منابع آب شیرین بسیار مهم و با ارزش بوده، تا حدی که کمبود آب یکی از موانع اصلی بر سر راه توسعه کشورهاست. احداث سدها به عنوان سازه های بزرگ آبی به عنوان یکی از منابع مهم تأمین آب و انرژی برقابی، سهم زیادی در رشد و توسعه در سطح ملی و منطقه ای ایفا می نمایند. در این راستا یکی از جنبه های مهم، پیش بینی اثرات محیط زیستی احداث یک سد، پیش بینی کیفیت آب مخزن پس از بهره برداری و مدیریت برداشت از آن در طول مدت بهره برداری است. در این مطالعه، پارامتر tds به عنوان عامل معادل با شوری مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از مدل کیفیcequalw2 ، شبیه سازی مخزن سد گتوند علیا به عنوان مطالعه موردی انجام شد و با استفاده از الگوریتم ژنتیک نتایج بدست آمده بهینه سازی شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده از الگوریتم ژنتیک و تلفیق آن با مدلهای شبیه سازی یک روش کارآمد در تعیین مقادیر درصد دبی خروجی از دریچه ها با توجه به تابع هدف (کمینه کردن درصد تخطی از حد مجاز شوری در پایین دست) است. به عنوان نتیجه کلی در این مطالعه کاهش شوری باقیمانده در کف مخزن با توجه به روش های مدیریت در بهره برداری و رعایت اصول و قوانین محیط زیست راه کار مناسبی است. از آنجا که در طراحی و مدل سازی مخزن سد و کالیبراسیون آن، شرایط سیلاب و تراز سطح آب مخزن در نظر گرفته نشد، پیشنهاد می گردد در مطالعات بعدی با توجه خاص به این شرایط اولیه و تاثیرگذار، شبیه سازی ها صورت گیرند.

کاربرد فاضلاب تصفیه شده از دیرباز و در جوامع مختلف به دلیل مشکلات کم آبی رایج بوده و از آن در امور کشاورزی، صنعتی، آبیاری فضای سبز و ... استفاده شده است اما به دلیل وجود آلاینده های مختلف در فاضلاب و عدم تصفیه کامل و صحیح آن، این امر همواره با مشکلات و مخاطراتی همراه بوده است. لذا برای تعیین میزان خطرات و اثرات ایجاد شده و نیز ارائه راهکارهای مناسب برای حذف و کاهش مشکلات ایجاد شده، می بایست خطرات و اثرات ناشی از استفاده از فاضلاب در کشاورزی را شناسایی و مورد بررسی قرار داد. برای ارزیابی ریسک های محیط زیستی روش های مختلفی وجود دارد که در تحقیق حاضر از روش شاخص گذاری مستقیم و شبکه احتمالاتی بیزی استفاده شده است. در روش شاخص گذاری مستقیم میزان ریسک از حاصلضرب شاخص مخاطرات در شاخص اثرات به دست می آید و با ایجاد شبکه احتمالاتی بیزی و استفاده از نرم افزار hugin میزان ریسک استفاده از فاضلاب در کشاورزی بر دو اثر پذیرنده انسان و گیاه تعیین می گردد. نتایج حاصل این بررسی با استفاده از روش شاخص گذاری نشان می دهد که آلاینده کادمیم بیشترین میزان ریسک را بر روی اثر پذیرنده انسان ایجاد می کند و در رده های بعدی، دترجنت و نیترات قرار دارند. نتیجه دیگر حاصل از این تحقیق نشان می دهد، میزان ریسک ایجاد شده بر انسان بیشتر از میزان ریسک ایجاد شده بر گیاه خواهد بود. هم چنین نتایج استفاده از شبکه احتمالاتی بیزی نیز نتایج روش شاخص گذاری مستقیم را تائید کرده و میزان ریسک ناشی از خطرات موجود بر اثر پذیرندگان انسان و گیاه را به ترتیب 46% و 38% نشان می دهد که حاکی از بیشتر بودن ریسک بر اثر پذیرنده انسان است. راهکار پیشنهادی جهت کاهش میزان ریسک ایجاد شده، تیجاد تصفیه خانه های کوچک می-باشد که با انجام این کار می توان شاهد نتایج مثبت و کاهش خطرات ایجاد شده بود.

