نام پژوهشگر: محمدرضا رحیمی
محمدرضا رحیمی عبدالقیوم سجادی
تحقیق حاضر با این فرضیه که رابطه اسلام و دموکراسی از نظر اندیشمندان شیعی معاصر حالت یک دست نداشته و بر اساس رویکردهای گوناگون در مورد دموکراسی از تعارض تا توافق و از سازگاری تا سازگاری بیشتر قابل تبیین می باشد، شروع شده و در چهار فصل ادامه پیدا کرده است. در فصل اول با توجه به پیشینه، مبانی، و انواع دموکراسی بحث روش یا ارزش بودن دموکراسی مطرح شده است. و بر اساس تحلیل و دلایل گوناگون ثابت شده است که دموکراسی امروزی یک روش است تا ارزش، از همین رو است که توانسته است با ارزش ها و مکتب های مختلفی همراه و هم پیمان شود. دموکراسی بر اساس این رویکرد از میان دو نظریه کلی که در مورد شکل و ماهیت حکومت اسلامی در عصر غیبت وجود دارد یعنی نظریه انتخابی ولایت فقیه و نظریه انتصابی ولایت فقیه، با نظریه انتخابی ولایت فقیه سازگاری بیشتری دارد این نظریه و توضیح ماهیت، مبانی، دلایل و چگونگی موافقت آن با دموکراسی در فصل دوم بر اساس نظریات سه دانشمند و عالم ارجمند شیعی: شهید صدر، شهید مطهری و آیت الله صالحی نجف آبادی مورد بررسی قرار گرفته است. پایه ای ترین مبنای که سبب موافقت و همسانی دموکراسی و اسلام شده است، محق انگاشتن مردم و مرید دانستن آنان در طول اراده ای خداوند در این نظریه می باشد.در این رویکرد ولی فقیه انتخاب شده ازسوی مردم دارایی مشروعیت الهی - مردمی می باشد. اما در ولایت فقیه انتصابی ولی فقیه خود صاحب حق بوده و از سوی خداوند جهت محقق ساختن حکومت اسلامی به صورت عام نصب شده است و وظیفه مردم تحقق بخشیدن حکومت ولی فقیه واجد شرایط می باشد. تکلیف مردم در قبال ولی فقیه همانند تکلیف ایشان در پیدا کردن هلال ماه رمضان می باشد، یعنی صرفا کاشف می باشند. و انتخاب کننده بودن مردم به معنای که نظریه ولایت فقیه انتخابی مطرح می کند مخالف برداشت اکثر علماء شیعه از روایات مربوط به حکومت در عصر غیبت و یک امر جدید می باشد. این نگرش به حکومت، با رویکرد دموکراسی به نقش مردم در تعیین سرنوشت خویش از سازگاری کمتری برخوردار می باشد. توضیح ولایت انتصابی فقیه و چگونگی ارتباط آن با دموکراسی در فصل سوم همراه با توضیح مبانی و دلایل آن از نظر دو اندیشمند نام آور شیعه، آیت الله جوادی آملی و آیت الله مصباح یزدی، به بحث گرفته شده است.
