در این تحقیق جذب زیستی اورانیوم با استفاده از ضایعات نیشکر بر روی نانو ذرات مگنینت سنتز شده به عنوان یک جایگزین مناسب برای روش های استخراج حلالی و تبادل یونی مورد بررسی قرار گرفته است. تفاله ی نیشکر شسته و خشک شده، پس از خرد شدن تا ابعاد زیر 120 میکرون، در دمای 300 درجه ی سانتی گراد در درون کوره سوزانده شد، و سپس در طی سنتز نانو ذرات مغناطیسی، به محیط واکنش افزوده شد. نانو جاذب زیستی- مغناطیسی حاصل برای آزمایش های جذب مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش ها نشان داد که بیشینه ی جذب اورانیم در ph برابر 3 حاصل می شود. مقادیر بهینه ی زیست توده، غلظت اورانیم و زمان تماس نیز به ترتیب برابر با 1/0 گرم، 50 میلی گرم بر لیتر و 120 دقیقه برآورد شدند. غلظت بهینه ی محلول نسبت به اورانیم که در آن میزان جذب به بیشینه مقدار خود رسید، ppm50 تعیین گردید. میزان بازیابی اورانیم در این غلظت بر 44/97 درصد بالغ گردید. مقدار بهینه ی جاذب که در آن حذف اورانیم به بیشینه مقدار خود رسید برابر 5 گرم بر لیتر برآورد شد. فرایند جذب از هر 3 مدل جذب لانگمویر، فروندلیچ و دوبنین- رادشویچ تبعیت می کند و این قضیه با جذب تک لایه ای، چند لایه ای و جذب در درون خلل و فرج جاذب یون های اورانیل مطابقت می-کند. سینتیک واکنش جذب از هر دو مدل سینتیکی شبه مرتبه ی اول و دوم تبعیت می نماید