نام پژوهشگر: اقبال عبدی

بررسی پاسخ نوری غیرخطی بلور مایع نماتیک آلاییده با رنگینه با استفاده از روش جاروب-z
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز 1389
  اقبال عبدی   سهراب احمدی

در این پروژه خواص اپتیک غیرخطی تعدادی از بلورهای مایع نماتیک آلاییده بارنگینه مطالعه شده است. یکی از اهداف اصلی توسعه بلورهای مایع و رنگینه های جدید، مطالعه بر روی پارامترهای فیزیکی آنها برای بهبود و توسعه عملکرد انها، کاربردهای موجود و جستجوی کاربردهای جدید می باشد. علاوه بر بزرگ بودن غیرخطیت نور القایی در بلورهای مایع، با استفاده از یک میدان الکتریکی یا مغناطیسی با قدرت کم، این خواص نوری براحتی قابل کنترل است. خواص اساسی بلورهای مایع از جمله دماهای گذار فاز، چسبندگی و غیره می تواند با مخلوط آنها با یکدیگر تغییر یابد. و این ویژگیهای بلورهای مایع است که آنها را به عنوان موادی مناسب برای کاربردهای زیادی از جمله، نمایشگرها، ذخیره کننده های نوری وغیره معرفی کرده است. هرچند که بلورهای مایع اساساً موادی با خاصیت غیرخطی بالا هستند، با وجود این پاسخ جهت گیری مجدد مولکولی در بلورهای مایع با افزودن مقدار کمی از یک رنگینه دو رنگ و جاذب نور، با ضریب بزرگی تقویت می شود. افزایش غیرخطیت بلورهای مایع در حضور رنگینه از این واقعیت نشأت می گیرد که در این حالت علاوه بر اثر گشتاور اپتیکی، جهت گیری مجدد بردار راهنما با مشارکت یک گشتاور دیگر بنام گشتاور رنگینه القایی انجام می گیرد. با به حساب آوردن توزیع فضایی شدت پرتو نوری، ضریب شکستی که توسط پرتو نور در داخل ماده تجربه می شود تابع شدت آن خواهد بود. ضریب شکست وابسته به شدت، محیط را به یک عدسی غیرخطی تبدیل می کند و باعث می شود که ضریب شکست و در نتیجه سرعت انتشار نور در قسمتهای مختلف پرتو متفاوت شده و منجر به پدیدهای خود- کانونی یا خودواکانونی شود. در این پروژه، برای مطالعه خواص اپتیک غیرخطی بلورهای مایع آلاییده با رنگینه، برای تعیین اندازه و علامت ضریب شکست و ضریب جذب غیرخطی بلورهای مایع آلاییده با رنگینه از روش ساده جاروب zاستفاده شده است. مطالب پایان نامه در سه فصل به صورت زیر طبقه بندی شده است: در فصل اول مقدمه ای بر معرفی و تاریخچه بلورهای مایع و همچنین برخی منابع و کارهایی که از قبل انجام شده است آورده شده است. در فصل دوم مواد و روشهای تجربی مورد استفاده برای انجام پروژه آورده شده است و در فصل دوم نتایج تجربی به همراه بحث و نتیجه گیری آورده شده است.

بررسی رئالیسم جادویی در آثار نویسندگان جنوب
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه سیستان و بلوچستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1392
  اقبال عبدی   محمدعلی محمودی

رئالیسم جادویی شیوه ای نوشتاری است که در آن نویسنده، واقعیت ها را با خیالاتی که برگرفته از ذهن او و باورهای خرافی جامعه هستند در می آمیزد. این خیالات که اغلب از باورهای بومی نشات می گیرد، خواننده را با دنیایی از تضادها رو به رو می سازد. این شیوه به وسیله ی نویسندگان آمریکای لاتین به جهانیان عرضه شد. جنوب ایران از لحاظ اقلیمی و مسائل سیاسی اجتماعی بی شباهت به کشورهای امریکای لاتین نبود؛ در نتیجه اکثر نویسندگان این ناحیه به پیروی از نویسندگان آمریکای لاتین، باورهای محلی خود را وارد داستان نویسی خود کردند و از مسائل سیاسی منطقه ی خود سخن به میان آوردند. ورود استعمار انگلیس به منطقه ی جنوب و وجود باورهای بومی در جنوب باعث شد رئالیسم جادویی در این منطقه بسیار بیشتر از مناطق دیگر مورد استقبال واقع شود. این سبک داستانی که اعتلای خود را مدیون گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی است، در میان داستان نویسان جنوب ایران با استقبال گسترده ای روبه رو شد. در ایران غلامحسین ساعدی در مجموعه داستانی ترس و لرز و منیرو روانی پور در رمان اهل غرق خود به سبک رئالیسم جادویی طبع آزمایی کرده اند. این پژوهش که با روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است، ابتدا داستان ها را بر اساس مولفه های رئالیسم جادویی بررسی می کند و سرانجام درصدد است رابطه ی رئالیسم جادویی با فرهنگ و استعمار را در میان نویسندگان جنوب نشان دهد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که استعمار و فرهنگ و بازتاب مسائل داخلی درون مایه های اصلی این سبک داستان نویسی به شمار می آیند.