در این تحقیق تلاش شده است که نشان داده شود بازیگری در انیمیشن هم مانند بازیگری در تئآتر و سینما قابل تحلیل و نقد است. برای نیل به این هدف با کمک شیوه های عمده بازیگری مانند سیستم استانیسلاوسکی، متد چخوف و متد اکتینگ و با استفاده با شیوه های مختلف بازیگری الگویی به دست می دهد که در آن چهارچوب بازی های انیمیشن سنجیده شوند. این الگو طی شش فصل ارایه شده است. که این فصول بدین ترتیب هستند: فصل اول: ابعاد جسمانی شخصیت، فصل دوم: ژست و کارهای خلاقه روی بدن، فصل سوم: ویژگی ها و دسته بندی های شخصیت، فصل چهارم: انرژی، مراکزبدنی و فضا، فصل پنجم: کنش و رویداد و حرکت، فصل ششم: تکنیک ها . در هر کدام از این فصول در هر عنوان مثال هایی انیمیشنی آورده شده است تا با توجه به موضوعیت هر عنوان تحلیل هم در همان جا انجام شده باشد. همچنین در هر فصل سعی شده است بین آن چه که در سیستم های بازیگری به عنوان عنصری مورد استفاده در بازی زنده مطرح بوده است، با انیمیشن تطبیق داده شود. چنانکه در هر یک از عناوین نظرات و شیوه های متفاوتی مطرح بوده است، نظرات متفاوت در کنار هم آورده شده اند تا برای خواننده امکان برداشت دیالکتیک از نظرات امکان پذیر باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان خواهد داد که نه تنها بازیگری در انیمیشن قابل تحلیل است بلکه شباهت ها و قرابت های زیادی را می توان در کار بازیگری انیمیشن با بعضی از عناصر متدهای بازیگری به ویژه متد میخاییل چخوف یافت.