حضور پوششهای رسی در شیبهای رو به شمال موید حضور رطوبت بیشتر و تبخیر کمتر آب میباشد کهباعث حرکت رس از افقهای بالایی به افقهای تحتانی شده است. با توجه به توسعهیافتگی ریزساختار در افقهایسطحی خاکرخهای رو به شمال، منافذ در این افقها از نوع وگ بوده، در صورتیکه منافذ خاکرخهای رو به جن وباز نوع بستهشده مرکب میباشد. نسبت بین ذرات درشت و ریز در افقهای مختلف خاکرخ های رو به جنوب، بزرگتر بوده که دلیل این امر هوادیدگی کمتر ذرات خاک میباشد و همچنین حضور افق کلسیک با بی فابریک این خاکرخها دلیل قابل قبول بر عدم وجود رطوبت کافی و انتقال آهک در آنها می - b کریستالیتیک در افقهای باشد. اما در خاکرخهای رو به شمال، بیفابریک کریستالیتیک وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد در افقهای تحتانی حضور دارند. ظرفیت تبادل کاتیونی خاک که یکی از شاخصهای مهم در تکامل میباشد، در شیب های رو به شمال از مقدار نسبی بالاتری برخوردار میباشد و میانگین آن در شیبهای رو به شمال و رو به جنوب به 16 سانتیمول بار بر کیلوگرم خاک است. این نتایج نیز میتواند موید نتایج میکرومرفولوژیک / 20 و 58 / ترتیب 2 در ارتباط با خاکهای متکامل شیبهای رو به شمال، هوادیدگی، تکامل و کانیهای اسمکتیت باشد. .