هدف از ارائه این پایان نامه بررسی روشهای حذف گاز سولفید هیدروژن منتشره از تاسیسات فاضلاب شهری می باشد. این گاز به دلیل داشتن بوی نامطبوع و عوارض جانبی استنشاق آن، موجب نارضایتی ساکنین اطراف تاسیسات فاضلاب شهری از جمله ایستگاههای پمپاژ فاضلاب شده است. روشهای مختلفی نظیر سیستم های بیولوژیکی همانند بیوفیلتر و بیواسکرابر، و همچنین استفاده از جاذب های فیزیکی وجود دارد. در این تحقیق پایلوتهایی از سیستم های بیوفیلتر، بیواسکرابر و کربن فعال ساخته شد. در ستون بیوفیلتر از مخلوط کمپوست زائدات شهری و تراشه های چوب (به نسبت وزنی 5:1)، در ستون بیواسکرابر از پوکه های معدنی (قطر متوسط 5 سانتی متر) به عنوان سطوح رشد میکروارگانیسم ها و فاضلاب شهری برای تامین سوبستره، و همچنین از کربن فعال زائدات غذایی با سطح ویژه m2/gr 1150 به عنوان جاذب فیزیکی در ستون کربن فعال استفاده گردید. پایلوت این تحقیق در ایستگاه پمپاژ فاضلاب شهر خرم آباد احداث شده و از گاز h2s منتشره از این ایستگاه استفاده گردیده است. هدف از اینکار بررسی عملکرد پایلوتهای ساخته شده تحت شرایط واقعی و تغییرات غلظت گاز h2s در طول شبانه روز بوده است. در طی راهبری 75 روزه این پایلوت، نتایج حاکی از راندمان میانگین 86% برای بیوفیلتر در زمان ماند 60 ثانیه، و همچنین راندمان 100% توسط کربن فعال در زمان ماند 14 ثانیه می باشد. در ستون بیواسکرابر به دلیل کمبود غلظت گاز سولفید هیدروژن به عنوان منبع تغذیه میکروارگانیسم ها، سیستم به مرحله راه اندازی نرسیده و میانگین راندمان حذف برای زمان ماند 60 ثانیه 58% را دارا بوده است.

بکارگیری پرتو فرابنفش uv در فرایند پالایش آب و تصفیه فاضلاب روشی شناخته شده برای جایگزینی مواد شیمیایی گندزدا می باشد. پرتو فرابنفش عمل ضد عفونی را به طور موثر و بدون تولید ترکیبات مشکل زای جانبی ناشی از گندزداهای شیمیایی از قبیل کلر انجام می دهد. به نسل جدیدی از راکتورها که در آنها اشعه فرابنفش برای انجام و یا تسریع واکنش ها به کار برده می شود , راکتورهای uv گفته می شود. در این تحقیق مروری بر تاریخچه استفاده از اشعه ماورابنفش به عنوان یک ضد عفونی کننده برتر در تصفیه آب وفاضلاب , فرایند وریاضیات حاکم بر راکتور های uv در حذف میکروارگانیزم ها و نیز نحوه حل عددی معادلات حاکم بر راکتورهای uv در حذف آلودگی داریم. همچنین از نرم افزار fluent برای مدل سازی یک راکتور تصفیه آب حاوی دو لامپ uv استفاده شد. برای بررسی هیدرودینامیک راکتور از مدل k-epsilon,realizable و برای نرخ پخش اشعه روش discrete ordinates مورد استفاده قرار گرفت . در نهایت نتایج کار با یک راکتور تک لامپه که مدل سازی و صحت سنجی نتایج آن پیش تر توسط sozzi انجام گرفته بود مقایسه گشت و مشخص شد میانگین نرخ پخش حجمی تششع برای راکتور تک لامپه و دو لامپه به ترتیب w/m^2 126.4 وw/m^2 121.4 می باشد و با توجه به این که این نرخ در هر دو راکتور تقریبا با هم برابر هستند لذا راندمان حذف میکرو ارگانیزم ها در هر دو راکتور تقریبا با یکدیگر مساوی خواهد بود .

