مجید شوندی مجید محمدی
بررسی های دانشمندان و محققین بر روی قاب میانپر از اوایل سال 1950 میلادی آغاز و تاکنون تحقیقات زیادی در زمینه شناخت رفتار میانقابها و عوامل موثر بر آنها انجام شده است. این اعضای سازه ای به دلایل گوناگون از جمله پیچیدگی رفتار مصالح، اندرکنش بین قاب و میانقاب، ضعف مدلهای تحلیلی و غیره تا مدتها یکی از بحث برانگیزترین موضوعات روز مهندسی بوده است. میانقابها باعث افزایش سختی سازه می شوند لذا وجود این اعضاء باعث ایجاد تغییرات در پریود و توزیع نیروی زلزله در سازه خواهد شد. روشهای زیادی برای افزایش مقاومت و سختی میانقاب مطرح و آزمایش شده است که هیچ کدام از آنها لزوما به یک میانقاب مهندسی منجر نمی شود. اخیرا تحقیقات زیادی برای دستیابی به میانقاب مهندسی انجام گرفته است. انتظار بر این است که این نوع میانقاب دارای شکل پذیری مناسب برای تحمل بارهای لرزه ای باشد ضمن اینکه باید دارای پایداری کافی در جهت عمود بر صفحه نیز باشد. در این راستا اخیرا نوع جدیدی از میانقاب پیشنهاد شده است که دارای فیوز برشی لغزان در ارتفاع میانی می باشد که فیوز آن را می توان برای مقاومت لغزشی دلخواه تنظیم نمود. نتایج آزمایش نشان داده که تاثیر فیوزهای برشی به کار برده شده بر روی بهبود شکل پذیری، افزایش مقاومت و میزان جذب انرژی سیستم غیر قابل انکار می باشد. در این پایان نامه سعی بر آن است تا با معرفی میانقابهای مهندسی دارای فیوز برشی لغزان، تاثیر آنها در رفتار و عملکرد سازه های فولادی نسبت به سازه های فولادی دارای میانقاب بتنی مسلح و دارای میانقاب جدا شده از قاب بررسی شود. در این راستا چهار سازه فولادی با تعداد طبقات یک، سه، پنج و هفت طبقه براساس آیین نامه ایران در برنامه etabs طراحی و یکی از قابهای آن برای ادامه کار و انجام تحلیل دینامیکی غیر خطی انتخاب گردید. شایان ذکر است که تحلیل های دینامیکی غیر خطی بر روی قاب انتخابی توسط برنامه idarc 2d version 7.0 انجام شده است. رکوردهای انتخاب شده عبارتند از: کوبه (kobe)، نوتریج (northridge)، طبس (tabas)، منجیل (manjil) و السنترو (elcentro)، که به ترتیب دارای pga 82/0، 58/1، 83/0، 54/0 و 24/0 برابر شتاب ثقل زمین (g) می باشند. بر طبق نتایج حاصل، میانقابهای مهندسی دارای فیوز برشی لغزان کارایی بسیار خوبی در بهبود رفتار لرزه ای سازه دارند، به خصوص در زلزله هایی که شدت آنها به اندازه ای است که سازه را وادار به بروز رفتار غیرخطی می نماید.
