نام پژوهشگر: امید پژند

بررسی شیوع و تنوع ژن های esbl per) ، tem، veb، shv و is/ampc ( در ژنوتیپ های آسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های بیمارستانی و تعیین ارتباط آن ها با سطح mic سفتازیدیم و سفپیم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده علوم 1392
  دلسوز رضایی   محمد آهنگرزاده رضایی

افزایش جهانی در مقاومت چند دارویی در a. baumannii مشکلات گسترده ای را برای درمان بیماران بخش مراقبت های ویژه و بخش سوختگی ایجاد کرده است . در این مطالعه شیوع و تنوع ژن های esbl per) ، tem، veb، shv و is/ampc ( در ژنوتیپ های a. baumannii جدا شده از عفونت های بیمارستانی و تعیین ارتباط آن ها با سطح mic سفتازیدیم و سفپیم بررسی گردید. آزمون های استاندارد بیوشیمیایی برای شناسایی ایزوله-ها استفاده شد گونه ژنومی acinetobacter با (amplified ribosomal dna restriction (ardra تأیید شد. محصولاتpcr ژن 16s rdna با آنزیم های محدودالاثر alui، mboi و hhai برش داده شدند. روش انتشار از طریق دیسک برای ارزیابی حساسیت به عوامل ضدمیکروبی استفاده شد. میزانmic سفتازیدیم و سفپیم با نوارهای e-test مشخص شد .تشخیص فنوتیپیesbl با روش دیسک ترکیبی مورد تأیید قرار گرفت. pcr تحت شرایط استاندارد، برای تکثیر ژن های per، tem، veb، shv وis/ampc انجام گرفت. تیپ بندی مولکولی ایزوله ها نیز با روشrep-pcr انجام شد. تست حساسیت ضدمیکروبی نشان داد که بیشترین مقاومت در برابر آنتی بیوتیک های آزترئونام (097%)، سفتازیدیم (93%)، سفپیم (93%)، تیکارسیلین (93%)، سیپروفلوکساسین (93%) و آمپی سیلین-سولباکتام (93%) بوده در حالی که بیشترین حساسیت را به ترتیب در برابر آنتی بیوتیک های تایجیسایکلین (68%)، توبرامایسین (32%)، آمپی سیلین-سولباکتام (28%)، آمیکاسین (21%) و کارباپنم ها (15%) مشاهده گردید. علاوه بر این، 93% و 86% از نمونه ها سطحmic بالا (256 میکروگرم/میلی لیتر) برای سفتازیدیم و سفپیم نشان دادند. از ایزوله های a. baumannii 7/10% مولدی esbl بودند و 3/13%، 7/26% و 64% از ایزوله ها به ترتیب ژن های tem، per و is/ampc را حمل می کردند. rep-pcr در ایزوله های a. baumannii مقاوم نشان داد که کلاسترهایa وb در ایزوله های مولد esbl غالب است. ژن های tem و per، شایع ترینesbls شناسای شده در ایزوله های a. baumannii مقاوم بودند. علاوه بر این، حضور is در بالادست ژن ampc در ایزوله های a. baumannii سبب افزایش بیش از حد بیان ampc شده و در نتیجه مقاومت به سطح سفتازیدیم و سفپیم بالا می رود.