در این تحقیق، مدیریت کیفی رودخانه به منظور حداقل سازی هزینه های حفظ محیط زیست و تأمین معیارهای کیفیت آب انجام شده است. به منظور لحاظ کردن نقش تخلیه کنندگان بار آلودگی در تصمیم گیری و افزایش قابلیت اجرای برنامه های پیشنهادی تخصیص بار آلودگی در رودخانه از رویکردهای مختلف تصمیم گیری استفاده می شود. ابتدا برای هر تخلیه کننده سناریوهای مختلف تصفیه فاضلاب مشخص و گزینه های تصفیه که ترکیبی از سناریوهای تصفیه می باشند، تعریف می شوند. سپس با استفاده از مدل شبیه سازی کیفی qual2kw، برای هر یک از گزینه های تصفیه مقادیر جریمه تخطی از استاندارد کیفی محاسبه و هر یک از تخلیه کنندگان گزینه های تصفیه را بر اساس هزینه های آن که شامل هزینه های تصفیه و جریمه تخطی از استاندارد کیفی می باشد، اولویت بندی می کنند. سپس با استفاده از روش های مختلف گزینش اجتماعی، چانه زنی بازگشتی و تصمیم گیری چندمعیاره گزینه های مطلوب تصفیه انتخاب می شوند. نتایج نشان می دهد که روش های کاندورست عملی و چانه زنی بازگشتی با بن بست هزینه کم تری به تخلیه کنندگان تحمیل و معیار کیفیت آب را رعایت می کنند. در نهایت، به منظور کاهش هزینه ها و تشویق تخلیه کننده ها برای مشارکت در حفاظت کیفی رودخانه، گزینه های مطلوب تصفیه به عنوان مجوزهای اولیه تخلیه بار آلودگی با استفاده از سیستم نسبت-تجارت توسعه یافته بین تخلیه کننده ها مورد تبادل قرار می گیرند. نتایج حاصل از کاربرد مدل های پیشنهادی در یک مطالعه موردی که قسمتی از رودخانه زرجوب در شمال ایران می باشد، نشان دهنده کارایی مناسب آن در تدوین سیاست های تخصیص بار آلودگی در رودخانه ها می باشد. اعمال رویکرد تجارت آلودگی بر اساس نتایج روش های گزینش اجتماعی و چانه زنی بازگشتی به ترتیب هزینه ها را به میزان 1196 و 2039 میلیون ریال کاهش داده و مورد توافق نسبی تخلیه کنندگان بار آلودگی است. هم چنین اعمال رویکرد تجارت آلودگی بر اساس نتایج رویکرد تصمیم گیری چندمعیاره هر چند که هزینه ها را به میزان 7892 میلیون ریال کاهش می دهد اما کم تر مورد پذیرش است.

