محافظت از گستره ی وسیعی از محدوده ی زندگی بشر یعنی آب های اقیانوس ها ودریاها از جمله اهداف بشر در راستای ادامه حیات است. خلیج فارس به علت وجود منابع عمده آلاینده آب مانند پساب های صنعتی، آب توازن نفتکش ها و نشت از سکوها و لوله های انتقال نفت، همجوار بودن با نیروگاه های صنعتی و حرارتی تولید برق و نیز آلودگیهایی که از رفت و آمد کشتی ها صورت می گیرد، به یکی از مناطق آلوده تبدیل شده است.((adelman et al 2008 وجود منابع بزرگ آلاینده بدون کنترل خروجی آنها سلامت افراد را به شدت تهدید میکند. نفوذ مستقیم آلودگی ها شامل ذرات معلق به آب از راه هوا با امکان انتقال از نقاط دور از عمده‏ترین راه‏های آلوده‏سازی دریاها می‏باشد (preston, 1992)، و در بعضی موارد میزان ورودی آلودگی از راه هوا بیشتر از میزانی است که از راه رودخانه‏ها وارد اکوسیستم دریا می‏شود (knap, 1988; chester, 1990). بی شک آلودگی هوای نیروگاه بندرعباس یکی از جنبه های مهم زیست محیطی و اثرات ناسازگار این واحد صنعتی محسوب می شود که ضمن آلوده کردن هوا آلودگی دریای مجاور خود را نیز از طریق پخش و نشست بر سطح آب در پی خواهد داشت. این تحقیق به بررسی پخش و سپس میزان نشست آلودگی هوای اطراف نیروگاه بندرعباس به خصوص در آب های مجاور آن (خلیج فارس) به کمک مدل mercure-saturneدر مقیاس محلی درپیکسل های ریز 2در2در2 برحسب متر(ابعاد پیکسلها شامل طول و عرض و ارتفاع) در حومه دودکش که با افزایش نسبت 2/1(یک و دو دهم) از آن دور شده و یک کیلومترمربع از سطح دریا و 800 مترمربع از سطح خشکی را پوشش می دهد. نتایج بدست آمده، پخش در حومه نیروگاه در حضور باد با سرعت 10متر بر ثانیه تا شعاع 800متری متناسب با جهت باد و نشست عمده آن بر سطح دریا به خاطر بادهای شمال غربی به خصوص در ساعتهایی از شب که با نسیم خشکی همراه است را نشان میدهد. همچنین نتایج نشان می دهد میزان نیتروژن اولیه و کاهش ارتفاع دودکشها میزان نشست را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. شرایط مرزی در این مطالعه بدون تغییر در چند ساعت در نظر گرفته شده، مدل برای 12 ساعت اجرا و نتیجه برای یک روز تعمیم داده شده است. کلمات کلیدی:آلودگی هوا، آلودگی دریا، نشست، مدلmercure-saturne، خلیج فارس، نیروگاه بندرعباس