زمینه و اهداف: یکی از موضوعاتی که امروزه ذهن محققان را در حیطه روانشناسی سلامت به خود مشغول کرده است رابطه بین عوامل روانشناختی و ابتلا به بیماری های قلبی و بخصوص بیماری عروق کرونری قلب است. در این راستا، این تحقیق به منظور تعیین تاثیر محرک های استرس زا و خوشایند بر فشار خون و ضربان قلب بیماران عروق کرونری براساس سطوح هیجان خواهی انجام شد تا فهم ما را از مکانیزم های زیربنایی نوروفیزیولوژیک این عوامل افزایش دهد. مواد و روشها: در یک طرح مورد- شاهدی، 30 نفر از بیماران عروق کرونری (15مرد بیمار با هیجان خواهی بالا و 15 مرد بیمار با هیجان خواهی پایین) مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدنی شهرستان تبریز که از طریق تشخیص پزشکی به عنوان بیماران عروق کرونری تشخیص داده شده بودند، و 30 مرد سالم (15 مرد با هیجان خواهی بالا و 15 مرد با هیجان خواهی پایین) انتخاب شدند؛ داده ها به کمک دستگاه فشار سنج دیجیتال بازویی و مقیاس هیجان خواهی زاکرمن ( فرم کوتاه ) جمع آوری شدند و برای تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی از تحلیل کوواریانس چند متغیره (mancova) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که محرک استرس زا بر فشار خون و ضربان قلب آزمودنی ها تاثیر گذاشته به طوریکه میانگین نمرات شاخص های فیزیولوژیکی در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون می باشد؛ همچنین محرک خوشایند بر فشار خون و ضربان قلب آزمودنی ها تاثیر گذاشته به طوریکه میانگین نمرات شاخص های فیزیولوژیک در پس آزمون کمتر از پیش آزمون می باشد. نتایج همچنین نشان داد که بیماران با هیجان خواهی پایین نمرات بیشتری را در فشار خون سیستولیک و دیاستولیک نسبت به افراد سالم با هیجان خواهی پایین بعد از ارائه محرک استرس زا بدست آوردند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش بدست آمده می توان گفت که بیماران با هیجان خواهی پایین عواطف منفی بیشتری نسبت به افراد سالم با هیجان خواهی پایین تجربه می کنند و این عواطف منفی باعث افزایش بیشتر پاسخ های قلبی- عروقی این افراد می شود. بنابراین، می توان از شیوه های القای خلق در راستای بهبود سلامت افراد بهره گرفت.