از ابتدای تاریخ تاکنون آب به عنوان یکی از حیاتی ترین نیازهای انسان همواره مورد توجه بشر بوده است. با توجه به اهمیت تامین آب سالم، سامانه های تأمین، انتقال و توزیع آب شهری از جمله زیرساخت های اساسی هر جامعه محسوب گردیده که مستقیماً با نیازهای حیاتی و اولیه افراد جامعه در ارتباط می باشد. یکی از اجزاء اصلی سامانه های تأمین، انتقال و توزیع آب شهری تصفیه خانه های آب هستند. واحدهای تصفیه آب به دلیل متمرکز بودن، ماهیت نقششان در سیستم (تضمین آب باکیفیت مناسب) و سطح وسیع تأثیرپذیر آن، پتانسیل بیشتری برای ایجاد بحران های گسترده در جامعه را دارا می باشند. تصفیه خانه های آب به عنوان حلقه رابط سیستم تأمین و توزیع آب شهری مستقیماً در دو پارامتر اساسی تأمین آب یعنی کمیت و کیفیت آب شهری تأثیر دارند. نوسانات هر چند اندک و کوتاه مدت در سطح سرویس دهی واحدهای تصفیه آب تأثیر ها بسیار گسترده ای را در عملکرد کل شبکه توزیع آب شهری می گذارد. حفظ و نگهداری و رعایت اصول ایمنی و حفاظتی تصفیه خانه های آب با آگاهی از تهدیدات ممکن و نقاط و مراکز آسیب پذیر و انجام برآوردهای فنی و اقتصادی جهت تصمیم گیری در رابطه با نوع روش اصلاحی یا رویه مقابله با آسیب در جهت کاهش یا حذف درجه بحرانی و شدت خسارات ممکن ضروری و لازمه توسعه پایدار کشور می باشد. با توجه به موارد ذکر شده لازم است تا با انجام مطالعات لازم میزآن آسیب پذیری در تصفیه خانه های آب را کاهش داد. در این پژوهش سعی شده تا با استفاده از روش ها و مطالعات انجام گرفته میزان اطمینان پذیری در تصفیه خانه های آب مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور با تدوین الگویی مبتنی بر روش تحلیل درخت خطا با رویکرد فازی میزان اطمینان پذیری در تصفیه خانه های آب شماره ی 3 و4 شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور تعیین این مقدار در گام نخست به شناسایی ریسک ها و شکست های محتمل در ایجاد شکست کیفیت خروجی تصفیه خانه آب که به عنوان رویداد اصلی است، پرداخته شده است. بر این اساس با استفاده از پرسشنامه نظرات متخصصان در این زمینه جمع آوری شده و با استفاده از روش تحلیل درخت خطا میزان ریسک و اطمینان پذیری نهایی سیستم با استفاده از سه روش معمول، مونت کارلو و استفاده از رویکرد فازی به دست آمد.در گام بعد به بررسی میزان تاثیر رویدادهای پایه در به وقوع پیوستن رویداد اصلی با سه روش مذکور پرداخته شده و با یکدیگر مقایسه شده اند. در نهایت پیشنهادات لازم در جهت افزایش اطمینان پذیری و کاهش ریسک ایجاد شده در اثر تهدیدات مدنظر در تصفیه خانه های مورد مطالعه ارائه گردیده است.

مدیریت کیفی سیستم های رودخانه ای به عنوان یکی از مسائل پایه در تحلیل سیستم های منابع آب در چنددهه گذشته مورد توجه محققین قرار داشته است. علت اصلی این توجه ارزش اقتصادی حاصل از بهره برداری بهینه از ظرفیت پذیرش آلودگی این سیستم ها و کاهش هزینه های تصفیه می باشد. هدف کلی تجارت بار آلودگی در سیستم های رودخانه ای، تدوین و اجرای مجموعه ای هماهنگ از راهکارها و سیاست های تخصیص بار آلودگی ورودی به رودخانه ها با در نظر گرفتن ظرفیت خود پالایی رودخانه ها و همزمان کاهش هزینه های تصفیه بار آلودگی است. در این تحقیق سعی شده است تا تجارت با استفاده از سیستم نسبت – تجارت (trading ratio system)trs و کاربرد آن در کنترل هزینه های آلاینده های رودخانه دز و ایجاد داد وستدهای عادلانه پرداخته شود. محدوده مورد مطالعه از سد دز تا بند قیر به طول 153 کیلومتر را شامل می شود که در این مسیر تعداد 8 مورد از مهمترین منابع آلاینده مورد بررسی قرار می گیرد. در ابتدا با توجه به بسته بودن سیستم و تاثیر پذیری سهم آلاینده ها از یکدیگر ضرایب انتقال بین واحدها و سپس ضرایب تجارت تعیین می شود و با استفاده از یک برنامه خطی درصدد کاهش هزینه واحدها و سیستم خواهیم بود بطوریکه کیفیت آب رودخانه از حد مجاز خارج نشود. ضریب انتقال بر اساس تغییرات bod5 تعیین و توسط do کنترل می شود . سپس ماتریس مجوز های تخلیه قابل مبادله جدید تعیین گشته و با مشخص شدن قیمت پایه این حق تخلیه میزان هزینه هر واحد مشخص خواهد گردید. در نهایت با مقایسه میزان قابل تخلیه قبل و بعد از انجام تجارت به این نتیجه خواهیم رسید که اجرای برنامه تجارت آلودگی در رودخانه ها نه تنها کیفیت آب را در حد استاندارد حفظ می کند بلکه از لحاظ اقتصادی و کنترل هزینه ها به سود شرکت کنندگان در این برنامه است.

