پایان نامه حاضر به بررسی مقابله ای ساخت نحوی مجهول در زبان های انگلیسی و فارسی، و کاربرد نتایج حاصل از آن در ترجمه می پردازد. برای انجام این پایان نامه، پس از تعریف ساخت مجهول، فرایند مجهول سازی، انواع ساخت مجهول، نقش ها یا موارد کاربرد ساخت مجهول، و بسامد کاربرد این ساخت در دو زبان مورد بررسی قرار گرفته است. به طور کلی، ساخت مجهول زبان انگلیسی از نهاد و فعل کمکی به همراه شکل سوم فعل ساخته می شود. انواع ساخت مجهول در این زبان عبارتند از : مجهول های اصلی، نیمه مجهول ها، شبه مجهول ها. مجهول های اصلی به دو دسته ی مجهول-های بدون عامل و مجهول های دارای عامل تقسیم می شوند. ساخت مجهول در زبان انگلیسی نقش های متعددی دارد، و برای اهداف مختلف از این ساخت استفاده می شود. ساخت مجهول در زبان فارسی از جمله موضوعات بحث انگیز نحو فارسی قلمداد می شود. برخی از دستوریان و زبان شناسان به وجود آن اعتقاد ندارند. بسیاری از دستوریان با وجود ساخت مجهول در زبان فارسی موافقند، و آن را توصیف کرده-اند. نگارنده نیز به وجود ساخت مجهول در زبان فارسی معتقد است. آنچه با عنوان ساخت مجهول در زبان فارسی شناخته می شود از نهاد، اسم مفعول فعل واژگانی به همراه فعل کمکی شدن ساخته می شود. در زبان فارسی، دو نوع ساخت مجهول وجود دارد: مجهول بدون عامل و دارای عامل. همچنین، ساخت هایی شبیه ساخت مجهول وجود دارد که برپایه ی برخی استدلال ها نمی توان آن ها را مجهول دانست. این ساخت-ها ساخت های ناگذرا نامیده می شوند. ساخت مجهول در زبان فارسی از بسامد بالایی برخوردار نیست. کاربرد فراوان ساخت مجهول در زبان انگلیسی و کاربرد اندک آن در زبان فارسی به دلیل تفاوت های ساختاری دو زبان است. علاوه بر این، زبان فارسی از امکانات قابل ملاحظه ی دیگری نیز برخوردار است که می تواند در بسیاری از موارد به جای ساخت مجهول از آن ها استفاده کند. ساخت های مجهول انگلیسی و فارسی از لحاظ نقش و کاربرد تفاوت هایی با هم دارند. درنظر گرفتن این تفاوت ها در ترجمه ضروری است، و به یافتن معادل مناسب در برابر ساخت مجهول انگلیسی کمک می کند. در برابر ساخت های مجهول انگلیسی با نقش های مختلف، زبان فارسی ساخت های متنوعی در اختیار مترجم قرار می دهد؛ ساخت مجهول انگلیسی همواره به مجهول فارسی ترجمه نمی شود.