نام پژوهشگر: علی چهریی

تعیین اثر پروبیوتیک و پره بیوتیک در درمان دیسانتری در کودکان یکماهه تا پنج ساله
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مرکزی - دانشکده پزشکی اراک 1391
  مرضیه ابراهیمی   منیژه کهبازی

مقدمه : دیسانتری یکی از دلایل عمده بستری کودکان در بیمارستان است.مفید بودن پروبیوتیک و پره بیوتیک در سلامت گاسترواینتستینال کودکان ، مشاهده شده است. این مطالعه اثرات پروبیوتیک و پره بیوتیک را علاوه بر درمان استاندارد دیسانتری در کودکان یکماهه تا پنج ساله بستری در بیمارستان امیرکبیر اراک بررسی می کند. مواد و روش کار : در یک کارآزمایی بالینی تصادفی ،200 کودک مبتلا به دیسانتری بستری در بیمارستان کودکان که معیار ورود آنها وجود اسهال خونی قابل رویت یا وجود ? 5 گلبول سفید در آزمایش مدفوعو همچنین عدم مصرف فرآورده های لبنی حاوی پروبیوتیک قبلی بود، بررسی شدند. کودکان دارای شکم حاد و انواژیناسیون و کودکان مصرف کننده دارو و فرآورده های حاوی پروبیوتیک قبل از انجام آزمایشات و افراد انصراف دهنده از مطالعه حذف شدند.آنها به صورت تصادفی به دو گروه100 نفری تقسیم شدند: گروه مداخله ، روزانه یک قرص پروبیوتیک و پره بیوتیک (حاوی باسیلوس کوآگولانز، فروکتوالیگوساکارید) برای 5 - 3 روز دریافت کردند، گروه شاهد ، پلاسبو دریافت کرد. هر دو گروه درمان استاندارد دیسانتری را دریافت کردند، طول مدت بستری بودن ، طول مدت اسهال، طول مدت تب و میزان تغییرات وزن در طول بستری ارزیابی شد. داده ها با استفاده از فرمول متغیرهای chi-square و t-test با استفاده از spss16 آنالیز شد. نتایج : 200 کودک برای این مطالعه انتخاب شدند و در دو گروه 100 نفری مداخله و شاهد قرار گرفتند. درگروه مداخله 54 دختر و 46 پسر و در گروه شاهد 62 دختر و 38 پسر قرار داشتند. (05/0> 25/0 (p-value = میانگین سنی گروه مداخله (85/17 ± 155/22) ماه و گروه شاهد (43/15± 42/22) ماه بود، (05/0> 9/0 (p-value = ، در هر دو گروه بیشترین درصد کودکان دهیدریشن خفیف داشتند (85%) در گروه مداخله و (71%) در گروه شاهد ، درگروه مداخله دهیدریشن متوسط(15%) و شدید(1%) و درگروه شاهد دهیدراتاسیون متوسط (25%) و شدید (4%) بود. (05/0 > 087/0 =p-value )، با توجه به این اطلاعات می توان نتیجه گرفت مشخصات عمومی افراد در هر دو گروه اختلاف آماری معناداری ندارد. میانگین طول مدت بستری در گروه مداخله ، (04/1 ± 6/3) روز و در گروه شاهد، (08/1 ± 7/3) روز بود (05/0 > 691/0p-value = ). هیچ تفاوت مشخصی بین میانگین طول مدت بستری در گروه مداخلهو شاهد وجود نداشت. میانگین طول مدت اسهال مشخصاً در گروه مداخله کوتاهتر بود، (98/0 ± 5/2) روز درمقایسه با (09/1 ± 9/2) روز در گروهشاهد (05/0 <01/0 = p-value). میانگین طول مدت تب مشخصاً در گروه مداخله کوتاهتر بود، (87/0 ± 64/1) روز درمقایسه با (94/0 ± 13/2) روز در گروه شاهد (05/0 < 000/0 (p-value . میانگین کاهش وزن مشخصاً در گروه مداخله کمتر بود (88/233 ± 5/129) گرم در مقایسه با (85/283 ± 278) گرم در گروه شاهد(05/0< 000/0 = p-value). نتیجه گیری : اضافه کردن پروبیوتیک - پره بیوتیک به درمان استاندارد دیسانتری مشخصا سبب کاهش در طول مدت اسهال و تب و کمتر شدن کاهش وزن می شود. کلمات کلیدی : پرو بیوتیک - پره بیوتیک - دیسانتری

تاثیر پروبیوتیک در پیشگیری از دیسانتری اطفال
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان مرکزی - دانشکده پزشکی اراک 1392
  مهرناز ادیب مویدزاده   منیژه کهبازی

زمینه و هدف : با توجه به این نکته که مصرف بی رویه انتی بیو تیکها باعث ایجاد مقاومت دارویی در افراد و سویه های مقاوم به درمان می شود و فاکتورهای متعددی از جمله نژاد، محدوده جغرافیایی و غیره می تواند بر نتایج این مطالعات موثر باشد، لذا مطالعه ما درصدد است به بررسی نقش استفاده از پروبیوتیک ها در پیشگیری از دیسانتری در اطفال کمتر یا مساوی 5 سال بپردازد. روش بررسی : مطالعه از نوع بررسی مداخله ای تصادفی دوسوکور می باشد. اطفال 6 ماهه تا 6 ساله که در مهدکودک های شهر اراک اوقاتی از روز را سپری می نمایند در این مطالعه وارد شدند. شرکت کنندگان در مطالعه در هر مهدکودک به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول پنج روز در هفته به مدت 3 ماه پروبیوتیک را به صورت پودر بادوزbillioncfu10 لاکتوباسیلوس دریافت نمودند . گروه دوم دارونمارا به صورت پودر ژلاتین دریافت کردند . سپس کلیه افراد مورد مطالعه در طول این 3 ماه از نظر بروز دیسانتری مورد بررسی قرار گرفتند. بر اطلاعات فرم اطلاعاتی تجزیه و تحلیل آمار، صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه 200 کودک بررسی شده اند که 104 (52%) آنها پسر و 96 (?48) آنها دختر بودند. 100 نفر(50%) در گروه پلاسبو100 (50%) در گروه پروبیوتیک قرار داشتند. میانگین قد در گروه کنترل (8/15 ? 7/91) سانتیمتر در گروه پروبیوتیک (4/10 ? 5/13) سانتی متر بود. اختلاف آماری معناداری بین میانگـین قد در دو گـروه وجود نداشته و میانگین آماری قد در دو گروه برابر است (74/0 = p value). مدت اقامت در مهد کودک و طول مدت دیسانتری و در دو گروه مورد مطالعه بررسی شد و بین دو گروه تفاوت معنا داری از این نظر وجود نداشت (05/0 p value >). نتیجه گیری : در مقایسه با گروه شاهد مصرف پرو بیوتیک تغییری را در میزان دیسانتری در جمعیت مورد مطالعه نشان نداد . کلمات کلیدی: پروبیوتیک - دیسانتری اطفال