پژوهش پیش رو، با رویکردی تجویزی و بر اساس شناخت استعاره ای درپی تصویرپردازی و شناسایی مشخصه های ایده آل برای سازمان های مطلوب و متعالی است؛ ویژگی هایی همچون خودآگاهی، خودزایی و ضایعات صفر که به همراه تعهد ذاتی عناصر سازمان به اهداف بنیادین، امکان جاودانگی هویت سازمان و نامیرائی آن را فراهم می آورند. چنین ویژگی هایی به عنوان منبع مزیت رقابتی و کمال و تعالی سازمان در عصر آتی محسوب خواهند شد. این مفاهیم بر اساس تحلیل محتوای منابع مستند(مانند آثار مینتزبرگ، هچ و مورگان ) ونیز روش های مباحثه تحلیلی و تحلیل منطقی، استنباط و مفهوم پردازی شده و به منزله شاخص ارزیابی و ضامن بقا و موفقیت سازمان ها در شرایط بحرانی و متلاطم و غیر قابل پیش بینی، معرفی می شوند.

تحقق اهداف متمایز و متعالی انقلاب اسلامی در راستای رشد و کمال آحاد جامعه و بسط عدالت، منوط به استفاده از الگوی مدیریتی متناسب با آن است. چنین الگویی برخاسته از مبانی منحصر به فردی است که با مبادی ماده بنیاد فکری و تمدنی غرب در تعارض است. الگوی مدیریتی و سازمانی مطلوب برای مدل تمدنی در افق انقلاب اسلامی، مبتنی بر ارزش های الهی است. یکی از غنی ترین مفاهیم و الگوهای مدیریتی مطرح در چارچوب کمال‏محور تمدن اسلامی، سبک "مدیریت جهادی" است. این پژوهش کیفی به دنبال شناسایی و تبیین ابعاد مدیریت جهادی و سازمان جهادی در قالب الگویی نظام مند و با بهره گیری از نظریه داده بنیاد می باشد. یافته های کیفی تحقیق به وسیله نرم افزار max-qda تحلیل شده و نهایتاً مدل پارادایمی مدیریت جهادی تبیین می شود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که مدیریت جهادی دارای ابعاد اصلی ارزش، نگرش و رفتار در بعد فردی، و فرهنگ، ساختار و فرایند در بعد سازمانی می باشد که خود به مقوله های فرعی تقسیم می شوند. سپس با توجه به نتایج به دست آمده شرایط علّی، مقوله محوری، زمینه، راهبردها، شرایط مداخله گر و پیامدهای مدیریت جهادی به روش نظریه داده بنیاد استخراج گردیده اند. همچنین بدلیل اهمیت موضوع، یافته های به دست آمده از پژوهش را بازتبیین نموده و به بنیادهای مدیریت جهادی در ابعاد چرایی، چیستی و چگونگی مدیریت جهادی دست یافتیم.