در سال های اخیر تلاش های زیادی برای بهبود باروری حیوانات نر به ویژه گاوهای نر انجام شده است.در این تحقیق، 30 سر موش بالغ نر نژاد ویستار با وزن 250 تا 270 گرم از مرکز حیوانات آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی کاشان در تابستان 89 تهیه شد. موش ها به طور تصادفی به دو گروه 15 تایی تقسیم بندی شدند. حیوانات گروه a جیره ی معمولی، درحالی که گروه b 70% جیره ی معمولی + 30% دانه ی کنجد را به مدت 12 هفته مصرف کردند. سپس حیوانات کشتار شده بیضه ی آنها جهت انجام اندازه گیری میانگین وزن حیوان و وزن و حجم بیضه، پارامترهای قطر لوله های منی ساز، ضخامت اپیتلیوم در لومن و هورمون های جنسی lh، fsh و تستوسترون مورد بررسی قرار گرفتند. آنالیز آماری با استفاده از spss انجام شد و با سطح احتمال p<0.0001 معنی دار بود. وزن بدن موش ها، حجم و وزن بیضه و درصد حجمی عروق در لوله های سمینی فروس دو گروه کنترل و رژیمی غیر معنی دار بود ولی، میانگین تعداد سلول های اسپرم و تحرک آنها در اپیدیدیم چپ، تعداد سلول های اپیتلیوم و درصد حجمی اپیتلیوم، لومن و فضای بینابینی و قطر این لوله ها در گروه رژیمی نسبت به گروه کنترل بسیار معنی دار(p<0.0001) تشخیص داده شد. هورمون جنسی lh در گروه رژیمی با سطح احتمالp<0.0315 نسبت به گروه کنترل معنی دار بود ولی دو هورمون دیگر غیر معنی دار تشخیص داده شد. مصرف دانه ی کنجد پارامترهای بیضه، باروری و تولید اسپرم را بهبود بخشیده و پتانسیل باروری در نرها را افزایش داد.