سیاست های توسعه در دهه های گذشته، بازتاب خاص فضایی و کالبدی در سطح کشور را به همراه داشته است. از جمله ی آن ها می توان به رشد شهرنشینی در کشور، تمرکز امکانات و خدمات در شهرها و انجام تقسیمات فضایی که منجر به برهم خوردن پیوستگی بین مناطق شهری و روستایی و به تبع آن نابسامانی در جابه جایی جمعیت، مهاجرت های بی رویه از روستا به شهر و تخلیه روستاها شده است، اشاره نمود. بر این اساس، هدف این پژوهش شناخت نظام موجود حاکم بر سازمان فضایی سکونت گاه های شهرستان جوانرود و تحلیل آن بر اساس اطلاعات سرشماری سال های 1375 و 1385 است. روش به کار رفته در این پایان نامه از انواع روش های توصیفی – تحلیلی است، اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به روش تحقیق کتابخانه ای و عملیات میدانی گردآری و مورد تحلیل قرار گرفته است. برای تبیین فرضیات و تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش توصیفی و سپس برای آزمون آن ها از روش تحـلیلی استفـاده شـده است. حـجم نمونه در این پـژوهش کل روستاهای شهرستان جوانرود می باشد. نتایج حاکی از این است که عامل اصلی تحولات سازمان فضایی شهرستان جوانرود در سال 1385 به نسبت سال 1375، مهاجرت نبوده و تغییراتی که در سازمان فضایی شهرستان جوانرود در سال 1385 شاهد آن بوده ایم، ناپایداری سکونت گاه های روستایی را در پی داشته است.