تاریخ تصویب: تاریخ دفاع: 28/6/1391 تعداد صفحات: 122 چکیده: امروزه شناسایی افراد مستعد، جهت ورود به ورزش های متناسب با استعدادآنها می تواند موجب توسعه ورزش قهرمانی شود. از این رو، در اجرای رشته های ورزشی تعیین ویژگی های آنتروپومتریکی و بیومکانیکی بدن مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، جدا سازی متغیرهای آنتروپومتریکی و بیومکانیکی ورزشکاران مرد در شش رشته ورزشی فوتبال، والیبال، ژیمناستیک، اسکیت، کشتی و ورزش باستانی باشگاه های شهر همدان می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه بازیکنان حاضر در شش رشته فوتبال، والیبال، ژیمناستیک، اسکیت، کشتی و ورزش باستانی در باشگاه های شهر همدان با حداقل شش سال سابقه ورزشی بوده اند که به علت عدم دسترسی به همه ورزشکاران تنها تعداد 180 نفر، و به ازای هر رشته تعداد 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. جهت تعیین همگنی واریانس ها از آزمون لون استفاده شد و برای نمایش داده هایی از قبیل سن، وزن و قد افراد نمونه از روش های آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد، و جهت بررسی میزان معنی داری فرضیه ها از روش آماری (anova) و بمنظور مقایسه گروه ها و مقایسه میانگین متغیرها اندازه گیری شده در آزمون تعادل و مشخص کردن معنی داری بین گروه ها از (manova) با آزمون تعقیبی توکی بهره گرفته شد. برای کلیه محاسبات از نرم افزار spss نسخه 19 استفاده شد. نتایج نشان داد که از نظر متغیر های آنتروپومتریکی، تعادل ایستا و پویا، زاویه کیو، انعطاف عضلات پشت و کمربند شانه، گریپ دست، ساختار کف پا و ترکیب بدنی بین رشته های مختلف تفاوت معنادار وجود دارد؛ و تنها در مورد انعطاف عضله دوقلو نتایج معناداری یافت نشد. نتیجه نهایی به دست آمده این فرض را که ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی از نظر متغیرهای آنتروپومتریکی با هم متفاوت هستند را تأیید نمود و مشخص شد که ورزشکاران مختلف، از نظر برخی از فاکتورهای آنتروپومتریکی با هم متفاوت هستند و این تفاوت ناشی از ماهیت رشته های ورزشی آنها می باشد. از نظر درصد چربی ژیمناست ها نسبت به بقیه رشته ها در وضعیت بهتری بودند. تعادل ایستا در ورزشکاران رشته ی ژیمناستیک نسبت به بقیه گروه ها بهتر بود. و درتعادل پویا فوتبالیست ها بهترین عملکرد را داشتند. زاویه q در ورزشکاران رشته ی فوتبال بیشتراز بقیه ورزشکاران دیگر بود. ازنظرانعطاف کمربند شانه والیبالیست ها بهترین عملکرد را داشتند. در انعطاف عضلات پشت بهترین عملکرد را کشتی گیران و ژیمناست ها داشتند. فاکتور گریپ دست کشتی گیران بهتر از بقیه گروه های حاضر بودند. واز لحاظ ساختار کف پا ورزشکاران رشته های مختلف باهم تفاوتی نداشتند. و در نهایت از نظر ساختاربدنی ژیمناست ها از بقیه گروه ها بهتر بودند