در تحقیق حاضر، رابطه‎ی بهره وری و صادرات برای 79 صنعت کارخانه ای ایران، طی دوره ی زمانی 1385-1379 مورد آزمون قرار گرفته است. تئوری های توضیح دهنده ی رابطه ی میان صادرات و بهره وری شامل دو فرضیه ی است: فرضیه ی خود انتخابی بنگاه و فرضیه یادگیری ضمن صادرات. فرضیه اول، فرضیه خود انتخابی بنگاه است که با روش گشتاور تعمیم یافته اثر مثبت بهره‎وری بر صادرات مورد تأیید قرار گرفت. به بیان دیگر تنها بنگاه ها با بهره وری بالاتر وارد بازار صادراتی شده. فرضیه دوم، فرضیه یادگیری ضمن صادرات است که یا استفاده از روش داده های تابلویی تأثیر صادرات بر بهره وری مورد آزمون قرار گرفت . بر اساس نتایج این مدل ، تأثیر صادرات بر بهره وری در میان صنایع کارخانه ای ایران، طی دوره ی زمانی 1385-1382 مثبت و معنی دار می باشد.