هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش راهبرد کمک خواهی بر مولفه های حل مساله ریاضی دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است که در اجرای آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد.آزمودنی های پژوهش شامل 100 نفر( 54 دختر و 46 پسر ) از دانش آموزان سال دوم راهنمایی شهر اهر در سال تحصیلی 91-1390 بودند که به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به طور تصادفی در هر یک از گروه های آزمایشی و کنترل قرار گرفتند.آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 12 جلسه آموزش های راهبرد کمک خواهی را دریافت کردند. گروه کنترل نیز همزمان به برنامه های عادی کلاسی خود ادامه دادند. پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گروگر( 2001) و پرسشنامه های خودتنظیمی مارش و همکاران (2006)، رفتار کمک خواهی حبیبی و سرمد(1385)، پیش آزمون های محقق ساخته عملکرد حل مسئله و درک محتوای ریاضی قبل از شروع آموزش اجرا شدند. بعد از آموزش، فرم های موازی آزمون های محقق ساخته عملکرد ریاضی و درک محتوای ریاضی و همچنین پرسشنامه های خودتنظیمی و رفتار کمک خواهی مجدداً بر روی آزمودنی های هر دو گروه و در هر دو جنس اجرا گردید. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمونt تجزیه و تحلیل شد. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد نمره های دانش آموزان گروه آزمایشی در پس آزمون های عملکرد حل مساله، درک محتوای ریاضی و اقدام به کمک خواهی(در سطح معنی داری 001/0 >p و اندازه اثر قوی) بالاتر از گروه کنترل شده است. بنابراین آموزش راهبرد کمک خواهی منجر به افزایش عملکرد حل مسئله ریاضی و درک محتوای ریاضی و اقدام به کمک خواهی دانش آموزان می گردد. آموزش کمک خواهی فقط توانست مولفه خودکارآمدی دانش آموزان را افزایش دهد(در سطح معنی داری 031/0 >p و اندازه اثر متوسط) و بر سایر مولفه های خودتنظیمی تاثیری نداشت. نتایج نشان داد که اثر تعاملی گروه و جنسیت بر درک محتوای ریاضی معنادار نیست. همچنین اثر تعاملی گروه و جنسیت بر درک محتوای ریاضی نیز معنادار نیست. پژوهش حاضر کاربردهایی برای معلمان ریاضی دارد که می توانند از طریق آموزش مستقیم راهبرد کمک خواهی در کلاس های ریاضی و مشارکت دانش آموزان در فعالیت های کلاسی و نیز درگیر نمودن آنها در فرایند حل مسئله از طریق کمک خواهی، پیشرفت ریاضی را بهبود بخشند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ادراکات محیطی مدرسه و کمک خواهی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی با توجه به نقش اهداف پیشرفت اجتماعی دانش آموزان سال دوم متوسطه با روش همبستگی انجام شد نمونه پژوهش 296(دانش-آموز پسر و دختر) بود که به شیوه ی نمونه گیری طبقه ای تصادفی، از دبیرستان های دوره ی متوسطه شهر مریوان انتخاب شدند و به چهار پرسشنامه،ادراکات محیطی کلاس، کمک خواهی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و اهداف پیشرفت اجتماعی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آماری تحلیل مسیر، تحلیل خوشه ای، رگرسیون همزمان و گام به گام ، t2 هتلینگ یا manoa و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر نشان داد که کمک خواهی تحصیلی و ادراکات محیطی کلاس به صورت مستقیم می تواند فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کند و یا روی آن تاثیر بگذارد و در این میان متغیر میانجی اهداف پیشرت اجتماعی نمی تواند نقش واسطه در پیش بینی فرسودگی تحصیلی از روی ادراکات محیطی مدرسه و کمک خواهی تحصیلی داشته باشد. بر اساس آزمون t2 هتلینگ یا manoa ، بین گروهای دختر و پسر از لحاظ متغیرهای(کمک خواهی، فرسودگی تحصیلی، ادراکات محیطی کلاس) تفاوت وجود دارد.