غشای پلاسمایی سر اسپرم محل اصلی بر هم کنش با اووسیت است و پروتئین های عملکردی مهمی در این فرآیند نقش دارند. اهمیت و نقش قطعی پروتئین های سطحی اسپرم با استفاده از رده های موش های مهندسی شده که فاقد پروتئین های طبیعی اسپرم هستند، فراهم شده است. در بسیاری از موارد فقدان این پروتئین ها منجر به کاهش یا از دست رفتن کامل باروری می شود، زیرا باعث نقص در برهم کنش اسپرم- اووسیت می-شوند. مطالعه بیولوژی مولکولی اسپرم تا حد زیادی به منظور پایه گذاری مدل هایی برای ناباروری جنس نر صورت می گیرد. به طور معمول برای شناسایی زیر واحد های پروتئینی از دو رویکرد مکمل هم استفاده شده است: شناسایی محتوای پروتئینی کل اسپرم از طریق تولید ایمنوگلوبولین های ضد اسپرمی و شناخت ژنهای اسپرمی از طریق مشخص نمودن موتاسیون های ژنی و یا ناک اوت کردن ژن که مورفولوژی و عملکرد اسپرم را تغییر می دهد. آنتی بادی های ضداسپرمی (asa) به عنوان عامل اصلی ناباروری ایمنولوژیکی شناخته می شوند و به عنوان هدفی برای غیر فعال سازی اسپرم ها نیز کاربرد دارند. از آنجا که آنتی بادی ها در اسپرم زنده قادر به نفوذ به غشای سلولی خارجی نیستند، بنابراین آنالیز آنتی ژنی باید محدود به آنتی ژن های غشای خارجی اسپرم باشد. از این رو در این پژوهش پروتئین غشایی اسپرم به نام izumo انتخاب و پس از استخراج rna آن، cdna ساخته شد و ژن ایزومو با استفاده از آغازگرهای خارجی و داخلی به شیوه nested pcr تکثیر شدند. قطعه مورد نظر پس از تکثیر در ناقل تکثیری ptz57/r کلون شد و در باکتری e .coli سوش dh5? ترانسفورم شد. سپس این قطعه با آنزیم های bami و ncoi برش یافته و در ناقل بیانی pqe60 کلون شدند. کلونی های مثبت حاوی ژن مورد نظر با iptg القا شدند و پروتئین تولیدی پس از جداسازی از غشاهای باکتریایی توسط ستون کروماتوگرافی نیکل- سفارز خالص سازی شد. چنین انتظار می رود این پروتئین خالص شده تولید آنتی بادی های ضد اسپرمی را در بدن خرگوش القا کند.