استفاده مطلوب از فضای تفرجی پارک ها وقتی به معنای واقعی شکل می گیرد و کاربران فضاهای عمومی هنگامی می توانند با آرامش به استفاده از زیبایی های تدارک دیده شده در پارک ها بپردازند که شاخص های ایمنی در آن فضا فراهم شده باشد. این ارتقای سطح ایمنی در پارک ها، از نظر پیشگیری از آسیب ها و طرز تلقی بهتر کاربران از سطح ایمنی محیط های پارک ها، حایز اهمیت است. هدف از این تحقیق، ارزیابی وضعیت ایمنی در پارک های شهری و کمک به کاهش حوادث در این فضاها می باشد. نوع تحقیق کاربردی- توسعه ای است و با استفاده از روش اسنادی – تحلیلی و پیمایشی و ابزار پرسش نامه که روایی و پایایی آن از طریق پیش آزمون مورد تأیید قرار گرفته است. اطلاعات مورد نیاز از پارک های منطقه چهار اصفهان جمع آوری شده است و تحلیل نهایی بر روی داده ها صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که به طور کلی وضعیت شاخص های ایمنی در پارک های تحت مطالعه از نظر میزان مطلوبیت از وضعیت خوبی برخوردار است. فضای بازی کودکان در پارک ها از نظر ایمنی در سطح متوسطی قرار دارند. همچنین شاخص احساس ایمنی، طراحی خوانا، ایمنی فیزیکی، روشنایی، دسترسی فیزیکی و ایمنی بهداشتی به ترتیب دارای رتبه اول تا ششم از نظر ایمنی هستند. مدل رگرسیون چند متغیره، وجود رابطه خطی و معنادار میان شاخص های تحقیق را تأیید می کند. بر این اساس توجه به افزایش وضعیت مطلوبیت ایمنی بهداشتی، دسترسی فیزیکی و روشنایی از طریق مکانیسم فرصت برابر برای ارتقای ایمنی در سطح پارک های مورد نظر توصیه می شود.

چکیده امروزه زندگی در شهرها، با توجه به ساختار فضایی- کالبدی پیچیده مناسبت ها و فعالیت های اقتصادی- اجتماعی، تعمیق و گسترش تقسیم کار اجتماعی و اقتصادی و نیازهای فزاینده فرهنگی، فراغتی و اجتماعی شهروندان، بیش از هر دوره دیگری وابسته به خدمات است. لذا با توجه به نقش روزافزون فعالیت های خدماتی در نظام شهرنشینی، ضرورت جدیدی در روند برنامه ریزی شهری پدید آمده است و مسأله چگونگی پراکنش مراکز خدماتی و نحو? دسترسی به خدمات این گونه مراکز از اهمیت فزاینده ای برخوردار شده است. سیستم اطلاعات جغرافیایی( (gisبا برخورداری از انواع توابع تحلیلی، که امکان تلفیق داده های مکانی و غیرمکانی و‏‏‏‏‏ همچنین مدیریت و تحلیل توأمان آنها را فراهم نموده است، می تواند به عنوان ابزاری در دست برنامه ریزان شهری باشد. در شهر جهرم که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت، کمبود و توزیع ناعادلانه خدمات شهری (ایستگاه های آتش نشانی، پارکینگ های عمومی، فضاهای سبز، مراکز بهداشتی و درمانی) به شدت احساس می شود. هدف این پژوهش ارائه الگوی مناسب برای مکان یابی خدمات شهری در شهر جهرم می باشد. برای رسیدن به این هدف با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی( (gisو به کمک مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و مدل هم پوشانی شاخص ها به بررسی توزیع فضایی خدمات شهری شهر جهرم و مکان یابی خدمات جدید برای این شهر پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق مشاهده میدانی، منابع کتابخانه ای سالنامه های آماری، مطالعه طرح های جامع و تفصیلی شهر جهرم، نقشه های 2000/1 وضع موجود و تفصیلی و نقشه های توپوگرافی 25000/1 این شهر بدست آمده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که توزیع فضایی خدمات شهری شهر جهرم در وضع موجود بهینه نیست و با نارسایی هایی مواجه می باشد و سیستم اطلاعات جغرافیایی( (gisبا قابلیت ها و توانمندی های خود قادر به مکان گزینی بهینه مراکز خدمات شهری برای شهر جهرم می باشد. واژ گان کلیدی : توزیع فضایی، خدمات شهری، سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) ، مکان یابی، شهر جهرم.