یکی از معضلات زیست محیطی که فضا های شهری و مخصوصاً شهر تهران با آن مواجه است، آلودگی و کیفیت نا مطلوب رواناب شهریست. کاهش آلودگی در مراحل ابتدایی تولید، نشر و حرکت این آلاینده ها، از جمله راه هایی است که در سال های اخیر توجه ی زیادی به آن شده است. یکی از این روش ها، استفاده از بهترین راهکار های مدیریتی (bmps) می باشد که بر پایه ی اصول افزایش سطوح نفوذ ناپذیر، فیلتراسیون، ته نشینی و فرآیند های بیولوژیکی همانند جذب و جذب سطحی، علاوه بر کاهش حجم رواناب، باعث افزایش قابل توجه کیفیت آن نیز می شود. در این تحقیق سعی شد با توجه به ملاحظات اقتصادی، بهینه ترین مکان ها و اندازه ها برای اجرای bmp ها در حوضه ی مشخصی از شهر تهران - حد فاصل خیابان های جانبازان غربی از شمال و آیت الله مدنی از شرق و مسیل باختر از غرب- ارائه شود. bmp های مورد استفاده، جوی باغچه، سیستم ماند بیولوژیکی، سنگفرش نفوذ پذیر و ترانشه ی نفوذ و پارامتر های مورد بررسی علاوه بر حجم رواناب، جامدات معلق کل (tss) و میزان اکسیژن خواهی شیمیایی (cod) می باشد. برای یافتن مکان بهینه از سه روش سناریو سازی، الگوریتم ژنتیک و برنامه ریزی خطی و برای دست یابی به اندازه ی بهینه، از برنامه ی الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. هر یک از روش ها معایب و مزایای خاص خود را دارا هستند اما جواب الگوریتم ژنتیک و جواب برنامه ریزی خطی با اندکی هزینه ی کمتر الگوریتم ژنتیک تقریباً نزدیک به هم بوده اند. جهت رسیدن به جواب مطلوب نهایی، الگوریتم ژنتیک و برنامه ریزی خطی در قالب ارائه ی جواب برنامه ریزی خطی به عنوان جواب اولیه ی به الگوریتم ژنتیک، با یکدیگر ترکیب شده اند. نتیجه حاکی از رسیدن به جواب بهینه ی نهایی در صرف زمان خیلی کمتر نسبت به روش الگوریتم ژنتیک به تنهایی بوده است. جواب، هم چنین نشان دهنده ی استفاده ی بیشتر از دو bmpی جوی باغچه و ترانشه ی نفوذ در طرح نهایی می باشد و این به دلیل بالاتر بودن نسبت حذف آلاینده به هزینه این نوع bmpهاست.در نهایت با اندازه یابی بهینه ی bmpها، 20 درصد صرفه جویی در هزینه ها را شاهد بودیم.