( لامبدی ویلکز برابر با 14/0 می باشد) و همچنین مقدار f ، 50/5 که از لحاظ آماری معنا دار می-باشدp=0/002)). نتایج تحلیل خوشه ای نشان داد که دانش آموزان را از لحاظ متغیرهای کمک خواهی و ادراکات محیطی مدرسه و اهداف پیشرفت اجتماعی در دو خوشه جهت گیری انگیزشی بالاو پایین قرار گرفت. نتایح آزمون رگرسیون گام به گام نشان داد که مولفه های، لذت و انتخاب اثر قوی در پیش بینی متغیر افسردگی تحصیلی را دارند و مولفه چالش و علاقه اثر بسیار ضعیفی در پیش بینی متغیر ملاک را دارد.نتایج این پژوهش برای اداره آموزش و پرورش و همچنین مراکز آموزش عالی بویژه برای دبیران و معلمان و مدرسان آموزشگاه های آزاد قابل استفاده می باشد تا جهت رفع فرسودگی و ناکار آمدی تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان و افزایش کمک خواهی به موقع در میان آنها گامی بردارند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هوش اجتماعی و تنظیم هیجان با تعلل¬ورزی تحصیلی با توجه به نقش میانجی¬گری برونگرایی دانش¬آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان گنبد کاووس در سال تحصیلی 93-92 با روش همبستگی انجام شد. نمونه پژوهش 276 ( دانش¬آموز پسر و دختر) بود که به شیوه¬ی نمونه¬گیری طبقه¬ای نسبتی تصادفی، از دبیرستان¬های دوره¬ی دوم متوسطه شهر گنبد انتخاب شدند و به چهار پرسشنامه متشکل از تعلل¬ورزی تحصیلی، هوش اجتماعی، تنظیم هیجان و برونگرایی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش¬های آماری تحلیل خوشه¬ای، رگرسیون گام به گام، t2 هتلینگ و تجزیه تابع تشخیص استفاده شد. نتایج یافته¬های پژوهش نشان داد رابطه بین تعلل¬ورزی¬تحصیلی و مولفه پردازش هوش¬اجتماعی معنادار، رابطه¬ی بین تعلل¬ورزی تحصیلی و مولفه ارزیابی تنظیم هیجان معنادار می¬باشد ( p <0/001) . بر اساس آزمون t2 هتلینگ یا manova ، بین گروه¬های دختر و پسر از لحاظ متغیرهای (هوش اجتماعی، تنظیم هیجان) تفاوت وجود دارد، اما از نظر تعلل¬ورزی تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده نشد. معناداری اثر متغیر گروه بر هوش اجتماعی و تنظیم هیجان (001/0p=،83/6 f= معادل ، 56/3= t2 هتلینگ) نشانگر وجود تفاوت معنادار در بین گروه¬ها در ترکیب خطی متغیرهای وابسته می¬باشد. نتایج تحلیل خوشه¬ای نشان داد که دانش¬آموزان را از لحاظ متغیرهای هوش اجتماعی، تنظیم هیجان بر اساس تعلل¬ورزی تحصیلی در دو خوشه تعلل¬ورزی بالا و پایین قرار گرفت، در ادامه با انجام تجزیه تابع تشخیص این گروه¬بندی تأیید شد. هم¬چنین بر اساس تحلیل مسیری که انجام شد متغیر هوش اجتماعی تنها با میانجی¬گری برونگرایی قادر به پیش¬بینی متغیر تعلل¬ورزی می¬باشد. انجام این تحقیق و کسب نتایج مورد نظر می¬تواند برای برنامه¬های اجرایی در محیط آموزشی و اصلاحات لازم جهت پیشرفت تحصیلی در رابطه با نتایج روابط متغیر¬های تحقیق کاربرد مفید و موثری داشته باشد. از یافته¬ها می¬توان برای