نام پژوهشگر: علیرضا عسگریان زاده

بررسی روش های مختلف ممانعت از تخم ریزی زنجره مو، psalmocharias alhageos kol. homoptera: cicadidae در استان قم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شاهد - دانشکده علوم کشاورزی 1390
  سید حیدر ولی زاده   حسین فرازمند

زنجره مو، psalmocharias alhageos kol. (homoptera: cicadidae) یکی از آفات مهم درخت انگور در ایران است. این حشره هر چهار سال یک نسل دارد. هر حشره ماده قادر است بین 600 تا 900 عدد تخم در دو ردیف داخل سرشاخه های نو رسته مو قرار دهد. خسارت عمده این آفت مربوط به تغذیه طولانی مدت پوره ها از شیره ریشه مو می باشد و تخم گزاری حشرات کامل روی سر شاخه های تازیه و جوان که موجب خشک شدن سر شاخه ها می شود. در این تحقیق نوسانات جمعیت زنجره مو، p. alhageos در اقطار باغ محل مورد آزمایش مورد بررسی و از هر 20 درخت یک اصله درخت به عنوان نمونه انتخاب گردید. با فاصله زمانی 5 روز از آغاز آزمایش، پوسته های شفیره های زنجره مو خارج شده از پای درختان انگور جمع آوری شد. ظهور حشره کامل از تاریخ 25 اردیبهشت ماه با میانگین 6/0 پوسته برای هر درخت شروع و حداکثر تعداد پوسته در 10 مرداد ماه با میانگین 4/34 عدد و زمان خاتمه فعالیت حشره کامل در 30 شهریور ماه با میانگین 36/0 پوسته برای هر درخت بود. در این پژوهش کارایی پودر معدنی کائولن و خاک دیاتومه و اسانس منتول و اکالیپتوس در ممانعت از تخم ریزی زنجره مو، روی سرشاخه های درختان مو در استان قم مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل مخلوط 10% کائولن + خاک دیاتومه، مخلوط 5% کائولن + خاک دیاتومه، 10% کائولن، 5% کائولن، 10% خاک دیاتومه، 5% خاک دیاتومه، 5% اساس منتول و اکالیپتوس و شاهد (آب) بودند. آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. متغیرهای اندازه گیری شده، شامل تعداد شاخه های آلوده، تعداد شاخه های سالم، میزان تخم ریزی و دستجات تخم و عملکرد محصول بودند. این صفات به تفکیک هر تیمار اندازه گیری شد و پس از تجزیه و تحلیل آماری توسط نرم افزار sas، مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن انجام شد. نتایج بدست آمده در این تحقیق نشان داد که بالاترین عملکرد و کمترین آلودگی مربوط به تیمار مخلوط کائولن و خاک دیاتومه 10% بود و همچنین کمترین عملکرد و بیشترین آلودگی مربوط به تیمار شاهد بود. تیمار اسانس منتول و اکالیپتوس از نظر عملکرد و میزان آلودگی نزدیک به شاهد بود ولی سایر تیمارها در گروه های مختلف قرار گرفتند.در اندازه گیری صفت ممانعت از تخمریزی، تیمار کائولن و خاک دیاتومه 10%، دارای اختلاف معنی داری ( 05/0p<) باسایر تیمار ها بود و این نتیجه در صفات تعداد شاخه های سالم و عملکرد محصول نیز مشاهده شد. همچنین مشاهده شده است که خاک دیاتومه و کائولن دارای اثر تشدید کنندگی می باشند. در مجموع می توان توصیه کرد که از پودر معدنی کائولن به جای سموم شیمیایی برای کنترل زنجره مو، در باغات انگور استفاده شود.