امروزه کشور ایران با درصد قابل توجهی از بافت های فرسوده و قدیمی مواجهه می باشد. بر اساس بر آورد وزارت مسکن و شهرسازی در کشور بیش از 50 هزار هکتار بافت فرسوده شهری وجود دارد که به دلیل کمبود اعتبارات و عدم شناخت کامل از چگونگی و ویژگی های این مناطق ، دولت را در امر برنامه ریزی و خروج بحران از این حجم زیاد بافت های فرسوده با مشکل مواجهه کرده است ، به طوریکه یکی از اهتمام های دولت دهم در راستای سیاست های صحیح شهرسازی و خروج از معضلات کلان شهرها ، احیاء و بازسازی پهنه های بافت های فرسوده شهری بوده است . کلان شهر مشهد به عنوان دومین کلان شهر کشوراز این امر مستثنی نبوده و با مشکلات فراوانی در این زمینه روبرو گشته است. قلعه وکیل آباد مشهد به عنوان یکی از مناطق فرسوده این شهر، با رشد بدون برنامه ی خود با اصول اولیه شهرسازی سازگاری و سنخیت نداشته لذا بهبود کیفیت کالبدی و خدماتی آن توجه مسئولین را به خود جلب کرده است. بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر شناسایی نواحی مختلف این بافت از نظر اولویت در نوسازی و بهسازی با استفاده از نرم افزار arc gis و مدل تحلیلی سلسله مراتبی(ahp)در محدوده مورد نظر و میزان تمایل به ماندگاری ساکنین در اثر اجرای طرح، می باشد. معیارهای مورد استفاده در پژوهش ،کاربری اراضی، وسعت املاک، تعداد طبقات، کیفیت ابنیه، قدمت ابنیه، عرض معابر و مصالح ساختمانی می باشند. روش مورد مطالعه به صورت پیمایشی- تحلیلی بوده و نتایج بیانگر این امر است که45291 متر مربع از اراضی بافت نیاز به نوسازی، نیاز به بهسازی64903 متر مربع و 29887 متر مربع نیز فاقد هیچ گونه اولویتی می باشند که شدت این امر در قطعات مختلف محدوده نیز متفاوت می باشد و نیز با فاصله از گرفتن مرکز محدوده مورد مطالعه که همان نطفه ی قدیمی ساختمان هاست از درصد نوسازی کاسته شده و درصد بهسازی افزایش می یابد. همچنین نواحی فاقد اولویت اکثراً در حواشی خیابان های اصلی به خصوص حاشیه بلوار وکیل آباد قرار گرفته اند. میل به ماندگاری افراد در منطقه نیز در صورت اجرای طرح بهسازی و نوسازی بالا بوده و 78.8% از ساکنین اعلام رضایت نسبت به ماندگاری نموده اند.

