نام پژوهشگر: محمود فردوسی زاده نایینی
ملینا معصومی محمود فردوسی زاده نایینی
در این پایان نامه، جنبه های تئوری و تحلیلی نوع خاصی از تسهیم فرکانسی غیر متعامد به نام sefdm مورد بررسی قرار گرفته است. درsefdm فاصله ی فرکانسی زیرحامل ها کمتر از ofdm است، به همین دلیل تداخل بین حاملی بوجود می آید، در نتیجه آشکارسازی پیچیده تر خواهدشد. ولی sefdm از نظر طیفی برتری محسوسی نسبت به ofdm دارد. برای آشکارسازی سیگنال sefdm می توان از روش بهینه ml استفاده نمود که به دلیل پیچیدگی زیاد برای تعداد حامل های زیاد، عملی نیست. می توان از روش های زیر بهینه ای مانند روش های خطی zf و mmse و یا از روش های غیرخطی مانند آشکارسازی کروی(sd ) یا از روش های بهینه سازی محدب و یا روش تکرار استفاده نمود که در این پایان نامه به بررسی این روش ها خواهیم پرداخت. در این پایان نامه روش نوینی برای تولید سیگنالی با همان بهبود پهنای باند سیگنال sefdm نسبت به ofdm، ارائه شده است. برای تولید این سیگنال که آن را ofdm گروهی نامیده ایم، از روش cdma اضافه بار شده استفاده شده است. در cdma اضافه بار شده تعداد کاربران از طول کد بیشتر است. یعنی اگر فاکتور گسترش را n درنظر بگیریم، روش cdma اضافه بار شده تعداد کاربرهای بیشتری از n (n+m) را پوشش می دهد. در واقع در روش پیشنهادی با استفاده از این ایده، دو سیگنال ofdm را با تعداد زیرحامل های n و m در نظر گرفته ایم. ماتریس ifft که ماتریسی متعامد است مشابه کدهای گسترش دهنده در سیستم cdma عمل می کند. پس مجموع دو سیگنال ofdm، مشابه cdma اضافه بار شده است. پس می توان از روش های آشکارسازی این سیگنال برای آشکارسازی ofdm گروهی نیز استفاده کرد. یکی از این روش ها، روش آشکارسازی چندمرحله ای تکراری(imsd ) است که پیچیدگی کم تری نسبت به روش های آشکارسازی sefdm مانند sd داراست و از طرفی عملکرد بهتری نسبت به این آشکارساز دارد. نشان خواهیم داد که روش ofdm گروهی با بهره ی طیفی مشابه sefdm به ber بهتری در گیرنده دست پیدا می کند.