هدف این تحقیق، بررسی تأثیر توجه بیرونی دور و نزدیک بر اکتساب و یادگیری مهارت بدمینتون بود. روش این تحقیق نیمه تجربی و 45 دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی که سابقه بازی بدمینتون را نداشتند، به صورت تصادفی انتخاب و در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها بعد از اجرای پیش آزمون به صورت همگن در یکی از سه گروه آزمایشی (گروه توجه بیرونی دور، گروه توجه بیرونی نزدیک و گروه کنترل) جای گرفتند. آزمودنی ها در مرحله اکتساب، به مدت 12 جلسه مهارت سرویس بلند بدمینتون را تمرین کردند به طوری که دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود را دریافت می کردند و گروه کنترل بدون هیچ گونه دستورالعمل و فقط با بازخورد مثبت به تمرین پرداختند. در پایان جلسات ششم و دوازدهم آزمون اکتساب و بعد از 48 ساعت بی تمرینی، آزمون یادداری تأخیری به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون واریانس با اندازه گیری های مکرر با استفاده از نرم افزار spss 17 انجام شد. نتایج نشان داد؛ بین آثار دو نوع توجه (دور و نزدیک) در اجرای آزمون اکتساب جلسه ششم و آزمون یادداری تفاوت معناداری وجود نداشت. اما نتایج پس آزمون جلسه دوازدهم بین سه گروه نشان داد گروه توجه بیرونی دور، عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل و گروه توجه بیرونی نزدیک داشت. هر چند بین سه گروه تفاوت معنادار نبود ولی در کل نتایج بیانگر این بود که استفاده از توجه بیرونی دور منجر به عملکرد بهتری نسبت به گروه توجه بیرونی نزدیک و کنترل می شود.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه خودکنترلی و کنترل عواطف( خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت ) ورزشکاران انفرادی، تیمی و غیر ورزشکاران بود. جامعه آماری این تحقیق شامل دانشجویان دانشگاه های شهر تهران بود که مطابق با آمار در سال 1390 این تعداد 453424 نفر اعلام شده است. تعداد 390 نفر به عنوان نمونه با روش تصادفی انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسشنامه های خودکنترلی و کنترل عواطف را تکمیل کردند. برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش های t مستقل و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 18 انجام شد.

فعالیت ورزشی باعث رهایش رادیکال¬های آزاد و آسیب های اکسایشی می شود که یکی از شیوه های مقابله با اثرات نامطلوب فشار اکسایشی ناشی از فعالیت های ورزشی استفاده از مکمل های ضداکسایشی است. سیر یکی از مکمل¬های گیاهی است که تأثیرات ضداکسایشی آن گزارش شده است اما تاکنون تحقیقی در زمینه تأثیر حاد مکمل¬دهی سیر در فعالیت ورزشی صورت نگرفته است. بنابراین، تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر حاد مکمل دهی سیر بر بر ظرفیت ضد اکسایشی تام(tac)، کراتین کیناز(ck)، مالون دی آلدئید(mda) سرمی افراد غیرفعال متعاقب یک وهله فعالیت ورزشی هوازیانجام شد. تحقیق حاضر در قالب طرح های نیمه تجربی دو سویه کور با اندازه گیری های مکرر بود که در آن یک گروه آزمودنی-هاشامل 10 مرد غیرورزشکار(میانگین سنی99/1±9/22 سال،شاخص توده بدن 00/2±9/22 کیلوگرم بر مترمربع وزن 75/8±54/70 کیلوگرم) بودند که پروتکل یکسانی را با مصرف مکمل (500 میلی گرمآلیسین) و یا دارو نما (500 میلی گرم نشاسته) اجرا کردند.4 ساعت پس از مصرف مکمل سیر، همه ی آزمودنی ها در یک پروتکل ورزشی هوازی روی نوار گردان با 80-75% ضربان قلب بیشینه به مدت 30 دقیقه شرکت نمودند. خونگیری در سه مرحله (حالت پایه قبل از مکمل دهی، 4 ساعت پس از مکمل دهی و قبل از دویدن، و در نهایت بلافاصله پس از پروتکل ورزشی) انجام شد. ظرفیت ضد اکسایشی تام، مالون دی آلدهید و کراتین کیناز سرم اندازه¬گیری شد. داده های حاصله با استفاده از آزمون های پارامتریک تحلیل واریانس مکرر (3*2) و تعقیبی بونفرونی و با کمک نرم افزار spss نسخه 18 در سطح معنی داری 05/0 بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که مکمل¬دهی حاد سیر در حالت پایه بر هیچ کدام از شاخص ها تأثیر معنی داری ندارد(05/0p>). به علاوه، فعالیت هوازی باعث افزایش معنی دار کراتین کیناز و مالون دی آلدهید سرم و کاهش معنی داری ظرفیت ضداکسایشی تام شد(05/0p<). با این حال،افزایش مالون دی آلدهید با مکمل¬دهی سیر پس از انجام فعالیت هوازی در مقایسهبا دارونما کمتربود(05/0p<). نتیجه گیری:بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که اگرچهمکمل¬دهی حاد سیرتأثیری بر تغییرات کراتین کیناز و ظرفیت ضداکسایشی تام در پاسخ به فعالیت هوازی ندارد اما می تواند از افزایش مالون دی آلدئید سرم در پاسخ با فعالیت ورزشی جلوگیری کند. بنابراین مکمل¬دهی سیر ممکن است از آسیب های فشاراکسایشی ناشی از انجام فعالیت های ورزشی هوازی در مردان غیرورزشکار بکاهد. با این وجود جهت نتیجه¬گیری قطعی در زمینه تأثیر حاد مکمل دهی سیر بر شاخص های مربوط به فشار اکسایشی تحقیقات بیشتری ضرورت دارد.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین شنا برشاخص¬های ساختاری وعملکردی قلب دانش¬آموزان انجام شده است. با این هدف تحقیق حاضر بر روی 20 دانش¬آموز پسرمقطع سوم ابتدای (میانگین سن 51/0 ±6/9سال، قد 2/1±9/132سانتی¬متر و وزن33/2±1/28کیلوگرم ) که در دو گروه (10 نفر گروه آزمایش و 10 نفر گروه کنترل)، قرار گرفتند انجام گرفت. گروه آزمایش 12 هفته تمرین شناانجام دادند. در همه افراد شرکت کننده این تحقیق قبل و بعد از سه ماه با استفاده از دستگاه اکوکاردیوگرافی شاخص های حجم ضربه ای(sv)، برون ده قلبی(co) کسر تزریقی(ef)، ابعاد پایان دیاستولی بطن چپ(lvedd) ، حجم پایان دیاستولی بطن چپ(lvedv)، توده بطن چپ(lvmass)، وضخامت دیواره خلفی بطن چپ (lvpwt)مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بعد از 12هفته تمرین شنا در گروه تجربی حجم ضربه ای(006/0>p )، ابعاد پایان دیاستولی بطن چپ(016/0>p)و حجم پایان دیاستولی بطن چپ(002/0>p) و توده بطن چپ(001/0>p)به طور معناداری افزایش یافت در حالی که در گروه کنترل هیچ یک از این شاخص ها تغییر معناداری نداشت. همچنین برون ده قلبی، کسر تزریقی و ضخامت دیواره خلفی بطن چپ در هر دو گروه مشابه بود. در نتیجه تمرینات شنا می تواند باعث تغییرات معناداری در برخی از شاخص های ساختاری و عملکردی قلب دانش¬آموزان شود.