امروزه تکنیک های مدل سازی برای شبیه سازی رشد گیاه تحت یک سری شرایط خاص مورد استفاده قرار می گیرد. مدل فائو با نام aquacrop (نسخه 1/3) ابزار جدیدی است که با تعداد نسبتا کمتری داده ورودی نسبت به مدل های دیگر، عکس العمل گیاه نسبت به آب را پیش بینی می کند. اجرای این مدل، بوسیله یک سری پارامترهای ثابت که در دامنه گسترده ای از شرایط قابل کاربرد است، مورد ارزیابی قرار گرفت. طرح میدانی، بصورت بلوک های خرد شده کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای کودی شامل دو سطح نیتروژن 220 (کیلوگرم در هکتار) (%100n) و 110 (کیلوگرم در هکتار) (%50n) و تیمارهای آبی شامل بدون تنش (تیمارشاهد، %100i)، دو سطح تنش %80 و 60% etc در مرحله رشد رویشی (%80ir و %60ir)، دو سطح تنش %80 و 60% etc در مرحله گلدهی (%80ig و %60ig) و دو سطح تنش %80 و 60% etc در مرحله پر شدن دانه (%80ip و %60ip) می باشند. نتایج میدانی نشان داد که تیمار 100n100i (شاهد) با کانوپی %94 و تیمار 50n60ir با کانوپی %90 به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار کانوپی حداکثر را داشته اند. بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه 7/13 (تن در هکتار) و 97/7 (تن در هکتار) به ترتیب در تیمارهای 100n100i و 50n60ig و بیشترین و کمترین مقدار بیومس بالای سطح زمین نیز 8/22 (تن در هکتار) و 2/13 (تن در هکتار) به ترتیب در تیمارهای100n100i و 50n60ir بدست آمد. تیمارهای 100n100i و 50n60ig به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر شاخص برداشت و تیمارهای 100n100i و 50n60ir بیشترین و کمترین مقادیر کارائی مصرف آب بیومس را دارا بودند. بالاترین ضرایب کارائی مصرف آب عملکرد دانه اندازه گیری شده به ترتیب در تیمارهای و با مقادیر برابر با 06/1 و 98/0 کیلوگرم بر متر مکعب و کمترین ضرایب آن به ترتیب در تیمارهای و با مقادیر 73/0 و 75/0 کیلوگرم بر متر مکعب بدست آمده است. نتایج مزرعه ای همچنین نشان می دهد که مراحل رشد و فنولوژیکی تحت تاثیر مقادیر مختلف آب و نیتروژن مصرفی قرار گرفته است. تنش آبی و نیتروژن باعث طولانی شدن مرحله رشد رویشی، به تاخیر افتادن مرحله زایشی و گلدهی، کوتاه شدن طول دوره زایشی (گلدهی) و از همه مهم تر پیری زودرس و کاهش طول مدت دوره تشکیل و پر شدن دانه شد. نتایج همچنین نشان داد که سطوح مختلف آب و نیتروژن کاربردی در این تحقیق، تاثیر معنی داری بر بیومس، عملکرد دانه، تعداد دانه در بلال، پوشش کانوپی و کارائی مصرف آب ( ) داشته، ضمن آنکه اثر متقابل آبیاری و نیتروژن نیز بطور معنی داری در سطح 1 % بر بیومس، شاخص برداشت و کارائی مصرف آب موثر شده بود. نتایج شبیه سازی نشان داد که مدل توانسته به خوبی پوشش کانوپی، بیومس و عملکرد دانه را شبیه سازی کند. مقادیر پوشش کانوپی در بیشتر مواقع کمتر از مقادیر اندازه گیری شده، شبیه سازی شد. شبیه سازی رطوبت خاک توسط مدل از دقت پایینی برخوردار است و با افزایش سطح تنش از دقت آن کاسته می شود. آنالیز حساسیت مدل به منظور تعیین سطح حساسیت پارامترهای مهم ورودی آن در مناطق خشک و نیمه خشکی مثل استان خراسان رضوی طراحی و بکار گرفته شد و مدل در تیمار شاهد نسبت به تمامی پارامترها حساسیت کمی از خود نشان داد ضمن آنکه در تیمارهای تحت تنش حساسیت تمامی پارامترها در سطح کم و متوسط بود و هیچگاه به سطح زیاد نرسید.

چندلایه ای[ni(3nm)/sn(xnm)/fe(3nm)] 4 با روش تبخیر حرارتی، روی بستر سیلیکونی، در دمای اتاق و در فشار خلأ 6×?10?^(-7) میلی بار تهیه شدند. لایه ی آلومینیومی با ضخامت 4 نانومتر به عنوان پوشش محافظ لایه نشانی شد. مجموعه شامل نمونه های با ضخامت جداکننده x=2,4 nm است. خواص مغناطیسی و ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بازتاب پرتو ایکس، کامل تر شدن ساختار تناوبی و ناهمواری را با افزایش در ضخامت لایه ی جداکننده نشان می دهد. اندازه گیری خواص مغناطیسی، نشان داد که با افزایش ضخامت لایه جداکننده قلع، دمای گذار افزایش می یابد. منحنی های پسماند رفتار سوپرپارامغناطیسی چندلایه ای را با افزایش دما نشان می دهند.