راهنمایی دانش¬آموزان در زمینه آموزش و خدمات مشاوره¬ای استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش های غیررسمی بهزیستی در جهت وصول به اهداف سند جامع پیشگیری از اعتیاد می باشد. این مطالعه از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه مورد مطالعه الف) بسته های آموزشی مورد استفاده سازمان بهزیستی در راستای پیشگیری از اعتیاد، ب) کارشناسان آموزش گر برنامه های پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی استان آذربایجان شرقی و ج) افراد آموزش دیده برنامه های پیشگیری از اعتیاد شهرستان آذرشهر در سال های 91 و 92 می باشد. نمونه آماری برای تحلیل محتوا به روش هدفمند و از بین بسته هایی که مرتبط با اعتیاد بودند شامل: 1- بسته آموزشی پیشگیری از سوء مصرف مواد ویژه همسران شامل سوء مصرف مواد 2- آموزش مهارت های زندگی (1) و 3- آموزش مهارت های زندگی (2) انتخاب شد و روش تمام شماری در نظر گرفته شده است. حجم نمونه برای کارشناسان و شرکت کنندگان در دوره های آموزشی طبق جدول کرجسی و مورگان، به ترتیب 24 و 346 نفر مشخص شد، و در جمع آوری اطلاعات از 21 کارشناس و 120 نفر شرکت کننده اطلاعات لازم جمع آوری شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش برای تحلیل محتوای بسته های آموزشی انتخاب شده فهرست وارسی تحلیل محتوا بود، برای بررسی دیدگاه کارشناسان و رفتار پیشگیرانه از اعتیاد افراد آموزش دیده دو پرسش نامه محقق ساخته براساس مبانی نظری و علمی تحقیق ساخته شد. برای بررسی روایی پرسشنامه ها و تحلیل محتوا از روایی محتوایی، و روایی سازه به روش همسانی درونی و تحلیل عاملی استفاده شد، برای تعیین پایایی پرسشنامه های کارشناسان و رفتار پیشگیرانه از اعتیاد افراد آموزش دیده از آزمون آلفای کرانباخ استفاده گردید. ضریب پایایی تحلیل محتوا در بسته آموزشی پیشگیری از اعتیاد و مهارت های زندگی (1) و مهارت های زندگی (2) به ترتیب برابر 0/91، 0/88، 0/78، و برای پرسشنامه های کارشناسان و رفتار پیشگیری از اعتیاد افراد آموزش دیده به ترتیب برابر با 0/96 و 0/96 محاسبه شد. داده ها با کمک روش تحلیل محتوا (آنتروپی شانون) و روش های آماری: میانگین و انحراف معیار و آزمون های t تک نمونه ای و t وابسته و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که در محتوای بسته آموزشی پیشگیری از اعتیاد به ترتیب بیشترین توجه بر مولفه خوداگاهی و همدلی، و کم ترین توجه به ارتباط موثر و بین فردی، و در محتوای کتاب مهارت های زندگی (1) بیشترین توجه به مولفه تصمیم گیری و حل مسأله و کم ترین توجه به مولفه تفکر خلاق و انتقادی، و در کتاب مهارت های زندگی (2) بیشترین توجه به مولفه تصمیم گیری و حل مسأله و کم ترین توجه به مولفه آموزش درباره مواد شده بود؛ در بررسی دیدگاه کارشناسان درخصوص آموزش های پیشگیری از اعتیاد، یافته ها نشان داد که میانگین کلیه مولفه های آموزش های پیشگیری از اعتیاد در سطح 0/05 معنادار بودند و میانگین مولفه ی آموزش درباره مواد نسبت به سایر مولفه ها بیشتر بود که نشان می دهد اهمیت آن به سایر مولفه ها بیشتر است. در بررسی دیدگاه شرکت کنندگان درخصوص تفاوت بین نمرات مولفه های قبل و بعد از آموزش های پیشگیری از اعتیاد یافته ها نشان داد که بین نمرات کلیه مولفه های قبل و بعد از آموزش های پیشگیری از اعتیاد تفاوت معناداری وجود دارد.