استخراج مایع مایع، یکی از روش های رایج جهت کاهش مقدار آروماتیک ها برای تولید روغن های پایه می باشد، زیرا آروماتیک ها تاثیرات مخربی بر کیفیت روغن تولیدی خواهند داشت. در این کار استخراج آروماتیک ها از برش سبک روغن مورد مطالعه قرار گرفته است، که برای این کار از فورفورال به عنوان حلال اصلی و چندین حلال دیگر به عنوان حلال کمکی استفاده گردید. که در نهایت حلال ان-ان-دی متیل فورمماید به عنوان مناسبترین حلال کمکی در کنار فورفورال به عنوان حلال اصلی انتخاب گردید. محدوده ی دمایی مورد استفاده بین 343.15 کلوین تا 363.15 کلوین و نسبت کمک حلال به حلال اصلی بین (5 : 95) تا (20 :80) بود. ضریب شکست، ویسکوزیته، وزن ملکولی و مقدار گوگرد در خوراک(برش روغنی) و دو فاز جدا شده محاسبه گردید تا بدین وسیله مقدار هیدروکربن های آروماتیک، نفتنیک و پارافینیک بر پایه استاندارد های astm اندازه گیری شد. و در نهایت مشخص گردید با بکار گیری دی متیل فرمماید به عنوان کمک حلال در دمای 343.15 کلوین، راندمان استخراج آروماتیک ها، 4 درصد بیشتر از حالتی است که از فورفورال به تنهایی استفاده گردد. پس از انجام فرآیند استخراج، تعادل مایع- مایع در سیستم {برش روغنی + حلال اصلی + حلال کمکی} با استفاده از مدل ترمودینامیکی بررسی شد. در این کار، مقادیر پارامتر های بر هم کنش دو جزئی با استفاده از داده های سیستم سه جزئی{برش روغنی + فورفورال + ان-ان-دی متیل فورمماید} آزموده شد. مقادیر محاسبه شده دارای تطابق خوبی با مقادیر آزمایشگاهی اندازه گیری شده بودند. به علاوه شرایط بهینه که شامل نسبت حلال و دمای مناسب استخراج بود، مورد بحث و نتیجه گیری قرار گرفت. نتایج بیانگر مقدار کمتری از ترکیبات آروماتیک در فاز رافینات و همچنین مقادیر بیشتری ترکیبات پارافینیک در این فاز با استفاده از حلال مخلوط بود.