دگرگونی در شرایط اجتماعی ،اقتصادی و زیست محیطی شهرها و ورود تکنولوژی و افزایش سریع شهرنشینی و توسعه شهری تغییرات اجتناب ناپذیری را در شهرها و علی الخصوص محله های شهری ایجاد کرده است.به دلیل گستردگی ابعاد و تغییردر ماهیت مسائل شهری و پیچیدگی این مسائل جامع نگری و توجه به ابعاد و جنبه های مختلف مسئله به منظور حل پایدار آنها را اجتناب ناپذیر ساخته است.در این میان توجه و تاکیدبرنامه ریزی و مدیریت شهر ها ، بیشتر از هر زمانی به سطوح پایین تر و ابعاد ملموس زندگی شهری معطوف گشته است.محله ازجمله این ابعاد و سطوح ملموس زندگی شهری محسوب می شود که رکن اصلی کالبدی و ساختار فضای شهر را شکل می دهد که توجه به این واحد اجتماعی در برنامه ریزی شهری با یک رهیافت مبتنی بر مهندسی اجتماعی می تواند پاسخگوی مشکلات شهری ما باشد.تحلیل پایداری و وضغیت شاخص های پایداری در سطح محلّه-های شهری به عنوان رهیافتی جهت دست یابی به توسعه پایدار شهری همواره یکی از اهداف و مدیران شهری بوده است.هدف این پژوهش تحلیل و سنجش شاخص های پایداری در بین محلّه های شهری منطقه سه اصفهان به عنوان نمونه مطالعاتی می باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی از نظر نوع،کابردی-توسعه ای از نظر هدف و پیمایشی از نظر زمانی می باشد؛روش گردآوری داده های کتابخانه ای-اسنادی همراه به گردآوری میدانی (برداشت کالبدی و پرسشنامه)و روش های آماری استفاده شده در این پژوهش تحلیل خوشه ای و تحلیل مقایسه ای می باشد. نتایج تحقیق نشان دهنده نابرابری میزان پایداری در بین محلّه های چهارده گانه شهر اصفهان می باشد،بطوری که محلّه های خواجو، چرخاب ،شهشان و باغ کاران در بالاترین سطح پایداری و بعنوان محلّه های پایدار و محلّه ای نقش جهان، قلعه تبره، گلزار، ملک و سنبلستان در سطح دوم پایداری و از نظر شاخص های پایداری متوسط و محلّه های احمد آباد ، سرتاوه، جویباره ،امام زاده اسماعیل و سرچشمه از نظر شاخص های پایداری در پایین ترین سطح و به عنوان محلّه های ناپایدار تحقیق شناخته شدند.

سه عامل کالبدی نما، فضا و مبلمان شهری را می توان به عنوان عناصر اصلی پدید آورنده و سازنده سیما و منظر شهر نامید. مبلمان شهری در واقع آن دسته عناصر شهری اند که در فضاهای عمومی مورد استفاده قرار می گیرند و در آرایش شهر و افزایش کیفیت بصری شهر اهمیت بسزائی دارند. از آن جا که فضاهای شهری شهر جهرم چهره و سیمای مطلوبی را به بیننده خود عرضه نمی کنند، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر عناصر مبلمان شهری بر سیمای شهر جهرم انجام گردیده است. نوع تحقیق کاربردی ـ توسعه ای و روش بررسی آن توصیفی ـ پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شهروندان شهر جهرم و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، برابر با 385 نفر انتخاب شده است. در این پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه که روایی آن از طریق پیش آزمون و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ تأیید شده، داده های مورد نیاز جهت بررسی تأثیر عناصر مبلمان شهری بر سیمای شهر جمع آوری شده است. سپس نظرات پرسش شوندگان پیرامون هر یک از عناصر مبلمان شهری به همراه نتایج حاصل از مشاهدات میدانی و عکس های برداشت شده، بررسی و تحلیل شده است. یافته های پژوهش و نتایج حاصل از آزمون فرضیه نشان می دهد که حضور عناصر مبلمان شهری در شهر جهرم موجب آشفتگی در سیمای این شهر شده است و مهمترین دلایل آن را می توان در عمر بالای عمده عناصر موجود مبلمان شهری و بی ضابطه گی در طراحی و ساخت و نصب انواع مبلمان شهری دانست. در این میان وضعیت پستی و بلندی کف پوش پیاده روها با میانگین 01/2 بیشترین و وضعیت عمومی پرچم ها با میانگین 48/3 کمتربن آلودگی بصری را در سیمای شهر جهرم ایجاد کرده اند. در خاتمه پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت مبلمان شهری به دو صورت کلی و عمومی و اجرایی ـ موردی ارائه گردیده است.