چکیده شوری منابع آب و خاک یکی از مهمترین مسائلی است که علاوه بر کاهش محصولات کشاورزی به تدریج سطح زیر کشت را کاهش می دهد. یکی از مشکلات عمده در رابطه با آبیاری در مناطق خشک و نیمه خشک، تجمع املاح در نیمرخ خاک می باشد. آب آبیاری حتی اگر از بهترین نوع باشد، مقداری املاح محلول را به خاک منتقل کرده و در اکثر موارد باعث افزایش غلظت نمک در خاک می گردد. خاک هایی که مشکل شوری دارند، تهدید جدی برای کشاورز پایدار می باشند. با توجه به محدودیت منابع آب برای کشاورزی استفاده از آب های با کیفیت نامناسب روز به روز در حال افزایش است. یکی از روش های موثر برای کاهش شوری خاک، اعمال آبشویی همراه با مدیریت صحیح آبیاری است. برای این منظور آزمایش صحرایی در سال 1391 در شهرستان سبزوار انجام گرفت. مطالعه در قالب طرح آماری بلوک های خرد شده کاملا تصادفی در سه تکرار برای کشت ذرت به مرحله اجرا در آمد. تیمارها شامل چهار کیفیت آب آبیاری با شوری های 2، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت های اصلی، سه سطح آبشویی صفر، 20 و 40 درصد به عنوان کرت های فرعی بود. در این مطالعه تاثیر تیمارها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و برخی از ویژگی های شیمیایی خاک در خاکی با بافت لوم مورد بررسی قرار گرفت. رقم انتخاب شده در این مطالعه برای ذرت سینگل کراس 704 بود. نتایج نشان داد که اثر شوری آب آبیاری بر ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. با افزایش شوری آب آبیاری و کاهش آبشویی، شوری خاک، نسبت جذب سدیم و درصد سدیم قابل تبادل خاک افزایش یافت و این افزایش در عمق 60 تا 90 سانتی متری خاک بیشتر از عمق های 0 تا 30 و 30 تا 60 سانتی متری خاک بود. افزایش شوری آب آبیاری و میزان آبشویی، ph خاک را افزایش داد و لایه زیرین نسبت به لایه بالایی میزان ph بالاتری داشت اما این تغییرات ناچیز بود. ولی ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه، تعداد و شاخص برداشت کاهش یافت. اثر آبشویی بر ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه و سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. با اعمال آبشویی ارتفاع گیاه، وزن خشک گیاه و سطح برگ، تعداد ردیف در بلال، قطر بلال، تعداد دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت افزایش یافت. اثر متقابل شوری آب آبیاری و آبشویی بر ارتفاع گیاه، سطح برگ، تعداد ردیف در بلال و قطر بلال معنی دار نشد و بر وزن صد دانه در سطح احتمال 5 درصد معنی-دار گردید و بر وزن خشک گیاه، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنی-دار گردید. واژه های کلیدی: آبشویی، ذرت، شوری، عملکرد

در این پژوهش،نان خشک به وسیلهروش هایتنوریوآون هوای داغدر سه دما خشک شدهوسپسنان خشکتولیدشدهبه وسیلهاینروش هاازلحاظویژگی هایفیزیکوشیمیایی و رئولوژیکیباهممقایسه شدند. مدل سازی ریاضی پختن و خشک کردن نان خشک به صورت لایه نازک مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند خشک کردن لایه نازک در سه دمای مختلف 110، 150 و 190 درجه سانتی گراد در سرعت هوایm/s 1/0±5/0و رطوبت مطلقg/kg 04/0±6/. هوای خشک صورت گرفت. بر اساس یافته ها فرآیند پخت و خشک کردن در دوره نزولی اتفاق می‏افتد. انتقال رطوبت از نان خشک به وسیله مدل نفوذ فیک توصیف شد. نفوذ موثر در دامنه بین8-10×88/2 تاm2/s7-10×11/1برای نان خشک بدون سبوس و از 8-10×47/2 تا m2/s 8-10×84/8 برای نان خشک سبوس دار می‏باشد. انرژی فعال سازی برای نمونه‏ بدون سبوس و نمونه سبوس دار به ترتیب 22/25 و kj/mol 43/23 میباشد که نشان دهنده‏تاثیر دما بر روی ضریب نفوذ است. هشت مدل معروف از مدل‏های پخت خشک کردن لایه نازک با داده های آزمایشگاهی و با استفاده از تکنیک آنالیز رگرسیون غیر خطی برازش شدند. براساس آنالیز آماری با استفاده از ضریب تبیین (r²) و میانگین ریشه‏ی مربعات خطا (rmse) بهترین مدل برای برازش داده های پخت و خشک کردن با هوای داغ نان خشک بدون سبوس، مدل وانگ و سینگ و لگاریتمی بود، در حالی که نمونه های نان خشک سبوس دار با مدل های پیج، لگاریتمی و وانگ و سینگ بهترین برازش را داشتند. هم دمای جذب و دفع نمونه ها در سه دمای مختلف اندازه گیری شده و مقدار پسماند نیز تعیین شد. در قسمت دیگر این تحقیق نمونه های نان خشک تولیدی پودر شده و خواص رئولوژیکی آنها بررسی شد. همچنین از نمونه های نان خشک آسیاب شده در تولید نان ترکیبی در سه سطح 0، 10 و 20 درصد جایگزینی استفاده شد. به منظور بازسازی نان خشک و فرآیند جذب آب از دو تکنیک اسپری آب سرد و بخار اشباع استفاده شد و نتایج ارزیابی های حسی - چشایی، اسپکتروسکوپی مادون قرمز فوریه و همچنین تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(mri) نشاندهنده جذب بهتر آب در روش پاشش آب سرد می باشد.

چکیده ندارد.