کامپوزیت ها از زمره مواد پیشرفته ای به حساب می آیند که در آنها از ترکیب مواد به منظور ایجاد ماده ای جدید با خواص فیزیکی و مکانیکی برتر استفاده میشود. بدین گونه که هر یک از اجزاء با خصوصیات منحصر بفرد خود، مرز مشخصی را با یکدیگر تشکیل داده و در مجموع خواص بهتری را از خود نشان می دهند. کامپوزیت ها عموماً از دو ماده، تحت عناوینِ ماتریس و تقویت کننده ساخته می شوند. بسته به نوع کامپوزیت در آن از پایه سرامیکی، فلزی، و پلیمری به عنوان فاز ماتریس استفاده می گردد. در نانوکامپوزیت ها از نانو ذرات، نانو صفحات، نانو الیافها، و نانو لوله های کربنی به عنوان فاز تقویت کننده استفاده می شود. امروزه پخت کامپوزیت های پیشرفته با بهره گیری از فناوری پرتوهای گاما و الکترون، به منظور عملیات پلیمریزاسیون و ایجاد اتصالات عرضی به دلیل مزایای آن در مقایسه با روش های سنتی بهره گیری می شود. در این تحقیق تأثیر باریک? الکترون های mev 10 بر خواص الکتریکی نانو کامپوزیت بر پای? اپوکسی و نانو لوله های کربنی چند دیواره در درصدهای وزنی 5/0، 1، 2 و 5 و نیز اپوکسی خالص مورد مطالعه قرار گرفته شده است. نمونه ها تا دز جذبی kgy 300 تحت پرتودهی با باریکه های الکترون قرار گرفته اند. به منظور مشخصه یابی و ارزیابی نتایج، آزمون های خواص الکتریکی از قبیل مقاومت حجمی، ثابت دی الکتریک، اتلاف دی الکتریک، و ولتاژ شکست بر روی نمونه ها انجام پذیرفت. سر انجام نتایج از دو جنبه یکی اثر درصدهای مختلف نانو لوله های کربنی و دیگری دزهای متفاوت پرتوهای الکترونی در مقایسه با نمون? خالص اپوکسی پرتودهی نشده مورد بررسی قرار گرفته شده است. به منظور بررسی میزان ایجاد اتصالات عرضی ایجاد شده در اثر پرتوهای الکترونی، درصد تورم نمونه ها اندازه گیری گردیده و نتایج در جهت توجیه داده های بدست آمده از آزمونهای خواص الکتریکی استفاده شده است. همچنین به منظور بررسی توزیع نانو ذرات در ماتریس پلیمری از دستگاه میکروسکوپ الکترونی روبشی بهره گرفته شده است. تغییر خواص الکتریکی در اثر پرتودهی و به ویژه افرودن نانو لوله های کربنی در نانو کامپوزیت حاصله کاملاً مشهود می باشد.