تحقیق حاضر برای پهنه بندی شمالغرب ایران بر مبنای بارش های روزانه و تجمعی با زمان های تجمع مختلف (5،10، 15 ،20، 25 و30) روزه، شاخص فاصله-مقدار، فواصل زمانی بارش، سری روزهای بارانی، سری 25%، سری 50% و سری 75% با استفاده از داده های بارش روزانه 60 ایستگاه هواشناسی در طول دوره آماری 35 ساله انجام گرفته است. 13نوع پهنه بندی بر اساس متغیرهای معرفی شده فوق با استفاده از روش تجزیه به مولفه های اصلی (pca ) انجام گرفت. همچنین از روش سلسله مراتبی وارد و غیر سلسله مراتبیk-mean برای امکان مقایسه نتایج حاصل از روش pca استفاده شد. آماره s برای آزمون همگنی مناطق بدست آمده به کار گرفته شده است. آن چه از مقایسه سری بارش روزانه و سری بارش-های تجمعی با زمان تجمع مختلف بدست می آید این است که با افزایش تدریجی زمان تجمع، تعداد مولفه های اصلی کمتری درصد بیشتری از واریانس کل را توجیه می کنند. نتایج پهنه بندی با روش pca نشان داد که پهنه های حاصل از سری فواصل زمانی بارش، شاخص فاصله-مقدار و روزهای بارانی بسیار کوچک بوده و مناطق زیادی را پوشش ندادند. روش وارد نسبت به دو روش pca و k-meanپهنه ها را وسیع تر انتخاب کرده و ایستگاه هایی که با این روش در یک خوشه جای گرفتند از نظر مکانی بر روی نقشه در همسایگی یکدیگر بوده و پیوستگی جغرافیایی اقلیمی حفظ شده است. روش pca به لحاظ ماهیت خود فضای داده ها را روی محورهای اصلی تصویر می کند و ساختار واقعی فضا را نشان خواهد داد اما در روش های سلسله مراتبی که در هر مرحله خوشه یا اعضا را به هم متصل می کنند، از نظر ماهیت فضایی خوشه ها بیانگر ساختار واقعی نمی باشند لذا انتظار می رود که خوشه های حاصل از pca واقعی تر از خوشه های حاصل از دیگر روش ها باشد. اما از نقطه نظر گسترش اطلاعات خوشه بندی بر مبنای همگنی، روش های خوشه بندی سلسله مراتبی بر خوشه بندی واقعی ارجحیت پیدا می کند .

چکیده ندارد.