در پروژه حاضر کامپوزیت و هیبرید های کلینوپتیلولیت/ پلی آنیلین، ناترولیت/ پلی آنیلین و کلینوپتیلولیت/ tio2 / پلی آنیلین جهت حذف آلاینده های آب تهیه گردید. هیبرید کلینوپتیلولیت/ پلی آنیلین با استفاده از پلیمیزاسیون اکسیداسیونی کاتیون های آنیلینیوم درون کلینوپتیلولیت تهیه شد و برای حذف کاتیون های مس و ترکیب رنگزای آبی متیلن از محلول آبی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین هیبرید سه جزئی کلینوپتیلولیت/ tio2 / پلی آنیلین تهیه و از آن جهت حذف ترکیب رنگزای اسید قرمز 14 از محلول آبی، استفاده گردید. جهت تائید سنتز های انجام گرفته و بررسی خواص ترکیب های حاصل از روش های ft-ir، xrd و sem استفاده شد. هیبرید کلینوپتیلولیت/ پلی آنیلین با درصد های مختلف پلی آنیلین جهت حذف کاتیون های مس از آب استفاده شد. اثر پارامتر های مختلف نظیر زمان تماس، ph، غلظت اولیه محلول مس و مقدار جاذب به کار رفته بر روی فرایند حذف مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاکی از آن بود که از بین درصد های تهیه شده، کامپوزیت با %wt. 10 پلی آنیلین مناسب ترین جاذب بوده و فرایند در مدت 1 ساعت به تعادل می رسد. همچنین با افزایش ph و مقدار جاذب و در غلظت های پایین مس میزان حذف افزایش می یابد. در مرحله دوم با استفاده از طراحی آزمایش رویه پاسخ، شرایط بهینه برای حذف کامل آبی متیلن از محلول آبی با استفاده از هیبرید کلینوپتیلولیت/ پلی آنیلین به دست آمد. روش رویه پاسخ، هیبرید کلینوپتیلولیت/ پلی آنیلین با درصد وزنی 9/10% پلی آنیلین، جرم جاذب 2/0 گرم، 6/8 ph= و غلظت ppm50 را برای شرایط بهینه پیش بینی کرد. با اعمال این شرایط 100% حذف حاصل شد. در قسمت آخر هیبرید سه جزئی کلینوپتیلولیت/ tio2 / پلی آنیلین تهیه و از آن جهت حذف ترکیب رنگزای اسید قرمز 14 استفاده شد. برای سنتز این ترکیب هیبرید کلینوپتیلولیت/ tio2 تهیه و پس از آماده سازی، پلی آنیلین به روش پلیمریزاسیون در جا بر روی سطح کامپوزیت سنتز گردید. از هیبرید حاصل جهت حذف ماده رنگزای آزو اسید قرمز 14 تحت نور هالوژن و خورشید استفاده گردید و پارامتر های موثر از قبیل درصد وزنی tio2، ph و غلظت محلول رنگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هیبرید تهیه شده با %wt. 15 tio2 نسبت به کامپوزیت اولیه، تحت نور خورشید، از بیشترین مقدار حذف (% 98) برخوردار است. در غلظت های پایین رنگ و در ph های اسیدی میزان حذف بالاترین حد را داراست.