چکیده: شارع مقدس برای نگاه به عنوان فعلی از افعال انسان احکام تکلیفی مختلفی وضع کرده است .لذا با توجه به شرایطی که در جامعه امروزی مشاهده می شود انسانها برخورد و تعاملات مختلف با یکدیگر دارند و باید حدود نگاه های حلال و حرام مشخص شود تا در شرایط متفاوت انسانها نحوه برخورد با نامحرمان را بدانند .از این رو در این تحقیق محدوده های اقسام نگاه شرح داده شده است و اینکه نگاه با قصد و نیت اثرات نامطلوبی بر فرد و جامعه می گذارد لذا باید مکلفین برای اینکه به گمراهی و فساد نیافتند از نگاه های آلوده خودداری کرده و به کمترین مقدار نگاه جهت رفع نیازها اکتفا کنند.برخی نگاه ها به دلیل اطلاع یافتن از نهانی های دیگران بدون اذن ،مورد حکم تحریمی و اقع شده است و برخی نگاه ها هم در شرایط خاص حرامند مثل نگاه به آینه در حال احرام و... برخی نگاه ها در فقه شیعه ، مکروه شمرده شده اند مثل نگاه به پشت سر زنان و ... و هرگاه نگاهی در کلام معصومین (ع) به عنوان عبادت تلقی شده باشد مستحب است مثلا نگاه به خانه کعبه به جهت جایگاه رفیع آن ،نگاهی استحبابی است . برای بسیاری از نگاه ها به افراد و اشیاء هیچ گونه منعی و ارد نشده است. به این نگاه ها نگاه مباح می گویند .حال برخی از نگاه های مباح استثناء شده از نگاه های حرام اند و برخی دیگر به دلیل خاص مباح شمرده شده اند. وقتی نجات نفس محترمی مستلزم نگاه باشد چنین نگاهی واجب می شود مثل نجات غریق. کلید واژه ها:حکم،نظر، غض بصر، الریبه ،تلذذ ، اجنبی، محاسن، عورت، محارم