استفاده از فتوراکتورها در تصفیه آب و فاضلاب به طور قابل توجهی در سال های اخیر گسترش یافته است. بنابراین شبیه سازی راکتورهای دارای لامپ ultra violet برای بهینه کردن طراحی امری ضروری در واحدهای تصفیه ی آب مبتنی بر اشعه ی uv به نظر می ر سد. توزیع تشعشع یکی از پارامترهای مهم در شبیه سازی فتوراکتورهاست. یک نمایش از میدان تشعشع داخل راکتور تصفیه آب و یا فاضلاب را می توان با حل معادله انتقال تشعشع به دست آورد. در غالب موارد از روش های حل عددی مثل روش حجم محدود، برای حل آن استفاده می شود. دیگر روش حل این معادله روش مونت کارلو است. روش مونت کارلو یک روش آماری است که مبتنی بر دنبال کردن مسیر فوتون ها در راکتور و تعیین سرنوشت هر کدام از آن ها اعم از جذب شدن توسط ذرات جامد، دیواره راکتور ویا پخش شدن بوسیله محیط واکنش، می باشد. در مطالعه حاضر مقایسه ای بین این دو روش حل معادله انتقال تشعشع صورت گرفته و در نهایت نتیجه این مقایسه با نتایج آزمایشگاهی سنجیده و اعتبار سنجی شد. در این مدل سازی از نرم افزار گمبیت ( gambit 2.4.6) برای ایجاد یک مدل سه بعدی از راکتور استفاده شده و شبیه سازی میدان تشعشع با نرم افزار فلوئنت 5/14(fluent 14.5) صورت گرفته. در انتخاب مدل انتشار لامپ مدل multiple point source summation انتخاب گردیده. برای اطمینان از صحت مدل، نتایج مدل سازی با نتایج آزمایشگاهی موجود مقایسه شد و مقدار ضریب همبستگی r2 برابر با 929/0 به دست آمد. نتایج مدل سازی شدت میدان تشعشع به روش های مختصات گسسته و مونت کارلو نشان می دهد که در غلظت های پایین کاتالیست tio2(dp 25 )، هر دو روش تطابق قابل قبولی با نتایج آزمایشگاهی دارند. نزدیکی مقادیر local volumetric rate of energy absorption به دست آمده از روش do به مقادیر آزمایشگاهی بیشتر از روش mc است. هرچه غلظت بالاتر می رود شاهد اختلاف کمتر نتایج مدل سازی با نتایج آزمایشگاهی هستیم و در غلظت های بالای کاتالیست، مقدار lvrea حاصل از هر دو مدل سازی نزدیک به مقدار آزمایشگاهی است. این روند در روش do ادامه می یابد اما در روش mc پس از رسیدن به غلظتی خاص از کاتالیست، شاهد کاهش و سپس عدم تغییر lvrea هستیم. مقایسه بین نتایج دو مدل سازی و نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که روش do در غلظت های پایین می تواند مقادیر واقعی تری را نمایش دهد؛ حال آن که در روش mc می توانیم انتظار نتایج نزدیک به واقعیت را در غلظت های بالاتر کاتالیست داشته باشیم. هرچه مقدار انتشار داخلی و نسبت پراکندگی برای دیواره فتوراکتور کمتر می شود، توزیع بهتری از تشعشع در داخل راکتور به وجود می آید؛ اگر چه شدت تشعشع تغییر چندانی نخواهد داشت.

