این تحقیق، جهت بررسی زبانشناختی سبک نثر در رمان بوف کور، اثر صادق هدایت با توجه به بسامد گونه های هنجارگریزی، چارچوب طبقه بندی"لیچ"رامبنا و اساس کار قرارمیدهد. نویسندگان، آگاهانه یا ناآگاهانه هنجارگریزی را بعنوان ابزار برجسته سازی متن بکارمیگیرند تا با آشنایی زدایی عوامل آشنا و با گریختن از قواعد هنجارهای روزمره، توجه مخاطبان خود را به نکات بسیار پیش پا افتاده جلب کنند. محقق، تمام 3000گزاره موجود در متن رمان را با دقت به تجزیه و تحلیل گذارده و پس از طبقه بندی انواع هنجارگریزیهای موجود، با تهیه نمودارها، بسامد وقوع انواع هنجارگریزی ها درمتن بوف کور را به نمایش گذارده است. هدف از این پژوهش متجلی ساختن ارتباط ادبیات و زبان شناسی است. فرض محقق برین بوده که هشت نوع هنجارگریزی با میزان وقوع متفاوت در متن رمان وجود دارند و هنجارگریزی نحوی، بعنوان پرکاربردترین نوع هنجارگریزی و هنجارگریزی گویشی کم بسامدترین گونه هنجارگریزی در متن را دارا هستند. در پی اعمال روش توصیفی- تحلیلی، توضیح جزءبه جزء تمامی موارد یافت شده و ارائه نمودارها، انواع هشت گانه هنجارگریزی بعنوان ابزار برجسته سازی درمتن با بسامدهای کاملاً متفاوتی دیده شدند که بالاترین میزان وقوع با حضور در289مورد برابر با23درصد متعلق به هنجارگریزی نحوی و پایین ترین بسامد وقوع با حضور در12مورد برابر با یک درصد به هنجارگریزی گویشی مربوط است.