همگرایی سریع الگوریتم نقطه درونی به انتخاب نقطه شروع مناسب بستگی دارد. یکی از ضعف های روش های نقطه درونی برخلاف رقبای خود این است که آن ها به آسانی نمی توانند از یک نقطه شروع از پیش تعیین شده (به دست آمده از جواب قبلی یک مسئله مشابه) بهره برداری کنند. سالهاست تلاش های متعددی در بهبود توانایی های شروع گرم برای روش های نقطه درونی صورت گرفته است که در آن ها از یک نقطه تکرار اولیه-دوگان مسئله حل شده اصلی به عنوان یک نقطه آغازین برای مسئله پریشیده استفاده می کنند. یک روش معمول که در آن یک نقطه آغازین ‎بد خود را آشکار می کند این است که نقطه آغازین دچارمانع شود. جهت نیوتن از این نقطه به بیرون ناحیه مثبت میل می کند، که سبب می شود تنها کسر بسیار کوچکی از آن برداشته شود. بنابراین نقطه تکرار بعدی به نقطه تکرار قبلی نزدیک خواهد شد، و احتمالا جهت جستجو دوباره دچار مانع می شود. در این پایاننامه یک راهبرد مانع زدایی را پیشنهاد می کنیم که تلاش می کند این درایه های مانع شده را بدون آشفتگی بسیار زیاد در جهت اولیه-دوگان پیرایش کند. این راهبرد مانع زدایی براساس اجرای تحلیل حساسیت در جهت اولیه-دوگان با توجه به درایه های نقطه تکرار جاری استوار است.