علیرغم توسعه سیستم های اجتماعی-اقتصادی و شهرنشینی، انسان ها بطور فزاینده از اثرات زیانبار بلایای طبیعی رنج می برند. زلزله یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی بوده است که به سبب خرابی ساختمان ها و زیر ساخت های شهری، خسارات فراوانی را به اموال و دارایی ها، در نواحی شهری و پیرامون آن وارد می آورد. در واقع زلزله به عنوان یک پدیده ی طبیعی به خودی خود نتایج نامطلوبی در پی ندارد، آنچه از آن یک فاجعه می سازد، عدم پیشگیری از تاثیرات و عدم آمادگی جهت مقابله با عواقب آن است. از این رو شناسایی عوامل تاثیر گذار بر افزایش آسیب ناشی از این پدیده در شهرها از اهمیت بالایی برخوردار است. در همین راستا هدف از این پژوهش شناسایی و تحلیل میزان اهمیت شاخص های تاثیر گذار در آسیب پذیری بافت شهری و همچنین ارائه پهنه های آسیب پذیر در منطقه دو شهرداری تهران می باشد. در همین راستا روش پژوهش در دو بخش توصیفی – تحلیلی صورت گرفته است. در بخش توصیفی با استفاده از مطالعات کتابخانه ای- اسنادی معیارهای متناسب با هدف تحقیق انتخاب و سپس داده های توصیفی جمع آوری گردیده، شاخص ها در سه بخش کالبدی، اجتماعی و محیطی در نظر گرفته شده است و برای هر یک از شاخصها معیارهایی در نظر گرفته شده است. در مجموع یازده معیار انتخاب گردید. در بخش تحلیلی مدلهایی که در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار است، مدل (anp) و عملگرfuzzy می باشند. پس از بدست آوردن وزن هر یک از معیارهای تعیین شده از طریق مدل (anp)، که پرسشنامه ها به صورت تصادفی به 30 نفر از اساتید و صاحب نظران در رشته های مختلف مرتبط ارسال گردید، از تکنیک fuzzy برای تلفیق لایه های مورد نظر، استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل تحلیل شبکه ای نشان می دهد که، معیارهای تراکم جمعیتی با ضریب 49872/0، شبکه راه شهری با ضریب 15359/0 و کاربری مسکونی با ضریب 11569/0 از شاخص های موثر و مهم در بحث آسیب پذیری بافت شهری می باشند. همچنین با کمی تأمل در نقشه وضع موجود می توان دریافت که، اکثریت بافت شهری منطقه دو دارای حد متوسطی از آسیب پذیری می باشند که در این میان، نیمه شرقی، جنوبی و همچنین شمال غربی منطقه دو شهرداری تهران به دلیل وجود تراکم بالای مسکونی و جمعیتی از آسیب پذیری بالایی برخوردار بوده است. همچنین بخش های میانی منطقه به دلیل وجود فضاهای باز شهری و نبود کاربری بخصوصی دارای رنگ روشن بوده و از مطلوبیت بیشتری برخوردار می باشند.

چکیده طرح های شهری از ابزارهای مهم برای دستیابی به اهداف کلان اجتماعی ، اقتصادی و کالبدی هستند که نه تنها اثراتی بسیار بر سرمایه گذاری و تصمیم های عمومی و خصوصی می گذارد، بلکه نقش مهم در میزان رشد شهری وکیفیت محیط کالبدی شهردارند . این گونه طرح ها به منظور ایجاد زمینه رشد کالبدی موزون و هماهنگ برای شهرها تهیه می شود. طرح های شهری با هزینه و انرژی زیادی تهیه شده اند و هرچند تاثیرات مثبتی در منطقه بندی کاربری ها و رعایت ضوابط و مقررات ساختمانی داشته اند ، اما به دلایل متعددی به تمامی اهداف خود دست نیافته اند و تنها درصد ناچیزی از برنامه ها و طرح های آنها تحقق یافته است.طرح های تفصیلی به عنوان یکی از ابزارهای مهم جهت کنترل و مدیریت طرح های توسعه شهری به شمارمی رود که چگونگی استفاده از زمین و حفاظت اراضی، ساماندهی مکانی - فضایی فعالیت ها و عملکردها بر اساس خواسته ها ونیازهای جامعه شهری می پردازد و انواع استفاده از زمین را مشخص می سازد .