با توجه به نرخ نگران کننده شکست پروژه های توسعه محصولات در ایران، انتقادات وارده بر مدل های توسعه محصول موجود در مبانی نظری، و اهمیت بسیار زیاد توسعه محصولات جدید موفق در رشد شرکت ها؛ پژوهش حاضر به دنبال ارائه الگوی متناسب با شرایط شرکت های غذایی ایرانی برای توسعه محصول است. در پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعه چند موردی و رویکرد کثرت گرایانه، سه شرکت از شرکت های فعال ایران در صنعت غذا انتخاب و بررسی شده اند. در هر یک از شرکت ها، فرایند موجود توسعه محصول و فرایند پیشنهادی (الگوی پیشنهادی) آن با روشهای مختلفی از قبیل مصاحبه نیمه ساختار یافته، مشاهده مشارکتی، و مطالعه اسناد، شناسایی شده اند. سپس الگوهای پیشنهادی برآمده از سه شرکت، تحلیل میان موردی شده و در نهایت هر یک از الگوهای پیشنهادی مذکور با مبانی نظری مقایسه شده اند. نتیجه نهایی این پژوهش، نظر به توجه و تعمق محقق نسبت به جزئیات فرایند هر یک از سه شرکت بررسی شده، ارائه یک الگوی مجزا برای هر یک از سه شرکت است. بدین معنی که به دلیل تفاوتهای میان سه شرکت بررسی شده، یک الگوی پیشنهادی مشترک برای هر سه شرکت قابل ارائه نبوده است. شایان ذکر است که الگوهای برآمده در هر یک از شرکتها، با الگوهای متداول موجود در مبانی نظری تفاوتهایی دارند که به دلیل تفاوت محیط برون سازمانی و درون سازمانی شرکتهای مورد بررسی با بستر برون سازمانی و درون سازمانی مدل های غربی است. الگوهای پیشنهادی این تحقیق، خلا ناشی از فقدان الگوهای فرایندی توسعه محصول مناسب شرکت های غذایی ایرانی را تا حدودی پر کرده و نیز قابلیت حل یکی از مشکلات اصلی سازمانهای بررسی شده را دارد.