مقایسه میزان مقاومت جمعیت های شب پره پشت الماسی،plutella xylostella (l.) (lep.: plutellidae) نسبت به سموم رایج در مزارع کلم استان های تهران و اصفهان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شاهد - دانشکده علوم کشاورزی 1391
  زهره حججی   جواد کریمزاده اصفهانی

چکیده شب پره پشت الماسی، plutella xylostella (l.) (lepidoptera: plutellidae) مخربترین آفت گیاهان خانواده چلیپاییان در سراسر دنیا است. این حشره در سال های اخیر همواره آفتی جدی برای کلم کاری های استان اصفهان و تهران بوده است. در این تحقیق اثر چهار حشره کش، هگزافلومورون (کنسالت 10% ec)، ایندوکساکارب (آوانت 150 sc)، تیودیکارب (لاروین wsp 80%) و کلرپایریفوس اتیل (دورسبان 40.08% es) و هم افزای پای پرونیل بوتوکساید روی هفت جمعیت: حساس، نجف آباد، مبارکه، خمینی شهر، فلاورجان، جنوب تهران و محمد شهر کرج روی مرحله لاروی سن سوم شب پره پشت الماسی به روش فروبردن برگ (leaf dip) در محلول حشره کش بررسی شدند و غلظت lc50 و پارامترهای tr (نسبت lc50): نسبت lc50 های یک جمعیت به قویترین حشره کش آن جمعیت، rf (نسبت مقاومت): نسبت lc50 های هر حشره کش از جمعیت مقاوم به lc50آن حشره کش از جمعیت حساس، level susceptibility (سطح حساسیت) و درصد هم افزایی به دست آمدند که با شاهد مقایسه شدند. مقدار lc50 حشره کش های هگزافلومورون، ایندوکساکارب، تیودیکارب و کلرپایریفوس اتیل به ترتیب برای جمعیت حساس 21/0، 51/0، 88/113 و 49/72 پی پی ام، برای جمعیت نجف آباد 26/4، 35/6، 7271 و 3788 پی پی ام، برای جمعیت خمینی شهر 58/4، 41/29، 5412 و 7796 پی پی ام، برای جمعیت مبارکه 72/7، 32/7، 3914 و 2226 پی پی ام، برای جمعیت فلاورجان 09/4، 18/5، 2650 و 6490 پی پی ام، برای جمعیت جنوب تهران 02/1، 18/5، 2650 و 6490 پی پی-ام و برای جمعیت کرج 35/2، 79/11، 1644 و 2538 پی پی ام بود. درصد هم افزایی با غلظت های lc50 و lc25 آفت کش ها انجام شد. در غلظت lc50 در حشره کش های هگزافلوومورون، ایندوکساکارب و تیودیکارب، غلظت های: حشره کش: هم افزا (4:1)، حشره کش: هم افزا (8:1) و حشره کش: هم افزا (10:1) درمقایسه با شاهد اختلاف معنی داری نداشتند. و در حشره کش کلرپایریفوس اتیل غلظتهای: کلرپایریفوس اتیل: هم افزا (8:1)، کلرپایریفوس اتیل: هم افزا (10:1) در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری نداشتند. در غلظت lc25 در حشره کشهای هگزافلوومورون، ایندوکساکارب و کلرپایریفوس اتیل، غلظت های: حشره کش: هم افزا (4:1)، حشره کش: هم افزا (8:1)، حشره کش: هم افزا (10:1) در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری نداشتند. و در حشره کش تیودیکارب، غلظت تیودیکارب: هم افزا (10:1) در مقایسه با شاهد اختلاف معنی داری نداشتند.

مقایسه کارایی سه گونه از نماتدهای پاتوژن حشرات در کنترل بیولوژیک کرم ساقه خوار ذرت،
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شاهد - پژوهشکده کشاورزی 1393
  سجاد آقاعباسی   علیرضا عسگریان زاده

کرم ساقه خوار ذرت ، sesamia cretica (l). از آفات مهم ذرت می باشد .با توجه به اهمیت گیاه ذرت در جهان وبا توجه به آثار مخرب ترکیبات شیمیایی، کنترل بیولوژیک این آفت مد نظر قرار گرفت. هدف از انجام این آزمایش ها بررسی و مقایسه کارایی نماتدهای h. bacteriophora و s. carpocapsae و s. feltiae در کنترل بیولوژیک کرم ساقه خوار ذرت در دزهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی و روی ساقه های ذرت بود. کلمات کلیدی : s. feltiae، s. carpocapsae، h. bacteriophora، کرم ساقه خوار ذرت، کنترل بیولوژیک