در این پژوهش از 12 راس گاو شیرده هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 10±65 روز و میانگین تولید شیر 3±5/33 کیلوگرم در قالب طرح چرخشی شامل دو دوره 21 روزه برای آزمون اثر سطوح مختلف پروتئین قابل متابولیسم (mp) در 4 جیره آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی به ترتیب حاوی 7/9، 2/11، 2/13 و 2/15 درصد mp بودند و از لحاظ انرژی خالص شیردهی و سایر ترکیبات یکسان بودند.جیره ها با استفاده از نرم افزار شورای تحقیقات ملی (2001) فرموله شدند. جیره ها به صورت کاملا مخلوط در حد اشتها و به صورت انفرادی در اختیار گاوها قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که مقدار تولید شیر خام و بازده تولید شیر به صورت معنی داری توسط سطوح پروتئین قابل متابولیسم تحت تاثیر قرار گرفت ولی شیر تصحیح شده برای 4 درصد چربی و ماده خشک مصرفی توسط سطوح مختلف پروتئین قابل متابولیسم به صورت معنی دار نبود اما بالاترین سطح تولید شیر و کمترین ماده خشک مصرفی در جیره با mp 2/13 ماده خشک دیده شد.درصد چربی و پروتئین شیر و مقدار چربی شیر و مقدار پروتئین شیر در میان جیره های مختلف تفاوت معنی داری نداشتند. بازده نیتروژن به صورت معنی داری در بین جیره ها متفاوت بود (009/0=p). از میان متابولیت های خون اندازه گیری شده میانگین نیتروژن اوره ای خون (001/0=p)و کلسترول (01/0=p) در بین جیره ها تفاوت معنی داری نشان دادند. بالا بودن غلظت نیتروژن اوره ای پلاسمای خون در جیره با mp بالا، استفاده بیشتر اسیدهای آمینه را برای گلوکونئوژنز را نشان می دهد. همچنین غلظت کلسترول خون بالاتر در جیره با mp بالا نشان نشان دهنده عملکرد بهتر کبد است. گاوهای اختصاص یافته به جیره ها تفاوتی از نظر تغییر امتیاز وضعیت بدنی دوره آزمایش نشان ندادند.