نام پژوهشگر: خیراله محمودی
احمدرضا شکوهی خانیمنی خیراله محمودی
این رساله در9 فصل با هدف بررسی نظرمولوی در مورد ریاضت و نمود آن در مثنوی معنوی تدوین گردیده است. در مقدمه که فصل اول این رساله را تشکیل میدهد روش، اهداف،پیشینه و اهمیت تحقیق به طورمختصر و مفید آمده است. در فصل دوم برای شناخت بیشتر مولوی با فرض صوفی بودن او مکتب تصوف مورد تحقیق قرار گرفته است،در مورد ضرورت ایجاد این مکتب سخن گفته شده و با توجه به اقوال صوفیان و مولوی، صوفیان گروه بندی شده اند ودر آخر این نتیجه حاصل آمده که مولوی صوفی عاشق است. درفصل سوم تعاریف مختلف ریاضت در لغت نامه ها وگفتار صوفیان پیدا شده است ریاضت در کلام الهی وگفتار ائمه جستجو گردیده و این مقوله در مذاهب مختلف خصوصا مسیحیت مورد فحص قرار گرفته و تفاوت آن با رهبانیت بیان شده است.ریاضت در عصر مولوی و از نظرسعدی و نجم رازی بررسی شده است. فصل چهارم از کتابهای مهم عرفانی موارد مشمول ریاضت استخراج شده است. فصل پنجم بانگاهی انتقادی ریاضت دوازده تن از بزرگان تصوف که همگی از صوفیان خائف هستندبررسی شده است. در فصل ششم با روندی منطقی از هفده موردی که مستقیما به ریاضت اشاره شده است «خود» و«تن» تعریف شده اند از اشعار مثنوی این نتیجه به دست آمده که .قیاس،پندارآفرین است وموجب ایجادتصورات واوهام وشخصیت کاذب می گردد ،هدف اصلی ریاضت زدودن این زنگارهاست. صمت،جوع،سهر،عزلت،ذکر،صبر،ترک تقلید،دوری از اندیشه های وهم آفرین،ترک نفس و هوای نفس،ترک دنیا برای آخرت ودوری از حشمت و جاه از مواردی است که در فصل هفتم مبسوطا به آن پرداخته شده است. از آن جا که مولوی از صوفیان عاشق است در فصل هشتم به عشق پرداخته شده است،صفات عشق بیان شده واین نتیجه حاصل آمده که عاشق از ریاضت بی نیاز است،عاشقی در بر گیرنده تمام ریاضت هاست ولیکن لازمه عاشقی ریاضت کشیدن و تهذیب نفس است.
فاطمه جهانگیری سیدمحتشم محمدی
دعا و مناجات یکی از مضامین عمده ی اشعار عطّار را تشکیل می دهند که قسمت اعظم آنها در مثنوی های شاعر و بخشی در دیوان سروده شده است. عطّار برای بیان مقاصد خود به طریق تمثیل حکایتی را عنوان کرده و سپس با توجه به موضوع آن ها به دعا و مناجات با خداوند پرداخته است. شاعر ضمن پرداختن به دعا و مناجات، عقاید خود و شخصیت های آثارش را درباره ی این موضوع بیان کرده و به آموزش دعا و مناجات پرداخته است. رساله ی حاضر در هفت فصل تنظیم شده که فصل اول شامل کلیاتی درباره ی پژوهش است، در فصل دوم نگاهی به زندگی عطّار شده است. در فصل سوم، مفهوم دعا و مناجات در قرآن، حدیث و اشعار عطّار بررسی شده است. در فصل چهارم، به بررسی حکایات و اشعار عطّار که محوریّت موضوعی دعا و مناجات دارند، پرداخته شده است. در فصل پنجم به بررسی سبک شناسی ابیات نیایشی و در فصل ششم از تأثیر دعا و نیایش بر آرامش و سلامت روان انسان سخن گفته شده است. در فصل هفتم نیز نتیجه گیری پژوهش انجام شده و در پایان منابع مورد استفاده معرفی گردیده است.
فاطمه خواجه محتشم محمدی
چکیده صور خیال (تشبیه ، استعاره ، کنایه و مجاز) از عوامل زیبایی و هم¬چنین به عنوان گوهراصلی شعر شناخته می شود که شاعران از این عناصر زیبایی در سروده های خود استفاده کرده اند . در این پایان نامه سعی شده است که نوع و میزان به کارگیری چهار عنصر صور خیال در اشعار مهرداد اوستا نشان داده شود که بدین منظورکتاب های مختلف مهرداد اوستا مورد مطالعه قرار گرفته و ازکتاب های متنوع دیگر مربوط به صورخیال در جهت تشریح و توضیح این عناصر چهارگانه در اشعار مهرداد اوستا استفاده شده است . ابتدا در فصلی به طور خلاصه به انواع صور خیال ، ادبیات پایداری ، میزان تأثیرپذیری مهرداد اوستا از حوادث دوران انقلاب و هشت سال دفاع مقدس و زندگی نامه شاعر پرداخته شده است و بعد از آن در فصل های جداگانه هر چهار صور خیال در اشعار مهرداد اوستا مورد بررسی قرار گرفته و در پایان نتیجه کلی از بحث صور خیال و میزان کاربرد آن در اشعار مهرداد اوستا گرفته شده است . کلید واژه مهرداد اوستا ، ادبیات پایداری ، تشبیه ، استعاره ، مجاز ، کنایه
نرگس حاتمی میانده خیراله محمودی
زبان فارسی، قرن ها، زبان رسمی شبه قاره هند بوده و شاعران و نویسندگان هندی آثار ارزشمندی به زبان فارسی از خود به یادگارگذاشته اند. یکی از این شاعران گرانقدر، میر شمس الدین فقیر دهلوی است که عشق و ارادت خود را به اهل بیت در آثارش، نشان داده است. مخصوصاً مثنوی شمس الضحی که 7952 بیت دارد و تاریخ سرودن آن 1173 است و شاعر با افتخار، فضایل و کرامات چهارده معصوم را بر می شمارد و این جانب برای رساله ی کارشناسی ارشد آن را تصحیح کرده ام. رساله حاضر در 4 فصل تدوین شده است که به قرار زیر است: فصل اول: شامل مباحث کلی رساله، یعنی مقدمه، اهمیت، پیشینه و هدف تحقیق می باشد. فصل دوم: معرفی کتاب، شرح حال و آثار مولف فصل سوم: که بخش اعظم رساله را به خود اختصاص می دهد، متن مثنوی است و 7952 بیت را شامل می شود. فصل چهارم: نتیجه گیری کلی از بحث است. در پایان هم توضیحات و تعلیقات و فهرست منابع آمده است.
آسیه کشاورز مویدی خیراله محمودی
چکیده ندارد.