نام پژوهشگر: محمود شبستری
سمیرا سهرابی بهرامعلی قنبری هاشم آبادی
این پژوهش با هدف اصلی بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی متمرکز بر طرح واره بر کاهش فشارروانی (استرس) در بیماران قلبی-عروقی انجام پذیرفت. مطالعات انجام شده در طی دو دهه ی اخیر، شواهد محکمی مبنی بر ارتباط بین استرس، بیماری قلبی- عروقی و مرگ و میر ارائه کرده اند. در پژوهش حاضر که پژوهشی کاربردی و از نوع شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) می باشد. با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه، بیماران کرونر قلبی که به بیمارستان رضوی مشهد مراجعه کرده بودند انتخاب شدند و از آنها آزمون dass با ضریب پایایی80% گرفته شد. آزمودنی هایی که در بخش فشارروانی (استرس) پرسشنامه dass تشخیص فشارروانی بالاتر از حد طبیعی(کسب نمره بالاتر از 15) دریافت کرده بودند به صورت کاملا تصادفی در گروههای آزمایشی و گواه قرار گرفتند. هر گروه شامل 9 آزمودنی زن متاهل می شد که دارای تحصیلات دیپلم و بیماری کرونر قلبی بودند. بیماران به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای گروه آزمایش، مداخله ( گروه درمانی متمرکز بر طرح واره های شناختی) صورت گرفت. بعد از اتمام دوره 11 جلسه ای درمان در گروه آزمایش، به منظور مقایسه و بررسی تغییر در متغیر وابسته یعنی فشارروانی (استرس) مجدداً آزمون dass اجرا شد. نتایج تحلیل آماری آزمون t به تایید فرضیه اصلی (با ارزش معناداری 000/0 و اطمینان 99% ) انجامید. بدین ترتیب بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که گروه درمانی متمرکز بر طرحواره های شناختی بطور معناداری موجب کاهش فشارروانی (استرس) در بیماران کرونر قلبی می گردد.
پروانه نیکخواه محمود شبستری
چکیده این پژوهش با هدف اصلی بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر رویکرد اصالت وجود بر بهبود خلق بیماران انفارکتوس میوکارد انجام پذیرفت. مطالعات انجام شده در طی دو دهه ی اخیر، شواهد محکمی مبنی بر ارتباط بین افسردگی، بیماری قلبی- عروقی و مرگ و میر ارائه کرده اند. در پژوهش حاضر که پژوهشی کاربردی و از نوع شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) می باشد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد که به بیمارستان رضوی مشهد مراجعه کرده بودند انتخاب شدند و از آنها آزمون افسردگی بک با ضریب پایایی 86% گرفته شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند و سپس برای گروه آزمایش، مداخله ( گروه درمانی بر اساس رویکرد اصالت وجود) صورت گرفت. بعد از اتمام دوره 12 جلسه ای درمان در گروه آزمایش، به منظور سنجش میزان تغییر در متغیر وابسته (افسردگی) مجدداً آزمون اجرا شد. نتایج تحلیل آماری آزمون t به تایید فرضیه اصلی (با ارزش معناداری 14% و اطمینان 95%) و فرضیه فرعی (با ارزش معناداری 001/0 و اطمینان 99%) انجامید. بدین ترتیب بر اساس یافته های این پژوهش می توان گفت که گروه درمانی مبتنی بر رویکرد اصالت وجود بطور معناداری موجب کاهش افسردگی در بیماران انفارکتوس میوکارد می گردد. کلید واژه ها: اصالت وجود، گروه درمانی، افسردگی، انفارکتوس میوکارد.