با گسترش روزافزون مهاجرت های روستایی، کاهش درآمد خانوارهای روستایی و افول کشاورزی روستایی، نیازی روزافزون به فعالیتی جایگزین و در عین حال مکمل برای کشاورزی، در نواحی روستایی احساس می-شود تا به منظور توسعه پایدار روستایی، امکان بهره مندی روستاییان، از معیشت پایدار فراهم آید. در این راستا گردشگری روستایی به ویژه اکوتوریسم روستایی به عنوان بخشی از این صنعت می تواند علاوه بر حفظ ارزشها و باورها، با ایجاد فرصتهای شغلی و کسب درآمد برای ساکنین محلی و توسعه ساختارهای زیربنایی امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم سازد. از این رو برنامه ریزی در جهت گسترش و توسعه اکوتوریسم بر پایه توسعه پایدار اقتصادی، در راستای رشد و تعالی جامعه روستایی موثر می باشد. این پژوهش با اهداف امکان سنجی توسعه اکوتوریسم در مناطق روستایی بخش شاهرود، ضمن بررسی امکانات و توان های توسعه اکوتوریسم منطقه به روش پتانسیل سنجی، با ارائه راهبردهایی به روشswot انجام گرفته است. در این راستا، شناسایی و تعیین نقاط ضعف و قوت و فرصت و تهدیدها با نظر کارشناسان و کار ارزش گذاری، تجزیه و تحلیل شاخص های مهم برای توسعه اکوتوریسم در منطقه مورد مطالعه با نظرخواهی از مسئولین به صورت پرسشنامه صورت گرفته است. برای رسیدن به اهداف تحقیق، با استفاده از تحلیلswot 24نقطه قوت و فرصت و 32 نقطه ضعف و تهدید در شاهرود شناسایی شد که نشان از آسیب پذیری منطقه دارد و نیازمند بازنگری و ارائه سیاستهای صحیح می باشد. همچنین جهت مکانیابی اماکن اقامتی- تفریحی در منطقه مورد مطالعه از روشahp استفاده شده است. برای مکان یابی مربوطه، شاخص های دسترسی، دوری و نزدیکی به جاذبه ها، فاصله از زمین های کشاورزی، دسترسی به تسهیلات آب و برق و غیره در نظر گرفته شده است.