نام پژوهشگر: مژده جمشیدی
مژده جمشیدی محمود قلعه نویی
یکی از عناصر محیط زیست که در چند دهه اخیر و در پی توسعه های بی رویه شهرها مورد بی توجهی قرار گرفته و تا مرز نابودی پیش رفته ، محیط طبیعی است. این امر، نه تنها از کیفیت زندگی در شهرها کاسته است بلکه حیات کره زمین را نیز در معرض نابودی قرار داده است. در این راستا، توسعه پایدار به عنوان جنبشی جهانی، تلاش های بسیاری را در دو عرصه نظری و عملی برای بهبود محیط زیست (به ویژه در مباحث شهری) به دنبال داشته است. وضعیت اسفبار محیط های زیست در شهرهای ایران، نگارنده را بر آن داشت تا در این پژوهش، تحقق پایداری را در کالبد فیزیکی و محیط زیست شهر مورد بررسی قرار دهد و و دستیابی به یک الگوی بومی برای توسعه شهری را به عنوان چشم انداز خویش تعریف نماید. در این راستا، هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش محیط طبیعی در شهر و ارزیابی و اندازه گیری اثرات محیطی مطرح می شود. برای این منظور نگارنده روش ارزیابی بر اساس شاخص ها را برای مطالعات خویش بر می گزیند. با توجه به ویژگی های محیطی بستر انتخابی (شهر اصفهان) ، دســـتیابی به یک الگو تحقق پایــداری متناسب با ویژگی های بافت و محیط زیست، بایستنی می باشد. از این رو «شبکه مسیر سبز» به عنوان الگوی برگــزیده که با ویژگی های سایت همخوانی دارد، انتخاب می شود و تحقق این الگوی توسعه، در قالب فرآیند برنامه سازی و طراحی «مسیرهای سبز شهری» ارائه می گردد. برای بررسی مراحل فرآیند تحقق و طراحی «شبکه مسیرهای سبز شهری»، مادی نیاصرم در منطقه یک شهر اصفهان به عنوان نمونه موردی در دو مقیاس کلان (منطقه شهری) و خرد (محلی) و در ارتباط با دیگر عناصر سازنده شبکه مسیرهای سبز، مورد بررسی قرار می گیرد و بخشی از مادی نیاصرم (حدفاصل فلکه صائب تا خیابان شهید دکتر بهشتی) به عنوان یک حوزه طراحی در محدوده محلی طراحی می شود و ضوابط و دستورالعمل هایی برای «مسیرهای سبز مادی ها» ارائه می شود.