حوضه رودخانه کارون بزرگترین حوضه آبریز رودخانه ای کشور می باشد که نقشی حیاتی در منطقه دارد و هر گونه تغییر در شرایط محیطی آن زندگی بخش های زیادی از ساکنین درون و حاشیه آن را تحت تاثیر قرار خواهد داد. تغییر در میزان و الگوی بارش در سطح این حوضه بزرگ بر روی منابع آب بی شک موثر خواهد بود. هدف پژوهش حاضر شناسایی رفتار بارش سالانه حوضه کارون بصورت توصیفی، تحلیل روند آن به منظور ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر بارش حوضه و مدلسازی آن به منظور پیش بینی رفتار آتی آن خواهد بود. در پژوهش برای رسیدن به اهداف مرحله ای و آزمون فرضیه ها از روشهای آماری از جمله میانگین متحرک(جهت استخراج چرخه های بارش)، روش های ناپارامتریک من کندال و سنس استیمیتور(جهت تحلیل روند)، روش رتبه ای من کندال(جهت استخراج نقاط جهش)، روش باکس-جنکینز( مدلسازی بارش) و روشهای آماری( جهت آزمون مناسبت مدل) استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد که اولا در ایستگاه های مورد مطالعه نشان داد تنها در دو ایستگاه فارسیات(نه ساله) و ایذه(سیزده ساله) چرخه های مشخص وجود دارد ولی در سایر ایستگاه های هیچ گونه چرخه مشخص و معنی-داری در سری زمانی بارش سالانه حوضه کارون وجود ندارد. ثانیا نتایج تحلیل روند به روش های مختلف نشان داد تنها در سری بارش سالانه ایستگاه اهواز یک روند کاهشی منفی دیده می شود ولی در سایر ایستگاه های مورد مطالعه هیچ گونه روند معنی داری در سری بارش سالانه دیده نمی شود. در نهایت اینکه با توجه به مشابهت فراوان در خودهمبستگی داده های بارش سالانه می توان به واسطه ویژگی های بارشی مدلهای بکارگرفته شده را تعمیم داد. در نتایج پژوهش نشان داده شده که اکثر ایستگاه ها از یک مدل سری زمانی برای برآورد مقادیر بارش بهره گرفته بودند که مناسبت آنها با استفاده از روش های آماری-گرافیکی بکارگرفته شده تایید گردید. واژگان کلیدی: سری زمانی، تحلیل روند، بارش، حوضه کارون.