: منطقه مورد مطالعه (شمال دریان) در بخش جنوبی کوه های میشو، در 60 کیلومتری شمال غرب تبریز واقع شده است. در این منطقه، رگه ی کانه دار باریت در داخل سازند کهر (شامل شیل و ماسه-سنگ) رخنمون دارد. بررسی رسوبات تخریبی سازند کهر نشان دهنده زادگاه آذرین فلسیک تا حد واسط برای این رسوبات در یک جایگاه حاشیه ای غیرفعال می باشد. یک دایک با ترکیب دیابازی با بافت ساب افیتیک در داخل سازند کهر دیده می شود. در این منطقه، کانه زائی فلزی در داخل رگه ی باریت منطبق بر شکستگی های اصلی منطقه میشو (شمال غرب به جنوب شرق) صورت گرفته است. بر اساس شواهد مینرالوگرافی و پتروگرافی، باریت و کانه های فلزی توسط سیالات متفاوتی تشکیل شده اند. به طوری که در اولین مرحله رگه باریت تشکیل شده و ته نشینی کانه های فلزی در نتیجه هجوم سیالات کانه دار به داخل درزه ها و فضاهای خالی این باریت ها صورت گرفته است. کانه زائی پلی متال در دو مرحله هیپوژن و سوپرژن رخ داده است. پیریت، کالکوپیریت و گالن در مرحله هیپوژن تشکیل شده اند سپس در اثر فرایندهای سوپرژن، سولفیدهای اولیه توسط مالاکیت و کوولیت جانشین شده است. مطالعات ژئوشیمیائی نشان می دهد که منشا احتمالی باریت و کانه های فلزی سازند کهر می باشد. همچنین، شواهد صحرایی، نوع کانه زائی و مقایسه با کانسارهای مشابه، نشان می دهد که، کانه زائی موجود در داخل رگه ی باریت شمال دریان، یک کانسار اپی ژنتیک باریت- سرب با میزبان رسوبی می باشد.