محمدرضا رحیمی یونسعلی علی جو
چکیده : این پژوهش با هدف مطالعه تاثیر سطوح مختلف کود مرغی بر عملکرد، فراسنجه های خون، قابلیت هضم ظاهری، فعالیت جویدن، خوشخوراکی، ph شکمبه، خصوصیات فیزیکی خوراک و سود اقتصادی جیره بره های نژاد قزل انجام گردید. به این منظور از 28 راس بره نر با میانگین وزن اولیه 44 کیلوگرم و میانگین سن 9–8 ماهگی برای یک دوره 42 روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار جیره آزمایشی شامل 1) تیمار شاهد بدون کود مرغی، 2) جیره حاوی 5 درصد کود مرغی، 3) جیره حاوی10درصد کود مرغی، 4) جیره حاوی 15درصد کود مرغی اختصاص داده شدند. جیره های آزمایشی به صورت کاملا مخلوط و در 2 وعده(8 صبح و 16عصر) در حد اشتها به بره ها عرضه شد. آب مصرفی نیز به صورت آزاد در اختیار دامها قرار گرفت. ازنظر ماده خشک مصرفی اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایش مشاهده نگردید. میانگین افزایش وزن روزانه در تیمار 2 (333گرم) در مقایسه با تیمار شاهد تمایل به افزایش نشان داد(010/0 p<). سطوح مختلف کود مرغی تاثیر معنی داری بر ضریب تبدیل خوراک نداشت(05/0> p). با این حال سطح 5 درصد کود مرغی برای ضریب تبدیل دارای کمترین میزان عددی(501/7) و تمایل به کاهش داشت. میزان گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، پروتئین کل، کراتینین، hdl، ldl در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت(05/0> p). بین تیمارهای آزمایشی به لحاظ میزان اوره سرم خون اختلاف معنی داری وجود داشت(0001/< p). و برای تیمارهای 1تا 4 به ترتیب 42/31، 71/25، 14/19و 71/23 میلی گرم در دسی لیتر بود. از نظر قابلیت هضم ظاهری خوراک، تیمار 4 سبب کاهش معنی دار قابلیت هضم adf و پروتئین خام خوراک در مقایسه با تیمار شاهد و تیمار 3 شد. همچنین این تیمار سبب کاهش معنی دار قابلیت هضم ماده خشک خوراک در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی شد(05/0< p). سطوح مختلف کود مرغی در مقایسه با تیمار شاهد تاثیر معنی داری بر فعالیت جویدن، فعالیت نشخوار و زمان استراحت داشت(05/0< p). ولی زمان مصرف خوراک تحت تاثیر قرار نگرفت(05/0> p). سطوح 10و 15 درصد کود مرغی سبب افزایش معنی دار مصرف کنسانتره در مقایسه با تیمار شاهد و 5 درصد کود مرغی شدند. میانگین ph شکمبه برای تیمارها به ترتیب 6، 75/6، 4/6 و6/6 بود و بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0 p<). خصوصیات فیزیکی خوراک بین تیمارها تفاوت معنی داری نشان داد (0001/< p). در بررسی اقتصادی جیره با استفاده از دو شاخص " نسبت در آمد به هزینه " و " هزینه هر واحد تولید " با افزودن کود مرغی در جیره نسبت در آمد به هزینه کاهش پیدا کرد. و بیش ترین مقدار در آمد با جیره حاوی 5 درصد کود مرغی حاصل شد، میانگین هزینه هر واحد تولید (وزن زنده) با افزودن کود مرغی کاهش یافت، و جیره حاوی 5 درصد کود مرغی دارای کمترین مقدار بود. در مجموع می توان نتیجه گیری نمود گرچه واردکردن کود مرغی در جیره بره های پرواری سبب افزایش عملکرد معنی دار بره ها نگردید ولی از طرفی اثرات منفی نیز بر عملکرد و سلامت آنها نداشت. همچنین با توجه به کاهش قابل توجه هزینه جیره، کود مرغی می تواند به عنوان یک مکمل پروتئینی، جایگزین بخشی از مواد پروتئینی مورد نیاز بره های پرواری گردد و به عنوان یک استراتژی محلی مناسب در جهت نیل به کاهش واردات و هزینه تمام شده در واحد دامپروری مورد استفاده قرار گیرد. کلمات کلیدی: کود مرغی، بره قزل، عملکرد، قابلیت هضم، هزینه تولید
