درونهشته عنبران بخشی از کوه های تالش بوده که در غرب خزر و شمال غرب شهرستان نمین، در استان اردبیل واقع شده است. این درونهشته با قرارگیری سنگ های قدیمی تر از پالئوزوئیک در مرکز، که به وسیله نهشته های جوان ترکرتاسه و ائوسن احاطه شده است، مشخص می گردد. جهت شناسایی ساختار درونهشته عنبران و دستیابی به الگوی دگرشکلی آن، تمامی ساختارهای منطقه مطالعه، برای اولین بار برداشت شده و ویژگی های هندسی و جنبشی آن ها، مورد تحلیل قرار گرفته است. برای این تحلیل ها از عناصر موجود در پهنه های گسلی مانند: خطوط لغزشی، چین های در ارتباط با گسل و ساختارهای c-s استفاده شده است. نتایج این بررسی ها نشان می دهد، ساختارهای اصلی منطقه، که عمدتا در بخش های شمالی و جنوبی درونهشته متمرکز شده اند، شامل گسل عنبران در بخش شمال شرق و گسل ,rf1 در بخش جنوب غربی آن می باشد. همچنین در این محدوده ساختارهایی نظیر گسل های راستالغز و چین های فرعی نیز معرفی و بررسی گردیده اند. فعالیت گسل های معکوس عنبران و rf1 به عنوان گسل های کنترل کننده درونهشته با شیب بیش از 50 درجه باعث شده است تا، واحدهای قدیمی هسته تاقفرم عنبران به سن پرکامبرین (معادل سازندهای بایندر و سلطانیه)، از دو سو روی واحدهای ولکانیکی ائوسن و سنگ آهک های کرتاسه رانده شوند و با ایجاد ساختار بالاجسته (pop-up)، باعث ایجاد مورفولوژی کنونی منطقه گردند. شیب زیاد گسل عنبران و وجود نهشته های کرتاسه محدود به فرادیواره آن، می تواند شاهدی از فعالیت زمین-ساخت برگشتی(inversion tectonic)، در منطقه باشد، که نشان دهنده عملکرد رژیم زمین ساختی کششی تا زمان کرتاسه و تغییر آن به فشارشی پس از کرتاسه بوده است.