مشترک لفظی شامل واژگان چند معنا است یعنی یک واژه که چند معنا دارد، اما مشترک معنوی واژگان هم آوایی هستند که از نظر معنایی به یکدیگر ارتباطی ندارند و تنها از نظر ظاهری یکسان هستند. - به طور کلی می توان مشترک لفظی را به نوع تقسیم کرد: أ- دلالت یک لفظ بر بیش از یک معنا که در نتیجه تحول در جنبه معنایی است و این ناشی از آن است که کلمه معنا یا معانی جدیدی کسب کرده است. وجود یک معنای مرکزی که حقه ارتباطی بین معانی مختلف واژه است آنچه که واضح است این است که چند معنایی نتیجه کاربرد لفظ در موقعیت های گوناگون است. این تعریف شامل مشترک معنوی است. ب-وجود دو وا‍‍‍‍ژه که هرکدام بر یک معنا دلالت دارند و همچنین شکل دو کلمه بر اثر تحول آوایی در هنگام تلفظ یکی است. یعنی مجموعه ای از واژگان که ارتباطی بین آن ها وجود ندارد بجز اینکه تنها در شکل نوشتاری یکسان هستند. از نظر زبان شناسان غربی و برخی معاصران عرب نوع چهارم تعریف مشترک لفظی است.