پژوهش حاضر درباره زبان زندان در حوزه زبان شناسی اجتماعی است.در این پژوهش ضمن بررسی تأثیر محیط زندان بر زبان زندانیان به بررسی نمودهای زبان شناختی در سطوح معنایی، واژی و آوایی تحت تأثیر جامعه زندان پرداخته می شود. پژوهشگر در این پژوهش تا حد امکان واژه های جدیدی که در داخل زندان توسط زندانیان برای مقاصدی به کار برده می شود، جمع آوری نموده و آنها را از لحاظ تغییرات معنایی، واژی و آوایی بررسی کرده است. روش تحقیق در این پژوهش در جمع آوری اطلاعات، میدانی، مشاهده، برقراری ارتباط است. پژوهشگر تأکید خود را بر روی گفتار زندانیانی که به مدتی بیش از 5 سال برای تحمل کیفرشان در زندان های استان های تهران، البرز به سر برده اند، گذارده است. پژوهشگر بعد از تجزیه و تحلیل داده ها به این نتیجه رسید که محیط و شرایط حاکم بر زندان بر گفتار زندانیان تأثیر می گذارد و تغییرات معنایی، واژی و آوایی در گفتار آنها رخ می دهد و راه هایی از جمله استفاده بیشتر از امکانات و اقلام فرهنگی برای جلوگیری از انحراف زبان معیار پیشنهاد شده است.