بدون تردید ساماندهی درست و بهینه کاربری اراضی در طرح های توسعه شهری تاثیر بسزایی در سرنوشت آتی شهر و ساکنین دارد .لذا به دلیل آگاهی یافتن از میزان تحقق کاربری های پیش بینی شده در طرح های توسعه شهری موضوع ارزیابی طرح تفصیلی شهرشتخوار با رویکردراهبرد توسعه شهری انتخاب شده است. روش تحقیق دراین پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است برای این منظور کاربری های مورد بررسی که به صورت میدانی برداشت شده وارد محیط gisشد. و به منظور تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه و فرم برداشت میدانی از دو روش آمار توصیفی و استنباطی(آزمونtوآزمون فریدمن) درنرم افزار spssاستفاده شده است. جامعه آماری در این پژوهش با جمعیت 6615 نفرمی باشد که در این بین 100نفر به عنوان نمونه) 50نفر از بین مسئولین و 50نفر از بین شهروندان)در نظر گرفته شده اند نتایج نشان می دهد که بر اساس دیدگاه جامعه نمونه، به طور کلی میزان رضایت در بعداجتماعی، اقتصادی پایینتر از حد متوسط و در بعد محیطی وکالبدی بالاتر از حد متوسط ارزیابی شده است.همچنین بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون فریدمن،بعد اقتصادی از وضعیت نامطلوبتری برخوردار است و بیشترین اهمیت را دربین سایر ابعاد دارا می باشد. واژگان کلیدی: راهبرد توسعه شهری ( cds )، طرح تفصیلی، شهر رشتخوار،

امروزه کارآفرینی به عنوان یک راهبرد در توسعه جوامع انسانی به جایگزینی بی بدیل تبدیل گشته است که از طریق آن همه عوامل و منابع و امکانات یک جامعه به صورت خودجوش و از راه قرار گرفتن در یک روند تکاملی در جهت نیل به آرمان های بلند اجتماعی بسیج گردیده تا منشا بسیاری از آثار مثبت اقتصادی – اجتماعی گردند. آن چیزی که در این میان مورد توجه است اهمیت دادن به نقش کارآفرینی روستایی و مقوله کسب وکار روستایی می باشد. این در حالی است که گردشگری روستایی به عنوان یکی از موارد کسب وکار روستایی مورد توجه صاحبنظران است. زیرا گردشگری روستائی می تواند فرصت ها و امکاناتی را بویژه برای اشتغال و درآمد روستائی فراهم سازد و نقش موثری در احیاء و نوسازی نواحی روستائی ایفا کند. با توجه به اهمیت بحث کارآفرینی روستایی در فرایند توسعه روستایی، و همچنین ظرفیت بالای گردشگری در ایجاد شغل وکسب وکار های روستایی متنوع که در نهایت باعث ایجاد منابع درآمد جدید در میان روستاییان می شود در پژوهش حاضر به بررسی نقش گردشگری در کارآفرینی روستایی در منطقه دهستان شیرکوه از توابع بخش مرکزی شهرستان تفت پرداخته شده است . منطقه مورد مطالعه شامل 17 روستا با 632 خانوار و1720 نفر جمعیت بر اساس سرشماری سال 1390 می باشد . داد های مورد نیاز مطالعه از طریق سه نوع پرسشنامه تهیه گردیده است . پرسشنامه مربوط به مردم محلی در میان سرپرست خانوار های روستاهای بالای 20 خانوار با حجم نمونه 185 نفر ،پرسشنامه مربوط به مدیران محلی که شامل ( دهیار ،اعضای شورای اسلامی روستا و دست اندر کاران بخش گردشگری در سازمان میراث فرهنگی وگردشگری) می باشد با حجم نمونه 30 نفر وپرسشنامه مربوط به گردشگران با حجم نمونه 60 نفر در این میان از دو گروه پاسخگویان ( مردم محلی ومدیران) تعداد 10 نفر که سابقه مشارکت در فعالیت های گردشگری را داشته اند برای شرکت در کارگاه swot نیز انتخاب نموده وپرسشنامه مربوطه را تکمیل نموده اند . ونتایج بدست آمده با توجه به