محمدرضا رحیمی خلیل جمشیدی
رازیانه با دارا بودن خواص دارویی مهم، کاربرد وسیعی در طب سنتی ایران دارد. رشد کند و استقرار ضعیف، عدم ایجاد پوشش گیاهی مناسب به دلیل شاخص سطح برگ پایین و دوره رشدی طولانی، این گیاه را به رقیبی ضعیف در رقابت با علف¬های هرز ، بخصوص در سال اول کشت، تبدیل نموده است و برای کشت موفقیت¬آمیز آن کنترل علف¬های¬هرز امری ضروری به نظر می¬رسد. بنابراین این آزمایش به منظور ارائه روش تلفیقی جهت کنترل علف¬های هرز رازیانه،در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در بهار سال 1391 انجام شد.تیمارها شامل، نوع علف-کش (پندیمتالین و تریفلورالین)، دز علف¬کش (صفر، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه شده) و کنترل¬ تکمیلی (بدون کنترل تکمیلی، یک¬بار وجین دستی 50 روز پس از کاشت و مالچ کاه و کلش گندم) بودند. همچنین یک تیمار وجین علف هرز در کل طول فصل نیزبه عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاهش زیست¬توده علف¬های هرز و عملکرد رازیانه به طور معنی¬داری تحت تاثیر نوع علف¬کش، مقادیر علف¬کش، وجین دستی و مالچ قرار گرفتند. در شرایط عدم کنترل علف¬ هرز، عملکرد رازیانه تا 4/98 درصد کاهش یافت. پندیمتالین نسبت به تریفلورالین علف¬های هرز را بهتر کنترل کرد. نتایج آزمایش همچنین نشان داد که کاربرد علف¬کش¬های خاک¬مصرف زیست¬توده علف-های هرز را کاهش داد، اما بدون افزودن کنترل فیزیکی نتوانست به مدت طولانی در طول فصل رشد علف¬های هرز را کنترل کند. مشاهده شد مقادیر کاهش یافته علف¬کش¬ها اگر همراه با وجین دستی باشند می¬توانند موثرتر باشند، تا اینکه به تنهایی به کار برده شوند یا اینکه با مالچ تلفیق شوند. به طور کلی، دز توصیه شده پندیمتالین وقتی با یک¬بار وجین 50 روز پس از کاشت استفاده شد، بیشترین عملکرد و بیشترین کاهش در زیست¬توده علف¬های هرز حاصل شد که این کنترل مناسب علف هرز و عدم خسارت محصول را منعکس می¬کند.
محمدرضا رحیمی سعید کریمی نسب
تونل انتقال آب قشلاق در 12 کیلومتری شمال شرقی شهر سنندج قرار دارد. هدف از احداث تونل، انتقال آب از دریاچه پشت سد قشلاق(وحدت ) به میزان 6 متر مکعب بر ثانیه به منظور تامین آب شرب درازمدت شهر سنندج و آب مورد نیاز 2750 هکتار از زمینهای کشاورزی پایین دست می باشد. در این تحقیق که به منظور تحلیل پایداری تونل انتقال آب قشلاق و ارائه سیستم نگهداری بهینه صورت گرفته، از چهار روش تحلیل تجربی، تئوری، ساختاری و عددی استفاده شده است . با توجه به عواملی مانند ارتفاع روباره، هوازدگی، وجود آب و امتداد تونل، تونل قشلاق به دو بخش a و b تقسیم شد. با استفاده از روش تجربی این نتیجه حاصل شد که تونل در بخش b نیاز به نگهداری موقت دارد. نتایج روش تئوری نشان داد که در بخش b تغییر شکل پلاستیک ایجاد خواهد شد. تحلیل ساختاری نیز با استفاده از نرم افزارunwedge برای بخشهایی از تونل که امکان تشکیل گوه وجود داشته، انجام شد. نتایج تحلیل پایداری به روش عددی با استفاده از نرم افزار phases نیز موید نتایج حاصل از تحلیلهای تجربی و تئوری بود. طرح نگهداری نهایی، که بوسیله نرم افزارphases مدلسازی شد، 20 سانتیمتر پوششی بتنی که 10 سانتیمتر آن توسط الیاف فولادی مسلح شده، پیشنهاد شد. نتایج نرم افزارunwedge نشان داد که برای نگهداری گوه ها باید از پیچ سنگ به طول و فاصله 1/5 متر استفاده شود.