در این تحقیق رابطه مشخصه های سهام( اندازه شرکت و ارزش بازار به ارزش دفتری سهم) و بازده سهام پرتفوی و حجم معاملات شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با اثرتمایلی مدیران آنها با استفاده از مدل ریموند، هونگ مین و تری(2005) در فاصله زمانی سال 1382 تا پایان شهریور سال 1389 مورد بررسی و آزمون قرار گرفته است. در این تحقیق از رگرسیون لاجیت برای برآورد مدل استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اندازه سهم با تصمیم فروش و در نتیجه با اثر تمایلی رابطه ی معنادار دارد، اما بین ارزش بازار به ارزش دفتری سهم با تصمیم فروش و در نتیجه با اثرتمایلی چنین رابطه ای مشاهده نشده است. در واقع، مدیران شرکت های سرمایه گذاری هنگام فروش سهم، بیشتر به سودده بودن یا زیان ده بودن سهام توجه می کنند، که این امر با مفهوم اثرتمایلی مطابقت دارد. از طرف دیگر اندازه سهم و حجم معاملات شرکت سرمایه گذار تاثیرکمتری نسبت به سودده یا زیان ده بودن سهم بر تصمیم فروش دارد. همچنین ارزش بازار به ارزش دفتری و بازدهی سهم رابطه معناداری با تصمیم فروش و در نتیجه با اثر تمایلی ندارد.