اهداف این پژوهش که شامل 1) بررسی ظرفیت ها وقابلیت های گردشگری روستایی در رابطه با کارآفرینی روستایی در دهستان شیرکوه، 2)بدست آوردن شناخت کافی از وضع موجود کارآفرینی در روستاهای منطقه مورد مطالعه ،3)شناسایی راهبردهای موثر در رشد وتوسعه کارآفرینی گردشگری در منطقه هدف ،این گونه می باشد که مهم ترین جنبه مثبت منطقه مورد مطالعه مشارکت مردم محلی درفعالیت های گردشگری وپذیرفتن گردشگری به عنوان فعالیتی موثر در توسعه روستایی وکارآفرینی روستایی که با توجه به آن تفاوت دیدگاه گروه های مورد مطالعه در خصوص پیامد های گردشگری همچنین انگیزه مشارکت ، فضای کارآفرینی وجود دارد ودر نهایت 15 راهبرد پیشنهادی گروه های مختلف مورد مطالعه که از میان پاسخ ها به صورت توافقی سنجی استخراج شد.مطلوب ترین راهبرد پیشنهادی از دیدگاه مردم محلی ومدیران محلی با توجه به اولویت بندی ونمره دهی «راه اندازی کسب وکارهای تولیدی کوچک ومحلی در رابطه با فعالیت های گردشگری» بیان گردید که بیانگر این موضوع می باشد که وضعیت موجود گردشگری در منطقه ظرفیت وقابلیت ایجاد فضای کارآفرینی در مناطق روستایی منطقه مورد مطالعه را دارد .

در حال حاضر روند سریع و رو به رشد شهرها یک پدیده جهانی محسوب می شود. شهرها محل زندگی و فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم می باشد. اهمیت این فعالیتها برای رشد متعادل شهرهای ما مسلم و بی چون و چرا می باشد. در چنین وضعیتی و با افزایش عرضه وسایل نقلیه موتوری و در نتیجه کاهش ظرفیت راه ها مسائل و مشکلات عمده ای را در نظام حمل ونقل و ترافیک شاهد هستیم. حمل ونقل یکی از حوزه های مورد مطالعه در برنامه ریزی شهری است که برنامه ریزان شهری از دیدگاههای مختلفی از جمله دیدگاه اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی این مسائل و مشکلات را مورد بررسی قرار می دهند. حمل ونقل درون شهری بخشی از تسهیلات شهری به شمار می رود که از دو بخش حمل ونقل عمومی و حمل ونقل شخصی تشکیل شده است. شهر کوچک یاسوج با توجه به قدمتی نه چندان شاهد پیشرفت های متعددی گردیده و رشد بسیار زیادی را شاهد می باشد. با این حال یکی از بزرگترین مشکلات این شهر عدم جود حمل ونقل اتوبوس شهری کارآمد و ترافیک سنگین در ساعات اوج می باشد. هدف اصلی این پژوهش حل مشکل ترافیک و بررسی مشکلات حمل ونقل اتوبوس شهری یاسوج می باشد و در راستای این پژوهش دو عامل یکی نبود سیستم اتوبوسرانی کارآمد و تاثیر آن بر ترافیک و دوم فرهنگ سازی استفاده از حمل و نقل اتوبوس شهری به عنوان فرضیات مورد بررسی قرار گرفته و برای بررسی فرضیات پرسش نامه طراحی گردید که از نظرات قشرهای مختلف جامعه آماری که ساکنین شهر یاسوج می باشند استفاده گردید و بررسی فرضیات در قالب spss با آزمون های پیرسون،t مستقل و f انجام گرفت و مشخص گردید دلیل اصلی ترافیک در شهر یاسوج عدم استفاده از حمل ونقل اتوبوس شهری و در نتیجه استفاده از اتومبیل شخصی می باشد و همچنین رشد فرهنگ شهروندی منجر به استفاده از اتوبوس شهری می شود. در نهایت با توجه به مطالعات و بررسی های به عمل آمده مشخص گردید که شبکه اتوبوسرانی شهر یاسوج فاقد هر گونه خطوط منظم، ناوگان و تجهیزات استاندارد می باشد. این پژوهش با توجه به مطالعات انجام شده به حل مشکلات حمل ونقل اتوبوس شهری یاسوج در زمینه خطوط، ناوگان، ایستگاهها، پایانه ها و در ادامه به فرهنگ سازی جهت استفاده مردم از این حمل ونقل پرداخته است.

چکیده ندارد.