چکیده اثرات سطوح مختلف استات روی (صفر، 30 و60 میلی گرم در کیلوگرم) وسولفات منیزیم (صفر، 300 و600 میلی گرم در کیلو گرم) بر عملکرد، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتی اکسیدان خون و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی تحت شرایط استرس گرمایی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از 450 قطعه جوجهء نر یکروزه ی سویه ی راس (308) در 9 گروه 50 تایی استفاده شد و هر گروه در 5 قفس 10 تایی قرار گرفتند و5 قفس به هر یک از تیمار های آزمایشی اختصاص پیدا کرد. تیمار های آزمایشی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 بر پایهء طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. همه ی پرند گان جیره ی آغازین ( از 0 تا 21 روزگی) و پایانی (از 22تا42 روزگی ) مشابه ولی دارای سطوح متفاوت منیزیم و روی را دریافت کردند. نتایج حاصله نشان داد که استفاده از استات روی باعث بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در کل دوره شد (01/0>p). اما استفاده از سولفات منیزیم تاثیر معنی داری بر عملکرد جوجه ها در کل دوره نداشت (05/0<p). افزودن منیزیم و روی به طور معنی داری وزن نسبی کبد را کاهش دادند (01/0>p). بعلاوه افزودن روی وزن ژژنوم و طول دئودنوم را کاهش داد (01/0>p). همچنین استفاده از روی باعث افزایش معنی دار هموگلوبین خون گردید (01/0>.(p سطح 30میلی گرم در هر کیلو گرم روی فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دسموتاز را بدون توجه به سطوح مختلف منیزیم کاهش داد (05/0>p). هیچ کدام از روی و یا منیزیم تاثیری برکل ظرفیت آنتی اکسیدانی خون در سن 6 هفتگی نداشتند (05/0<p). میزان مالون دی آلدئید خون به طور معنی داری با مکمل سازی روی کاهش یافت (05/0>p). کاهش میزان مالون دی آلدئید خون به وسیله روی در سطوح بالاتر منیزیم مشاهده نشد (05/0<p) (اثر متقابل روی و منیزیم). واژه های کلیدی: استرس گرمایی، استات روی، جوجه های گوشتی، خصوصیات لاشه، وضعیت آنتی اکسیدانی خون، سولفات منیزیم، عملکرد، فراسنجه های خونی