یکی از روش های کاهش تلفات در شبکه های توزیع، "تغییر آرایش" آن ها برای بارهای مختلف است. این کار با باز و بسته کردن کلید های نصب شده روی فیدرها در سراسر شبکه، امکان پذیر است. بدین منظور بایستی با در نظر گرفتن محدودیت های بهره برداری (نظیر حفظ ساختار شعاعی شبکه، تغذیه ی تمامی بارها، عدم تجاوز ولتاژ باس ها از محدوده مجاز، عدم تجاوز توان عبوری از خطوط از حداکثر ظرفیت آن-ها و ...)، بهترین آرایش شبکه را برای داشتن کمترین تلفات، تعیین کرد. به این ترتیب می توان برای این موضوع، یک مسئله ی بهینه سازی مقید تعریف کرد. تا کنون الگوریتم های متنوعی برای حل مسئله ی تغییر آرایش ارائه شده است. برخی با استفاده از روش های ابتکاری به حل آن پرداخته-اند و برخی با استفاده از الگوریتم های تصادفی هوشمند یا فرا ابتکاری، جواب بهینه این مسئله را به دست آورده اند. برخی نیز از روش های قطعی ریاضی برای حل مسائل بهینه سازی، استفاده کرده اند. روش های دسته سوم کمتر از بقیه استفاده شده اند. در این روش ها مسئله ی تغییر آرایش شبکه توزیع با در نظر گرفتن محدودیت های توپولوژیکی و الکتریکی بهره برداری، فرمول بندی شده و توسط الگوریتم های ریاضی حل مسائل بهینه سازی و با استفاده از نرم افزارهای حل کننده، جواب بهینه (ساختار بهینه شبکه) را به دست می-آورند. در این تحقیق به مطالعه ی برخی از این روش ها پرداخته خواهد شد و یک فرمول بندی محدب آمیخته با عدد صحیح برای حل مسئله ی تغییر آرایش شبکه ارائه خواهد شد. این فرمول بندی با بیان معادلات پخش بار شبکه به صورت محدب، رسیدن به بهینه سراسری را تضمین می کند. نتایج عددی شبیه سازی ها روی چند شبکه تست استاندارد ieee، قدرت و بازدهی و مزیت های روش ارائه شده را به خوبی نشان خواهند داد.