فعالیتهای اکسایشی یکی از علل مهم فساد شیمیایی مواد غدایی می باشد. یکی از ساده ترین روش ها برای کاهش اکسایش، استفاده از آنتی اکسیدان ها می باشد. در سال های اخیر توجه زیادی به سوی آنتی اکسیدان های طبیعی (استخراج شده از گیاهان) معطوف گردیده است. در این مطالعه میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی عصاره پونه استخراج شده به روش مایکروویو و سنتی مقایسه گشت. میزان دفاع آنتی اکسیدانی عصاره پونه با استفاده از روش (2,2 diphenyl-1-picrylhydrazyl) dpph بر مبنای میزان مهار رادیکال آزاد و تفاضل سطح زیر پیک کروماتوگرام-های hplc تعیین گردید. در روش مایکروویو از 5/0 گرم گیاه پونه در 10 میلی لیتر از حلال های اتانول، متانول و آب استفاده گردید. پس از بهینه یابی نوع حلال، توان دستگاه مایکروویو، زمان استخراج و درجه حرارت استخراج بهینه گشت. در مقایسه عصاره حاصل از روش مایکروویو و سنتی مشاهده شد عصاره گیری به روش مایکروویو با متغیرهای بهینه بدست آمده، بازده بهتری برای مهار رادیکال های آزاد دارد. به منظور ارزیابی آماری نتایج از نسخه 15 نرم افزار spss جهت اجرای آنالیز واریانس استفاده شد که آنالیز واریانس اختلاف معنی داری بین عصاره گیری به روش مایکروویو و سنتی نشان نمی دهد ( p> 0.05). در عین حال میانگین میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی عصاره استخراج شده به روش مایکروویو بیشتر از میانگین میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی عصاره استخراج شده به روش سنتی است. بنابراین پیشنهاد می شود ارزیابی جامعتری از وضعیت آنتی اکسیدانی عصاره پونه به روش مایکروویو و همچنین اجزای موثره عصاره به روش gc-ms و بکارگیری آن ها در مدل های غذایی در آینده به عمل آید.