفاء میکنند. بنابراین سنتز پلیمرهای آمفی فیل زیست سازگار موضوع بحث بسیاری از محققان است. در کار پژوهشی حاضر، ابتدا کوپلیمرهای زیست سازگار و آمفی فیل حساس به ph، بر مبنای پلی (مونو متیل ایتاکونات) ((pmmi که پلیمری هیدروفیل است سنتز شدند. این کوپلیمرها شامل pmmi عاملدار شده با درصدهای متفاوتی از مشتق کلسترول لیپوفیلی (cholc6) (pmmi-cholc6)، پلیمرهای pmmi-cholc6 اصلاح شده با زنجیرهای peg هیدروفیل (peg-pmmi-cholc6)، کوپلیمرهای سنتز شده از منومر دی متیل آمینو اتیل متاکریلات(dmaema) حساس به ph (pmmi-co-pdmaema) و نوع عاملدار شده آن با کلسترول ((pmmicholc6-co-pdmaema و نهایتا سری کوپلیمرهای سنتز شده از منومر الیگو اتیلن گلیکول متاکریلات (oegma) حساس به دما p(mmi-co-oegma) هستند. این کوپلیمرها به روش پلیمریزاسیون رادیکالی آزاد در شرایط توده و محلول سنتز شدند. کلیه ترکیبات سنتزی با استفاده از تکنیک-های 1h nmr، ft-ir، dsc، gpc، میکروسکوپ پلاریزان و ویسکوزیمتری شناسایی شدند. برای تعیین ترکیب کوپلیمرها و درصدهای اتصال عوامل مختلف از روشهایی نظیر 1h nmr و تیتراسیون هدایت سنجی استفاده شده است. در قسمت بعدی کار، قابلیت پلیمرهای سنتزی در تشکیل میسل های در مقیاس نانو و حساس به محرکهای محیطی ارزیابی شدند. تهیه میسل های پلیمری در محلول آبی با استفاده از کوپلیمرهای آمفی فیل به روش های دیالیز و تبخیر حلال انجام گرفته است. خود تجمعی نانو ذرات و مشخصات آنها در محیط آبی توسط اسپکتروسکوپی فلورسانس، uv-vis،tem ، dls و زتا- پتانسیل مورد بررسی قرار گرفته اند. در نهایت با استفاده از داروهای مدل هیدروفوب (ناپروکسن و پیروکسیکام) میسل های بارگذاری شده با دارو تهیه و رهش دارو در محلولهای بافری با ph و دماهای موردنظر در آزمایشگاه مطالعه شدند. نتایج حاصل از بررسی رهش دارو و تستهای سمیت، حاکی از دستیابی به نانو حاملین دارویی مناسب برای کاربرد در سیستم های دارورسانی هدفمند می باشد. در بخش بعدی کار، به منظور تهیه نانو ذرات لیپوزومی پایدارشده با پلیمر، ابتدا لیپوزومهای تک لایه با فسفولیپید لسیتین بروش تزریق اتانول تهیه شدند. سپس منومر متاکریلات سنتزی حاوی کلسترول انتهائی، به تنهائی یا بهمراه منومر پلی اتیلن گلیکول دی متاکریلات در تهیه لیپوزومهای منومری استفاده شدند و متعاقبا پلیمریزاسیون در محلولهای آبی انجام شد. ساختار لیپوزومهای تهیه شده مادر، منومری و پلیمریزه شده با روشهای 1h nmr، ft-ir وdsc شناسائی شده و اثرات پایدار کننده این پلیمرها در لیپوزومها با مطالعات کدورت سنجی و مکانیسم رهش دارو اثبات شد. برای شناسایی نانو ذرات لیپوزومی از روشهای tem و dls استفاده شده است