مهمترین بخش یک راکتور هسته ای قلب آن است که محاسبات پیچیده ای برای راه اندازی و کنترل آن انجام میگیرد. راه اندازی قلب راکتور با محاسبه ی ضریب تکثیر موثر (keff) میسر خواهد شد. یکی از مهمترین عوامل دخیل در (keff) سن فرمی نوترون های حاصل از شکافت سوخت است(?)، که منتج به نظریه سن فرمی میشود(fermi age theory). این پارامتر به 3 صورت قابل محاسبه است: 1- روش تحلیلی که در پایان از یک فرمول بندی تئوری محاسبه میگردد. اشکال بزرگ وارد بر این روش این است که برای محاسبه سن فرمی تنها برخوردهای کشسان نوترون های درون قلب در نظر گرفته شده ا ند و به علت پیچیدگی، برخوردهای ناکشسان لحاظ نشده اند. 2- روش عملی و آزمایشگاهی که کمپانی های سازنده راکتور انجام می دهند. به دلیل فوق العاده گران بودن این آزمایشات امروزه نتایج آن در اختیار مراجع دانشگاهی قرار داده نمیشود. 3- روش های عددی ((numerical از جمله روش مونت کارلو. داده ها ومنحنی های سن فرمی برای مخلوط آب و تک تک اجزای تشکیل دهنده قلب راکتور بطور جداگانه استخراج ونتایج آزمایش ها موجود است . در این طرح با استفاده از داده های آزمایشگاهی و استفاده از روش های عددی به دنبال رابطه ای تئوری برای محاسبه حالت کلی سن فرمی (که هم شامل برخوردهای کشسان و هم ناکشسان نوترون های درون قلب باشد) هستیم .