سقانفارها بناهایی آیینی در مناطق شمالی ایران هستند که با تلفیق عناصر معماری سنتی و بومی منطقه به وجود آمده اند و زمان ساخت آنها به دوره قاجار بر می گردد. این نوع بناهای چهارگوش، در دو طبقه و بر روی چهار پایه چوبی در کنار امامزاده ها، تکایا و گورستان ها جای گرفته اند. استفاده از هنر نقاشی، خوشنویسی و منبت کاری به طرز چشمگیری در این بناها مشاهده می شود. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی و میدانی است. هدف از پژوهش ضمن بررسی بنای سقانفار کیجاتکیه بابل، تحلیل دلایل ساخت بنا، تزیینات، نمادها و سمبل های به کاررفته در محتوا و فرم نقوش می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از اشتراکات فراوان نقش ها و نمادهای این بنا و کارکرد آن، با مفاهیم و روایت های اسطوره ای و مذهبی است.

در این رساله مفهوم جبر تابعی باناخ برداری مقدار را معرفی می کنیم. سپس فضای سرشت ها و صورت هر سرشت را در برخی از جبرهای تابعی باناخ بررسی می کنیم و نتایجی در زمینه اشتقاق های داخلی پیوسته و اشتقاق های نقطه ای و همچنین نتایجی کلی در مورد مرز شیلف و نقاط قله ای برخی از جبرهای تابعی باناخ جابه جایی ارائه می گردد. علاوه بر این توصیفی کامل از نگاشت های حافظ جدائی بین جبرهای لیپشیتس برداری مقدار ارائه می گردد. در پایان نشان می دهیم که هر نگاشت به طور ضربی حافظ برد محیطی بین جبرهای لیپشیتس برداری مقدار یکدار، یک به یک است. همچنین نتایج دیگری نیز در مورد این نگاشت ها ارائه می گردد.

چکیده ندارد.