مراکز دفن زباله به عنوان یکی از مهمترین منابع آلوده کننده ی آب های زیر زمینی به شمار می روند. آبی که در اثر بارش باران به توده ی زائدات جامد نفوذ می کند، به همراه آبی که در خود زائدات وجود دارد به علاوه ی زائدات تجزیه شده و توده ی باکتری ها، ترکیبی بسیار خطرناک به نام شیرابه را تشکیل می دهند. شیرابه در سطوح زیرین مرکز دفن تجمع پیدا کرده و به صورت یک توده ی آلوده در خاک گسترش می یابد. ارزیابی ریسک آلودگی آب های زیرزمینی، ممکن است برای یک مرکز دفن پیشنهادی یا برای یک مرکز دفن موجود انجام شود. در مورد اول، هدف، یافتن یک جانمایی مناسب برای مرکز دفن است به طوری که احداث آن کمترین خطر را متوجه محیط زیست کند. در مورد دوم، هدف، یافتن میزان خطر موجود است تا در مورد انجام یا عدم انجام عملیات بهسازی تصمیم گیری شود. هدف نهایی این پایان نامه، پیشنهاد یک چارچوب کلی برای ارزیابی ریسک مراکز دفن زباله است به گونه ای که برآورده کننده هر دو مورد فوق باشد. این چارچوب شامل دو قسمت عمده ی مدل سازی جریان و انتقال محلول و ارزیابی ریسک به روش پیشنهاد شده توسط است. مدل سازی جریان و انتقال به روش اجزاء محدود و با دو رویکرد قطعی و تصادفی به روش مونت کارلو انجام شده و نتایج آن به ترتیب در ارزیابی ریسک نقطه ای و احتمالی استفاده می شوند. تمام مراحل لازم برای ارزیابی ریسک با زبان برنامه نویسی پایتون نوشته شده و در قالب یک نرم افزار تحت وِب ارائه می شود. با انجام یک مطالعه ی موردی برای ارزیابی ریسک یک مرکزدفن پیشنهادی با مساحت که شامل شیرابه ای با غلظت، چگونگی استفاده از نرم افزار با دو رویکرد قطعی و تصادفی نشان داده می شود. به منظور اعتبارسنجی نرم افزار پایان نامه، نتایج به دست آمده از مدل سازی با رویکرد قطعی با نرم افزار شناخته شده ی مقایسه می شوند. در نقطه ای واقع در پایین دست مرکزدفن، در زمان ، مقدار به دست آمده برای غلظت شیرابه در آب های زیرزمینی با استفاده از نرم افزار ، برابر با و با استفاده از نرم افزار پایان نامه برابر با پیش بینی شده است که بیانگر اختلاف در نتایج است. نتایج به دست آمده از مدل سازی جریان وانتقال برای آلاینده ی نیترات، در مدل ارزیابی ریسک مورد استفاده قرارگرفته و احتمال وجود ریسک در این مورد برآورد شده است.

پراکنش مکانی اقدامات مدیریت آبخیز تأثیر مهمی بر خصوصیات هیدرولوژیک حوضه دارد. از طرف دیگر ارزیابی اثر سناریوهای مختلف مدیریتی بر مهم ترین مولفه های خروجی حوضه با توجه به محدودیت ها و مسائل اقتصادی پیش نیاز انتخاب الگوی مکانی اقدامات آبخیزداری برای منطقه است. از این رو پژوهش حاضر در آبخیز سدطالقان در استان البرز با مساحت 940 کیلومترمربع به منظور تحلیل اثر الگوی مکانی اجرای سناریوهای مختلف مدیریت آبخیز، بر مشخصات جریان و حجم آب در مخزن سدطالقان انجام پذیرفت. در این راستا الگوهای مکانی مختلف اجرای اقدامات آبخیزداری با استفاده از روش بهینه سازی و مبتنی بر سناریو ایجاد و مقایسه شدند. نتایج ارزیابی سناریوها و الگوهای مکانی ایجاد شده در هر دو روش مورد استفاده، نشان دهنده اهمیت مراتع ضعیف و دیم زارهای کم بازده و پرشیب در مهار رواناب سطحی بود به گونه ای که اجرای سناریوهای آبخیزداری در این مناطق، دارای حداقل هزینه و حداکثر کارایی در واحد سطح بوده است. در نهایت با توجه به تغییر بیلان آبی بعد از اجرای اقدامات مدیریت آبخیز، اثر هر یک از سناریوها بر تأمین نیاز آبی از مخزن مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان داد با وجود تأمین نیازهای آبی قبل و بعد از سناریوهای آبخیزداری، اجرای سناریوها در تمامی الگوهای مکانی ایجاد شده اثر کاهشی بر ورود آب به مخزن سدطالقان داشته است.